Μεγάλη η ημέρα της Κυριακής 20 Νοεμβρίου 2016 για την τοπική μας Εκκλησία: Τελευταία Κυριακή του Λειτουργικού έτους, εορτή του Χριστού Βασιλιά Προστάτη της νεολαίας, η λήξη του έκτακτου Ιωβηλαίου έτους της ευσπλαχνίας και η δήλωση δεκατριών νέων ενώπιον της συναγμένης Εκκλησίας, ότι ξεκινούν μια πορεία προετοιμασίας για να φθάσουν σε μία δημόσια ομολογία της πίστης τους στο Χριστό στον κατάλληλο καιρό.
Όλα αυτά τα βιώσαμε χθες στον Καθεδρικό Ναό της Εκκλησίας μας στην Τήνου, με τη συμμετοχή ενός μεγάλου αριθμού μελών της, όλου του ιερού Κλήρου που εργάζεται στην Τήνο και του Αρχιεπισκόπου μας π. Νικολάου.
Η επίσημη είσοδος στον Καθεδρικό Ναό έγινε από την Αγία Πόρτα του Ιωβηλαίου. Προηγήθηκε ο τίμιος Σταυρός, το Ευαγγέλιο και ακολούθησε ο ιερός Κλήρος με τον Αρχιεπίσκοπο, ενώ η Εκκλησία έψελνε τον ύμνο της ευσπλαχνίας.
Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου ο Εκκλησιαστικός παραστάτης της νεολαίας της Εκκλησίας μας στην Τήνο παρουσίασε 13 νέους και νέες οι οποίοι ξεκινούν μία πορεία πίστης προς τον Ιησού Χριστό την οποία εν καιρώ θα επισφραγίσουν με μια επίσημη και δημόσια ομολογία.
Στη συνέχεια ο Αρχιεπίσκοπός μας απευθύνθηκε στην Εκκλησία και είπε:
Αδελφοί μου και Αδελφές μου με αυτή την τέλεση της Ευχαριστίας μας κλείνουμε στην Εκκλησιαστική μας Επαρχία το έκτακτο Ιωβηλαίο έτος της ευσπλαχνίας που προκήρυξε ο Πάπας Φραγκίσκος και το είχε χαρακτηρίσει ως : ως προνομιούχο καιρό για την Εκκλησία, να καταστήσει πιο δυνατή και πιο αποτελεσματική την μαρτυρία των πιστών». (MV3); “Υπάρχουν στιγμές – ανέφερε ο Άγιος Πατέρας – καλούμαστε ακόμη πιο έντονα να στρέφουμε τα βλέμματά μας προς την ευσπλαχνία για να γίνουμε εμείς οι ίδιοι αποτελεσματικό σημείο των έργων του Θεού Πατέρα.
Η Ευσπλαχνία είναι ο δρόμος που ενώνει το Θεό και τον άνθρωπο, διότι ανοίγει την καρδιά στην ελπίδα και τη σιγουριά ότι ο Θεός μας παρά τις όποιες ελλείψεις και αμαρτίες μας. Ευσπλαχνία που είναι ο βασικός νόμος που κατοικεί στην καρδιά κάθε ανθρώπου όταν κοιτάζει με ειλικρινή μάτια τον αδελφό του που συναντά στην πορεία της ζωής του. Και νη Εκκλησιαστική μας Επαρχία άνοιξε πέντε Πόρτες του Ιωβηλαίου, στη Μητρόπολή μας στη Νάξο, τρεις την Τήνο εδώ στον Καθεδρικό μας Ναό, στο Ναό της Ιεράς Καρδίας στο Εξώμβουργο και στο Ναό του Αγίου Φραγκίσκου στη Μέση και μία στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Νικολάου στη Χίο. Αυτές οι πέντε πόρτες ήταν σύμβολα. Διαβαίνοντας τις, η Εκκλησία μας υπενθύμιζε την πορεία που πρέπει να ξεκινήσουμε για ζήσουμε κατ’ αυτό το Άγιο έτος μια προνομιακή ευκαιρία, προσπαθώντας να καταστούμε όλοι μας αλλά και οι κοινότητες μας πιο ικανοί να βιώσουμε και να μεταδίδουμε την ευσπλαχνία, να γινόμαστε όλο και περισσότερο «εύσπλαχνοι όπως ο Θεός Πατέρας».
Κάτω από το φως λόγου του Θεού θαυμάσαμε όσα ήδη η ευσπλαχνία του Θεού φανέρωσε στη ζωή μας, την προσωπική και την συλλογική και διαπιστώσαμε με έκπληξη πόσα είναι τα αισθητά σημάδια της παρουσίας του στη ζωή μας Χριστού, που είναι το πρόσωπο της ενσαρκωμένης ευσπλαχνίας του Θεού Πατέρα μέσα στην ιστορία μας, σημάδια στα οποία ίσως στο παρελθόν δεν δίναμε ιδιαίτερη προσοχή ή και ενδεχομένως δεν τα διαπιστώναμε.
