ΕΙΚΟΣΤΗ ΠΕΜΠΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ ΚΥΚΛΟΣ Γ
Η παραβολή αυτής της Κυριακής έχει ως πρωταγωνιστή ένα άτομο που δεν είναι τίμιο. Είναι ένας διαχειριστής που αδικεί τον κύριό του. Τον κλέβει για να κάνει φίλους τους ανθρώπους από τους οποίους ελπίζει να τον φιλοξενήσουν όταν ο κύριός του θα τον διώξει από την υπηρεσία του.
Ο Ιησούς δεν επαινεί την ατιμία ή την κλεψιά του διαχειριστή, αλλά διαπιστώνει την εξυπνάδα του. Διαπιστώνει γενικά την εξυπνάδα των ανθρώπων αυτού του κόσμου, που φέρνονται πιο έξυπνα από τους ανθρώπους του φωτός: «οι άνθρωποι αυτού του κόσμου είναι πιο έξυπνοι από τα παιδιά του φωτός" (Λουκ. 16,8).
Τι σημαίνουν όμως όλα αυτά; Ο Ιησούς όταν μιλάει για τα παιδιά του φωτός, μιλάει για όσες και όσους έχουν λάβει το φως της πίστης. Μιλάει για τους μαθητές του, τους χριστιανούς, για μας που συγκεντρωθήκαμε σήμερα στο όνομά του, για να ακούσομε το λόγο του και να αγιάσουμε την ημέρα του Κυρίου.
Θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος, δηλαδή ο Ιησούς μας συμβουλεύει να μιμηθούμε την ατιμία του άδικου διαχειριστή; Όχι βέβαια. Εκείνο που μας συμβουλεύει είναι να είμαστε έξυπνοι όχι μόνο στη διαχείριση των υλικών αγαθών αλλά προπάντων στη διαχείριση των πνευματικών αγαθών.
Τα πνευματικά αγαθά που εμείς διαχειριζόμαστε είναι ο θησαυρός της πίστης μας. Ένας θησαυρός που δεν τον αποκτήσαμε με τις δικές μας προσπάθειες ή τις αξιομισθίες, αλλά μας δόθηκε ως δώρο από το Θεό. Μας δόθηκε χάρη στους ανθρώπους εκείνους που το ζήτησαν προς όφελός μας, όταν με την εγγύηση της δικής τους πίστης, μας οδήγησαν στο Ναό για να λάβουμε το Μυστήριο του Βαπτίσματος. Ευεργέτης ο Θεός που μας έκανε δώρο την πίστη την ημέρα της Βάπτισής μας, ευεργέτες και οι γονείς μας και οι ανάδοχοί μας που όχι μόνο το ζήτησαν για μας από το Θεό, αλλά φρόντισαν να το διατηρήσουμε και να το χρησιμοποιήσουμε ακολουθώντας το όμορφο χριστιανικό παράδειγμά τους.
Σ’ αυτό τον κόσμο δεν υπάρχουν μόνο τα υλικά αγαθά που με τόσες θυσίες, τόσους κόπους μέρα νύκτα προσπαθούμε να αποκτήσουμε. Υπάρχουν και τα πνευματικά αγαθά για τα οποία οφείλουμε να δείξουμε πολύ περισσότερο ζήλο και να κάνουμε πολύ περισσότερες προσπάθειες για να τα αυξήσουμε και να τα αξιοποιήσουμε.
Συχνά στη διάρκεια του καλοκαιρού κάνουμε την εξής ερώτηση: πως πήγε η φετινή χρονιά και εννοούμε αν ο κόπος των εργατών, των εμπόρων και των επιχειρηματιών ανταμείφτηκε: Αυτό βέβαια δεν είναι κακό. Θα ήταν κακό αν οι άνθρωποι αυτοί σκεπτόντουσαν μόνο το υλικό κέρδος και τα χρήματα και έβαζαν κατά μέρος όλες τις άλλες υποχρεώσεις τους, ιδιαίτερα τις πνευματικές. Και Δυστυχώς οι σημερινές καταστάσεις και η σημερινή νοοτροπία συμβάλει αρκετά στο να βάζουμε στην άκρη τις πνευματικές αξίες.
Μήπως σε κάποιες περιόδους αφήνουμε το Θεό κατά μέρος και ασχολούμαστε με τους δικούς μικρούς και ψεύτικους θεούς, το θεό που ονομάζουμε και μαμωνά της αδικίας, δηλαδή το χρήμα;
Ο Ιησούς σήμερα θέλει να μας προφυλάξει και από ένα κίνδυνο. Αυτός ο κίνδυνος υπάρχει και συνεχώς γίνεται και πιο μεγάλος.
Το χρήμα είναι χρήσιμο όταν χρησιμοποιείται σωστά και είναι επικίνδυνο όταν του δίνουμε υπερβολή αξία στη ζωή μας. Όταν το θεοποιούμε, γίνεται εμπόδιο στην πορεία μας προς το Θεό. Γίνεται ο θεός μας αφού κάνουμε τα πάντα για να το αποκτήσουμε, ίσως και μερικές φορές εγκαταλείπουμε έστω και για λίγο τον αληθινό και μοναδικό Θεό μας.
Αδελφοί μου και αδελφές δεν είναι τα πάντα εμπόριο. Έχετε σίγουρα ακούσει ότι υπάρχουν αρμόδιοι της εργασίας που ζητούν να είναι ανοικτά τα καταστήματα ακόμη και τις Κυριακές. Φτάσαμε στο σημείο να θέλουμε να μετατρέψουμε την ημέρα του Κυρίου σε ημέρα εμπορίου.
Βλέπετε πως ο άνθρωπος σιγά σιγά απομακρύνεται από το Θεό. Διώχνει από τη ζωή του κάθε τι που του θυμίζει το Θεό. Παραμερίζει τις εντολές του, τις αξίες του Ευαγγελίου και βεβηλώνει τους ιερούς θεσμούς, όπως της οικογένειας. Αφήνει κατά μέρος τη σοφία του Θεού αρκείται στο δικό του περιορισμένο μυαλό. Είναι περίεργο το ότι δεν θέλει νόμους που σέβονται την αξία του, όπως τον δεκάλογο, και προτιμά άλλους που φτιάχνει ο ίδιος ου δυστυχώς μετατρέπουν τον άνθρωπο από σεβαστό πρόσωπο υποκείμενο, σε απλό άτομο αντικείμενο. Τα αποτελέσματα, τα ακούτε, τα διαβάζετε και τα βλέπετε.
Η Εκκλησία, αδελφοί μου και αδελφές μου, συνεχίζει την όμορφη αποστολή της. Φέρνει το Θεό στον άνθρωπο με τα Μυστήριά της και τον άνθρωποι στο Θεό με το κήρυγμά της. Και στην εποχή μας με την πεφωτισμένη μορφή του Αγίου Πατέρα, του Πάπα Φραγκίσκου, αγκαλιάζει ακόμη πιο θερμά κάθε άνθρωπο και τον μεταφέρει στην αγκαλιά του Θεού.
Δεν μπορούμε να υπηρετούμε δύο κυρίους, μας το υπενθύμισε σήμερα ο ίδιος ο Ιησούς. Εμείς έχουμε κάνει την επιλογή μας και θα συνεχίσουμε να υπηρετούμε το Θεό και όλα τα άλλα αγαθά θα τα θέτουμε στην υπηρεσία αυτής της επιλογής μας. Αμήν.
