Είμαι υπερήφανη για την Εκκλησία που κοιτά στο πρόσωπο την πραγματικότητα
Μεγάλη απήχηση πρόσφεραν είχαν τα λόγια με τα οποία ο Άγιος Πατέρας ερμήνευσε , χωρίς γραπτό κείμενο, την παρέμβαση που η γραμματέας του Οργανισμού της Αγίας Έδρας για τους Λαϊκούς, την Οικογένειας και τη Ζωή, κα Linda Ghisoni, έκανε στην νέα Αίθουσα της Συνόδου, κατά τη συνάντηση για την κακοποίηση παιδιών. Κατά κάποιο τρόπο αντανακλούν την αναγκαιότητα μιας βαθειάς σχέσης γυναίκες-Εκκλησία η οποία, όπως είπε ο Πάπας Φραγκίσκος, δεν εξαντλείται με τις θέσεις που κατέχουν οι γυναίκες μέσα στην Εκκλησία, σαν να ήταν μόνο αυτή η λύση για ένα θέμα που ακόμη παραμένει ανοικτό.
Μερικά λόγια του Πάπα Φραγκίσκου
“ Το να καλέσουμε να μιλήσει μία γυναίκα για τις πληγές της Εκκλησίας – είπε ο Πάπας – είναι σαν να καλέσουμε την ίδια Εκκλησία να μιλήσει για τον εαυτό της, για τις πληγές που έχει (….), η γυναίκα είναι η εικόνα της Εκκλησίας που είναι γυναίκα, είναι νύμφη, είναι μητέρα.”
Μετά ξεκινώντας από το γεγονός, ότι μίλησε μία γυναίκα, ο Πάπας είπε ακόμη: “Δεν είναι θέμα να δοθούν περισσότερες αρμοδιότητες στη γυναίκα μέσα στην Εκκλησία – ναι, αυτό είναι καλό, αλλά δεν αρκεί αυτό για να λυθεί το πρόβλημα– πρέπει να ενσωματωθεί η γυναίκα ως μορφή της Εκκλησίας στη σκέψη μας. Πρέπει να σκεπτόμαστε και με την αντίληψη της γυναίκας”.
Μία φράση που υπόσχεται πολλά
Να σκεπτόμαστε λοιπόν την Εκκλησία και με θηλυκή αντίληψη: μια προϋπόθεση που μας κάνει να σκεπτόμαστε καλά για τη συνέχιση μιας πορείας, που μόλις τονίστηκε , και ακούσαμε από τα μικρόφωνα που παρουσίασε η καθηγήτρια Marinella Perroni, Θεολόγος της Νέας Διαθήκης στο Ποντιφικό Πανεπιστήμιο Άγιος Ανσέλμος : "Είναι λόγια που πολλά υπόσχονται και θα μπορούσαν να ανοίξουν ένα πολύ ενδιαφέροντα δρόμο που ακόμη δεν τον έχουμε διατρέξει αρκετά σοβαρά. Το να «σκεπτόμαστε την Εκκλησία και με των γυναικών το νου, μου φαίνεται ότι θα μπορούσε να οδηγήσει, και πρέπει να οδηγήσει, στο να καταλάβουμε τις αντιλήψεις των γυναικών. Και είναι τώρα πια 2000 χρόνια από τότε που η πρώτη σκέψη των γυναικών έγραψε ενδιαφέρουσες σελίδες σε κάθε τομέα συμπεριφοράς ή της ίδιας της ζωής στο τι σημαίνει να σκεπτόμαστε τον κόσμο και επομένως και την Εκκλησία, με την αντίληψη και των γυναικών".
Γυναίκες κοιτάξτε την πραγματικότητα, όπως είναι
Δεν αρκεί απλά να περιγράψουμε ποιες είναι οι κατηγορίες των τυπικά γυναικείων αντιλήψεων, ο κίνδυνος είναι να μείνουμε εγκλωβισμένοι και περιορισμένοι στο να ανατεθούν στις γυναίκες απλώς και άλλες ευθύνες. "Στα διάφορα περιβάλλοντα , σ’ αυτό μας βοήθησε η ομιλία της MarinellaPerroni– οι γυναίκες , πχ προωθούν την ιδέα να μελετηθεί η πραγματικότητα, ζητούν να σκεφθούμε ξεκινώντας από την πραγματικότητα και όχι από το αφηρημένο.