Συχνά η αφηρημάδα μας και η επιπολαιότητα μας δεν μας άφηναν να δούμε το Θεό ως εύσπλαχνο και γεμάτο καλοσύνη όπως αποκαλύφθηκε στο Μωυσή πάνω στο όρος Σινά: «Εγώ είμαι μακρόθυμος και πολυεύσπλαχνος, αργός στην οργή και γεμάτος καλοσύνη», λέει ο Κύριος» (Εξ. 34,6 Μόνο κάτω από το φως αυτής της αποκάλυψης μπορούμε να γευτούμε στη ζωή μας τη χαρά, την γαλήνη και την ειρήνη που ο ίδιος ο Θεός μας δίνει.
Κάτω από αυτό το ίδιο φως προσπαθήσαμε να ανακαλύψουμε, το σχεδόν ξεχασμένο, Μυστήριο της Μετάνοιας για την πορεία της ζωής μας και με ειδικές ιεροτελεστίες, προσκυνήματα, μελέτης του λόγου του Θεού, πράξεις ευλαβείας και αδελφικής συμπεριφοράς. Αναζητήσαμε και ελπίζω να γευθήκαμε την ευσπλαχνία του Θεού. Αν τα καταφέραμε ή όχι ή τι καταφέραμε, μόνο ο Θεός γνωρίζει.
Είναι η αισιοδοξία και η ελπίδα που πρέπει να κυριαρχούν την ώρα αυτή που φθάνουμε στη λήξη του έκτακτου αυτού Ιωβηλαίου έτους της ευσπλαχνίας. Σήμερα τελειώνει απλώς το Ιωβηλαίο έτος της ευσπλαχνίας, δεν τελειώνει όμως η ευσπλαχνία. Η ευσπλαχνία του Θεού ποτέ δεν τελειώνει, διότι είναι άπειρη. Σήμερα κλείνουμε τις άγιες πόρτες των Ναών μας και ανοίγουμε διάπλατα τις πόρτες των καρδιών μας. Ζητούμε από τον Κύριο να τις πλημμυρίσεις με την ευσπλαχνία του, για να συνεχίσουμε να την δεχόμαστε και να την μοιραζόμαστε με όλους τους αδελφούς.
Δεν πρέπει Αδελφοί μου και αδελφές το Ιωβηλαίο της ευσπλαχνίας να καταντήσει ένα μεγάλο πυροτέχνημα. Η πορεία που ξεκινήσαμε πρέπει να συνεχιστεί και το έτος αυτό πρέπει να γίνει σημείο αναφοράς για όλη τη ζωή μας. Σας υπενθυμίζω την συντομότατη επιστολή που σας έστειλα όταν ετοιμαζόμαστε να ξεκινήσουμε το άγιο αυτό έτος. Σας έγραφα τότε:
Αγαπητή μου Εκκλησία,
Σ’ αυτό το ιωβηλαίο έτος της Θείας ευσπλαχνίας, σου ζητώ να μην κάνεις πολλά όνειρα και υποσχέσεις.
Πατρικά σε συμβουλεύω, να προχωρήσεις σε δύο συγκεκριμένες πράξεις που θα προσφέρουν τη θεϊκή ευσπλαχνία σε σένα και τη δική σου στον συνάνθρωπό σου.
Σ’ αυτό το έτος σου προτείνω :
α.- τουλάχιστο μία φορά, να ζητήσεις για σένα την ευσπλαχνία του Θεού και την συγνώμη Του για τις αμαρτίες σου, μέσα από το Μυστήριο της Εξομολόγησης.
β.– να προσφέρεις την ευσπλαχνία σου σε κάποιο συνάνθρωπό σου που σ’ έχει προσβάλλει και ακόμη δεν τον έχεις συγχωρήσει.
Τότε σίγουρα θα νιώσεις ότι το Άγιο αυτό έτος είναι ένα πολύτιμο δώρο του Θεού για σένα και τους άλλους.
Η κάθε μια και ο καθένας μας γνωρίζει τώρα ποιες προσπάθειες κατέβαλε και τι κατάφερε!
Χαίρομαι που αυτή την πανηγυρική ημέρα και της εορτής του Χριστού Βασιλιά, Προστάτη της νεολαίας δώδεκα νέες και νέοι ξεκινούν την προετοιμασία τους για την ομολογία πίστης την οποία θα κάνουν ενώπιον της Εκκλησίας στον κατάλληλο καιρό.
