ΔΙΠΛΟΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΟΝΗ ΤΗΝΟΥ
Το Σάββατο 5 Νοεμβρίου η ενοριακή κοινότητα Καλλονής πανηγύρισε με κάθε λαμπρότητα την μνήμη των Προστατών της Αγίων Ζαχαρία και Ελισάβετ.
Ο φετινός πανηγυρισμός ήταν διπλός διότι μαζί με την πανήγυρη του Ενοριακού Ναού, η Καλλονή εόρτασε και την καθαγίαση και τα εγκαίνια της νέας μαρμάρινης Αγίας Τράπεζας, δωρεά του καλλιτέχνη Καλλονιότη κυρίου Ιωσήφ Αρμάου.
Το διπλό αυτό εκκλησιαστικό γεγονός προετοιμάστηκε καταλλήλως με την τέλεση τριήμερου εορτασμού.
Στις 11 το πρωί του Σαββάτου τελέστηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία από το Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπό μας π. Νικόλαο και συλλειτούργησαν μαζί του: ο εφημέριος της Ποιμαντικής Ενότητας Καλλονής π. Φραγκίσκος Βιδάλης, ο εφημέριος της Ποιμαντικής Ενότητας Κώμης π. Πέτρος Σοκολόφσκυ και ο εφημέριος της Ποιμαντικής Ενότητας Στενής π. Ιωάννης Σκλάβος.
Ο Ναός και οι χώροι έξω από αυτόν είχαν κατακλυστεί από ενορίτες και φιλέορτους που έφθασαν από τα χωριά που αποτελούν την ποιμαντική ενότητα της Καλλονής αλλά και από τα άλλα χωριά και τη Χώρα για να λάβουν μέρος στον διπλό αυτό πανηγυρισμό.
Πάντοτε στην Τήνο ο πανηγυρισμός ενός Ενοριακού Ναού συγκεντρώνει πολλούς πιστούς και ευλαβείς αλλά και προσκεκλημένους των ενοριτών, που καλούν φίλους και γνωστούς, να συμμεριστούν τη χαρά της πανήγυρης της ενοριακής κοινότητάς τους. Όμως η πανήγυρη της Καλλονής ειδικά φέτος συγκέντρωσε ένα μεγάλο αριθμό που θέλησε να παραστεί όχι μόνο στην πανήγυρη αλλά και στην καθαγίαση της μαρμάρινης Αγίας Τράπεζας που από χθες στολίζει το Ναό των Αγίων Ζαχαρία και Ελισάβετ στην Καλλονή. Είναι ένα έργο τέχνης που σίγουρα δεν θα αφήσει αδιάφορους όσους αγαπούν το ωραίο και την τέχνη.
Όλα ήταν καλά προετοιμασμένα και οργανωμένα από τον εφημέριο με τη βοήθεια του δραστήριου ενοριακού συμβουλίου και των λειτουργοϋπηρετών γι’ αυτό και, παρόλο που η όλη ιεροτελεστία κράτησε δύο ώρες, όλοι έφυγαν από το Ναό απόλυτα ικανοποιημένοι για ότι είδαν και άκουσαν.
Ο Αρχιεπίσκοπος στην κατάλληλη στιγμή μίλησε στη συναγμένη Εκκλησία και είπε:
Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές,
Ο Βωμός είναι το σημείο της επικοινωνίας του ανθρώπου με το Θεό. Ο Μωυσής προϋποθέτει αυτή την πραγματικότητα, όταν ραντίζει το μισό αίμα των θυμάτων πάνω στο Βωμό και το άλλο μισό πάνω στο λαό. Με τον τρόπο αυτό δηλώνεται, ότι ο λαός γίνεται κοινωνός του ίδιου του Θεού. Αυτή την πραγματικότητα έχει κατά νου και ο Απόστολος Παύλος όταν γράφει στην Εκκλησία των Κορινθίων: "Κοιτάξτε ποιά είναι η θρησκευτική πράξη στους Ισραηλίτες: όσοι τρώνε αυτά που προσφέρονται στις θυσίες δεν έρχονται σε κοινωνία με το Θεό του θυσιαστηρίου;" (Α Κορινθίους 10,18).