Η Εκκλησία να αναγνωρίσει ακόμη περισσότερο τις πηγές της
Αρκετές φορές ο Πάπας Φραγκίσκος, αναφέρθηκε ότι η ρίζα του φαινομένου της κακοποίησης στην Εκκλησία είναι ο κληρικαλισμός, ένας λανθασμένος τρόπος κατανόησης και βίωσης της ιερατικής διακονίας που από τη φύση της είναι να υπηρετεί το λαό του Θεού και δεν εκφράζεται με τη μορφή εξουσίας. Η παρέμβαση της Γραμματέας Ghisoni έχει τοποθετήσει στο κέντρο ακριβώς το όραμα: Εκκλησίας-κοινωνίας «Είναι μία παρέμβαση υψηλής ειδικότητας, οφείλω μνα πω, αλλά και παρουσιασμένη με μεγάλη αποφασιστικότητα – το σχόλιο της θεολόγου Perroni– κάνει μία διάγνωση, δοκιμάζει να παρουσιάσει επίσης μια φροντίδα για τη θεραπεία από αυτή τη 'λέπρα' που είναι οι κακοποιήσεις.
Εκείνο επίσης που με συγκλόνισε είναι το γεγονός ότι το να είναι λαϊκό μέλος της Εκκλησίας και γυναίκα δεν έχει σημασία για την per Ghisoniνα τεθεί σε μία υποδεέστερη προοπτική. Στην ανάλυσή της με μεγάλη ακρίβεια και ειδικότητα. Μία απόδειξη ίοτι από δω και πέρα η Εκκλησία θα πορευθεί προς την αναγνώριση όλων των πηγών που έχει στη διάθεσή της, ώστε να τεθεί τέλος σ’ αυτή την αιώνια επωδή: λαϊκά μέλη και κλήρος, άνδρας και γυναίκα".
Σημαντική η φωνή των γυναικών και ιδιαίτερα των μοναχών
Αυτές τις μέρες έχει λεχθεί ότι αν οι γυναίκες είχαν από καιρό εμπλακεί σε χρόνο στο θέμα των κακοποιήσεων στο εσωτερικό της Εκκλησίας, ίσως τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά, ίσως τα προβλήματα θα είχαν αντιμετωπιστεί με περισσότερη διάθεση χρόνου και αποφασιστικότητας. Η Μαρινέλλα Perroni επιβεβαιώνει τη σημασία που έχει να δοθεί περισσότερη φωνή στις γυναίκες για το θέμα αυτό και βέβαια όχι μόνο γι’ αυτό: «Ιδιαίτερα στις μοναχές, διότι όταν πήραν το λόγο φάνηκε ότι το έκαναν με αποφασιστικότητα, και ξεκινώντας από μία διάθεση να μη μένουν στη σιωπή. Βέβαια, οι γυναίκες έχουν μια σημαντική φωνή, επειδή είναι τόσες πολλές από τη μεριά των θυμάτων. Σήμερα οι συνθήκες είναι κατάλληλες για να μιλήσουμε, γι 'αυτό και είμαι υπερήφανη γι’ αυτό το θάρρος. Και αν νομίζουμε ότι το πρόβλημα των καταχρήσεων που αντιστοιχούν στην Καθολική Εκκλησία είναι κατά τη γνώμη μου 0,5% πρέπει να αναρωτηθούμε: και όλα τα υπόλοιπα ποσοστά; Ας δείξει λοιπόν η Καθολική Εκκλησία ότι έχει το θάρρος το θάρρος να πει στο άλλο 95% ότι θα πρέπει και αυτό να καταγγείλει, αυτό σημαίνει ελεύθερη από αυτή τη μάστιγα όχι μόνο το σώμα του Χριστού, της Εκκλησίας, αυτό σημαίνει να ελευθερωθεί από αυτή την πληγή, όχι μόνο το σώμα του Χριστού, η Εκκλησία, αλλά όλος ο κόσμος από την πιο φρικτή σκλαβιά η σεξουαλική κακοποίηση.
+Ν
