Έκτη επέτειος του Πάπα Φραγκίσκου στην Αποστολική Έδρα της Ρώμης
Ο Πάπας Φραγκίσκος έζησε και ζει έντονους μήνες μεταξύ ταξιδιών και Συνόδων. Ο έκτος του χρόνος χαρακτηρίστηκε από την πληγή της κακοποίησης ανήλικων σε πολλά περιβάλλοντα δυστυχώς και της Εκκλησίας: η απάντηση ήταν ένα κάλεσμα επιστροφής στην καρδιά της πίστης.
Η έκτη επέτειος της εκλογής βρίσκει τον Πάπα Φραγκίσκος απασχολημένο σε ένα έτος γεμάτο από σημαντικά διεθνή ταξίδια, σημαδεμένο στην αρχή και στο τέλος από δύο «συνοδικά» γεγονότα, η συνάντηση για την προστασία των ανήλικων που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Φεβρουάριο με την παρουσία των Προέδρων των Συνόδων της Ιεραρχίας όλου του κόσμου και την ειδική Σύνοδο για την Αμαζονία, η οποία θα τελεστεί στο Βατικανό τον προσεχή Οκτώβριο.
Μεγάλης σημασίας υπήρξε το ταξίδι του στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα που έδωσε τη δυνατότητα στον Επίσκοπο της Ρώμης να υπογράψει «Κοινή Δήλωση» με τον Μεγάλο Ιμάμη του Al-Azhar. Ένα ντοκουμέντο για το οποίο υπάρχουν ελπίδες ότι θα έχει συνέχεια στον τομέα της θρησκευτικής ελευθερίας.
Το οικουμενικό θέμα θα είναι στο επίκεντρο των προσεχών ταξιδιών στη Βουλγαρία και έπειτα στη Ρουμανία και στην Βόρεια Μακεδονία, ενώ υπάρχει η επιθυμία αλλά δεν είναι ακόμη επισήμως αποφασιστεί, ένα ταξίδι στην Ιαπωνία που θα βοηθήσει να γίνει μνεία στην ερήμωση που προκάλεσαν τα ατομικά όπλα στο παρελθόν και θα γίνει προτροπή να μην επαναληφθεί στο παρόν και το μέλλον της ανθρωπότητας που ήδη έχει την εμπειρία «ενός τμηματικού τρίτου παγκοσμίου πολέμου» για τον οποίο συχνά μιλά ο Πάπας.
Όπως συχνά δηλώνει ο Πάπας Φραγκίσκος η Εκκλησία δεν αποτελείται από σούπερ ήρωες (ούτε από σούπερ Πάπες) και προχωρεί βασισμένη όχι στις δικές της δυνάμεις ή τις δικές στρατηγικές. Γνωρίζει ότι το πονηρό πνεύμα είναι παρόν στον κόσμο, ότι υπάρχει μια προπατορική αμαρτία και ότι για να σωθούμε έχουμε ανάγκη την Άνωθεν βοήθεια. Αυτό δεν σημαίνει ότι αποποιούμαστε ή ελαχιστοποιούμε τις προσωπικές ευθύνες των ατόμων και των θεσμών αλλά οφείλουμε να τις τοποθετούμε στο πραγματικό πλαίσιό τους.
Η Εκκλησία δεν εξαγνίζεται από μόνη της από το κακό που την πληγώνει. Οδηγίες πάντα πιο αποτελεσματικές, υπευθυνότητα και διαφάνεια είναι αναγκαίες και μάλιστα απαραίτητες, αλλά ποτέ δεν θα είναι επαρκείς. Διότι, όπως μας υπενθυμίζει στις ημέρες ο Πάπας Φραγκίσκος, η Εκκλησία δεν είναι αυτάρκης και μαρτυρεί το Ευαγγέλιο σε τόσους άνδρες και γυναίκες της εποχής μας που είναι τραυματισμένοι, διότι και η ίδια αισθάνεται ικέτιδα της θεραπείας. Έχει ανάγκη της ευσπλαχνίας και της συγνώμης του Κυρίου της.
Ίσως ποτέ, σαν το δύσκολο χρόνο που πέρασε, τον έκτο της αποστολικής του διακονίας, ο Πάπας Φραγκίσκος ο οποίος αισθάνεται ως «λυτρωμένος αμαρτωλός» ακολουθώντας τη διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας και του άμεσου προκατόχου Βενέδικτου 16ου έδωσε μαρτυρία αυτής της ουσιαστικής πραγματικότητας και περισσότερο από ποτέ της επίκαιρης χριστιανικής πίστης.
+Ν