Μετά την επάνοδο του Ισραήλ από την εξορία, όταν χτίστηκε ο μοναδικός και μεγαλοπρεπής Ναός της Ιερουσαλήμ, το θυσιαστήριο απέκτησε τη νέα σημασία του. Το θυσιαστήριο δεν είναι πια μόνο ένας τόπος επικοινωνίας με το Θεό αλλά και τόπος της παρουσίας Του.
Στη εποχή του Ιησού το θυσιαστήριο παραμένει άγιο, εξαιτίας της σημασίας που έχει. Η προσέγγιση στο θυσιαστήριο για την προσφορά της θυσίας σημαίνει το πλησίασμα στο ίδιο το Θεό, γι’ αυτό και μόνο με καρδιά εξαγνισμένη μπορεί ο λειτουργός να πλησιάσει σ’ αυτό. «Όταν πηγαίνεις στο θυσιαστήριο για τη θυσία και θυμηθείς ότι ο αδελφός σου έχει κάτι εναντίον του, άφησε εκεί το δώρο σου πήγαινε πρώτα να συμφιλιωθείς μαζί του και μετά επέστρεψε να προσφέρεις το δώρο σου».
Ο Ιησούς δίνει στη λατρεία το αληθινό νόημα. Στον καινούριο Ναό που είναι το Σώμα του δεν υπάρχει άλλο θυσιαστήριο εκτός από τον ίδιο. Στην τέλεια θυσία, που είναι η θυσία του Χριστού, το σύμβολο του θυσιαστηρίου υποχωρεί μπροστά στην πραγματικότητα που είναι ο ίδιος ο Χριστός. Ο Χριστός γίνεται ο Θύτης, που θυσιάζει, το Θύμα που θυσιάζεται και το Θυσιαστήριο στο οποίο θυσιάζεται. Αυτή είναι η πραγματικότητα της Νέας Διαθήκης
Το θυσιαστήριο λοιπόν αυτού του Ενοριακού Ναού, που σε λίγο θα καθαγιάσουμε, είναι μια αληθινή και ζωντανή εικόνα του μοναδικού και αληθινού θυσιαστηρίου, που είναι ο ίδιος ο Χριστός.
Είναι μια ωραία σύμπτωση η σημερινή πανήγυρη προς τιμήν του Αγίου Προστάτη αυτής της ενοριακής μας κοινότητας, του ιερέα της Παλαιάς Διαθήκης Αγίου Ζαχαρία και ο καθαγιασμός αυτού του Θυσιαστηρίου, αυτής της Αγίας Τράπεζας.
Η υπηρεσία του Ιερέα Ζαχαρία στο Ιερό του Ναού είναι παράδειγμα για μας όλους τους Ιερείς, οι οποίοι επί κεφαλής του λαού και των μελών της Εκκλησίας οφείλουμε να προσφέρουμε τη λατρεία στο Θεό σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου του Θεού και της Εκκλησίας.
Αυτοί οι νόμοι σκοπό έχουν να εξασφαλίζουν την σοβαρότητα και την λαμπρότητα με την οποία πρέπει να ετοιμάζουμε και να τελούμε τα της Θείας Λατρείας και ειδικά το μεγάλο Μυστήριο της Ευχαριστίας.
Γι’ αυτό οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ακόμη περισσότερο πως για μας σημασία πρέπει να έχει όχι το πόσες φορές θα τελέσουμε τη Θεία Λειτουργία, αλλά το πώς θα την τελέσουμε.
Όχι πόσες φορές θα συμμετάσχουμε στο Μυστήριο της Ευχαριστίας, αλλά το πώς θα συμμετάσχουμε. Η Λειτουργική μεταρρύθμιση έχει εξασφαλίσει στο λαό του Θεού τη δική του ενεργό συμμετοχή, ώστε να μην ακούει πια τη Θεία Λειτουργία, αλλά συμμετάσχει ενεργά σ’ αυτήν, να συλλειτουργεί θα έλεγα με τον Ιερέα αναλαμβάνοντας τα μέρη εκείνα της Θείας Λειτουργίας που δεν του παραχωρούνται, αλλά του ανήκουν.