Εύχομαι αγαπητοί μου νέοι και νέες ο Κύριος να σας συνοδεύει στην πορεία σας και την προετοιμασία σας. Ζητώ από όλη την όλη η Εκκλησία μας να σταθεί κοντά τους, διότι στα πρόσωπά σας βλέπουμε τα μέλη της τοπικής μας Εκκλησίας που με ωριμότητα και αποφασιστικότητα θέλουν να κάνουν μία πορεία καλύτερης γνωριμίας με τον φιλεύσπλαχνο Θεό Πατέρα, μέσω του Ιησού Χριστού που είναι το πρόσωπο της ενσαρκωμένης ευσπλαχνίας. Σας εύχομαι, με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, κάθε μέρα να ανακαλύπτετε και πιο πολύ τη θεϊκή ευσπλαχνία του ενός και Τριαδικού, να την βιώνετε και να την μοιράζεστε με τον πλησίον σας. Αγαπητοί μου νέοι και νέες καλή πορεία.
Αγαπητή μου Εκκλησία, εύχομαι το ευσπλαχνικό βλέμμα της Παναγίας, Προστάτισσας της τοπικής μας Εκκλησίας και Μητέρας της ευσπλαχνίας να είναι πάντα στραμμένο προς εσένα και εμένα, να μας συνοδεύει και να μας μάθει όλο και περισσότερο να υπακούμε και να απαντούμε όπως εκείνη στο λόγο του Υιού της και Θεού της και να μας καθιστά καθημερινά δέκτες της Θείας Ευσπλαχνίας. Αμήν.
Οι νέοι και οι νέα έλαβαν ενεργό μέρος στη Θεία Λειτουργία με την ανάγνωση των δύο βιβλικών αναγνωσμάτων και τις δεήσεις των πιστών που είχαν ετοιμάσει οι ίδιοι.
Τους ύμνους στο Εκκλησιαστικό όργανο συνόδευε ο κ. Πέτρος Ρήσος.
Όλα ήταν καλά προετοιμασμένα και η ατμόσφαιρα κατανυκτική και σίγουρα βοήθησε όλους τους παρόντες να ζήσουν στιγμές σχεδόν ανεπανάληπτες.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας έγινε μία σύντομη κατήχηση από τον π. Μάρκο Φώσκολο για τη σημασία των λυσιποίνων και στη συνέχεια ο Αρχιεπίσκοπος χρησιμοποιώντας το προνόμιο που του δίνει η Αγία Έδρα χορήγησε σε όλους τους παρόντες πλήρη λυσίποινα, όπως προβλέπεται μόνο σε ειδικές περιπτώσεις.
Μετά σχηματίστηκε μια πομπή προς την έξοδο του Ναού και όλη η Εκκλησία πέρασε στο προαύλιο του Καθεδρικού Ναού από την Αγία Πόρτα του Ιωβηλαίου ενώ όλοι έψελναν τον ύμνο της ευσπλαχνίας.
Πριν ξεκινήσει η πομπή προς τα έξω δόθηκε ένα ενθύμιο του Ιωβηλαίου έτους. Μια όμορφη κορδέλα πάνω στην οποία με φράσεις και εικόνες υπήρχε η ιστορία της ευσπλαχνίας του Θεού όπως αυτή βιώθηκε από το λαό του Θεού στην Παλαιά Διαθήκη, στην Καινή Διαθήκη και όπως βιώνεται σήμερα.
Ευχαριστούμε πολύ την Μοναχή του Σταυρού η οποία μας εξασφάλισε ολότελα δωρεάν όλες τις κορδέλες.
Όταν όλοι έφθασαν έξω από το Ναό, ο Αρχιεπίσκοπος ενώπιον της Πόρτα του Ιωβηλαίου απεύθυνε την εξής προτροπή και προσευχή:
Αδελφοί και Αδελφές,
Αφού αποδώσαμε τις ευχαριστίες μας προς τον φιλεύσπλαχνο Θεό Πατέρα για το δώρο της άπειρης ευσπλαχνίας που μας χορήγησε κατ’ αυτό το έκτακτο Ιωβηλαίο έτος, βρισκόμαστε ενώπιον της Αγίας Πόρτας του Καθεδρικού μας αυτού Ναού που έγινε κατ’ αυτό το Άγιο έτος το ορατό σημείο της αγάπης του Χριστού, που είναι η πόρτα των νοητών προβάτων, ας δωρίσει και ας συνεχίζει να δίνει την ευσπλαχνία του στο ποίμνιό του που είναι η Εκκλησία. Και εμείς αφού την δεχτούμε, με τη βοήθεια της Προστάτισσας μας Παναγίας του Ροδαρίου ας προσπαθούμε να την δίνομε σε κάθε συνάνθρωπό μας που είναι ο πλησίον μας. Δια μέσου του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας.
Έπειτα ο Αρχιεπίσκοπος έκλεισε την Πόρτα την Αγία του Ιωβηλαίου και έδωσε την τελική ευλογία, ευχήθηκε σε όλες και σε όλους να τους αξιώσει ο Κύριος να γιορτάσουν και το επόμενο Ιωβηλαίο έτους του 2015 και απέλυσε την Εκκλησία.