Χαίρομαι που σήμερα, αυτός ο περικαλλής και λαμπρός Ενοριακός Ναός της Καλλονής, αποκτά μία ελκυστική Αγία Τράπεζα, ένα καλλιτεχνικό αριστούργημα που ξεκίνησε από την καρδιά, έφθασε στο νου και ολοκληρώθηκε από τα καλλιτεχνικά χέρια του ευεργέτη της ενορίας Ιωσήφ Αρμάου και υιού του Μάρκου. Είναι έργο αγάπης, πίστης και τέχνης που δημιουργεί και τη σίγουρη ελπίδα ότι αυτή αγία Τράπεζα θα προσελκύει όλους τους ενορίτες να συμμετέχουν ενεργά στο Μυστήριο της Ευχαριστίας, ιδιαίτερα κατά την άγια ημέρα της Κυριακής και των Μεγάλων Εορτών.
Να παίρνουν την τροφή που τους χρειάζεται για την πορεία πίστης, ώστε αυτή συνεχώς να ωριμάζει, να γίνεται δυνατή και να αποδεικνύεται με καθημερινά έργα αγάπης.
Να εξασφαλίζει την ενότητα και την αγάπη μεταξύ όλων των μελών αυτής της ενορίας, ώστε να συνειδητοποιούν συνεχώς την συλλογική αποστολή τους, που δεν είναι άλλη από το να κηρύττουν με τη ζωή τους την πίστη, την ελπίδα και την αγάπη. Η ζωή τους όλη να σκορπά προς τα έσω και προς τα έξω το άρωμα του Ευαγγελίου.
Συγχαίρω το εφημέριο π. Φραγκίσκο για τον οποίο μπορώ να χρησιμοποιήσω τη φράση του ψαλμωδού «ο ζήλος του οίκους με κατέφαγε". Θέλω να συγχαρώ το δραστήριο ενοριακό συμβούλιο και όσες και όσους συνέβαλαν στο να προσφέρουν σήμερα κατά την πανήγυρη των δικαίων Αγίων Ζαχαρία και Ελισάβετ αυτή τη χαρά να καθαγιάζουμε ένα ιερό Βωμό. Αυτή η Αγία
Τράπεζα εύχομαι να αποτελεί, μαζί με τις καμπάνες του Ναού, χαρμόσυνο προσκλητήριο για την τέλεση της Κυριακάτικης Θείας Λειτουργίας με τη συμμετοχή όλων των μελών αυτής της ενορίας.
Να γίνει αυτή η Ποιμαντική ενότητα Καλλονής η πνευματική καλλονή όλων των ενοριών μας και παράδειγμα μίμησης για την αθρόα προσέλευση στην Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία.
Προσπαθήστε αγαπητά μέλη αυτής της ενορίας να το πετύχετε αυτό, διότι ο Κύριος με τη σημερινή καθαγίαση αυτής της νέας εντυπωσιακής Αγίας Τράπεζας, δεν προσφέρει μέσω της οικογένειας Ιωσήφ και Αλεξάνδρας Αρμάου, μόνο ένα καλλιτεχνικό αριστούργημα, αλλά προσφέρει μία Τράπεζα στην οποία σας καλεί να λαβαίνετε μέρος και να τρέφεστε από το ίδιου του το Σώμα και το Αίμα, που εξασφαλίζει όχι μόνο μια ευτυχισμένη επίγεια ζωή αλλά και την εγγύηση για την αιώνια Αμήν.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο εφημέριος του ναού π. Φραγκίσκος Βιδάλης ευχαρίστησε με θερμά λόγια: το Αρχιεπίσκοπο, τον καλλιτέχνη και την οικογένειά του, το ενοριακό συμβούλιο και όσες και όσους συνέβαλαν στην επιτυχία αυτού του διπλού εορτασμού.
Μετά το κέρασμα σε όλους τους παρόντες, οι οικογένειες της Καλλονής άνοιξαν τα σπίτια τους και φιλόξενα υποδέχτηκαν τους φιλέορτους στους οποίους πρόσφεραν το παραδοσιακό «γεύμα αγάπης».
[module-597]
