Δεν μπορούμε να συμφιλιωθούμε απευθείας με το Θεό ;

Ο Θεός έγινε άνθρωπος. Αυτό είναι το κέντρο της χριστιανικής πίστης.  Η Εκκλησία είναι το σώμα του Χριστού  (Α’ Κο 12), αυτή είναι η ανθρώπινη υπόστασή του που διαιωνίζεται μέσω των αιώνων. Επομένως, συναντώ το Χριστό σημαίνει συναντώ την Εκκλησία, όποια κι αν είναι η αγιοσύνη ή  η αναξιότητα των λειτουργών της, η εξυπνάδα τους ή ο χαρακτήρας τους: Αυτή είναι η ανθρώπινη υπόσταση που ο Χριστός ανέλαβε και που τα μυστήρια διαπερνούν με τη ζωή Του.

Επομένως «συμφιλιώνομαι απευθείας με το Θεό», με μια μετάνοια καθαρά εσωτερική, θα σήμαινε να παραμείνω σε μια ιδέα συμφιλίωσης, σε κάτι που, κατά βάθος, δε δεσμεύει ούτε τη σάρκα μας, ούτε το αίμα μας. Κι αν νιώθουμε μια κάποια ντροπή να εκθέσουμε τη συνείδησή μας στην ανθρώπινη υπόσταση της Εκκλησίας, δεν είναι, κατά βάθος, επειδή αυτή η ανθρώπινη υπόσταση είναι η δική μας και μας ενοχλεί, ενώ αυτήν ακριβώς πρέπει να προσφέρουμε στην ευσπλαχνία του Θεού;

Μόνο ο Θεός μπορεί να συγχωρήσει τις αμαρτίες, επομένως σ’ αυτόν πρέπει να τις ομολογήσουμε. Αλλά ο Μεγαλοδύναμος και Ύψιστος έχοντας πάρει μια νύμφη αδύναμη και ταπεινή, κατέστησε τη δούλη του βασίλισσα, την Εκκλησία.

Έτσι λοιπόν, η Εκκλησία δε μπορεί τίποτα να συγχωρήσει χωρίς το Χριστό, αλλά ο Χριστός δε θέλει τίποτα να συγχωρήσει χωρίς την Εκκλησία. Η Εκκλησία δε μπορεί τίποτα να συγχωρήσει παρά μόνο σ’ αυτόν που μετανοεί, δηλαδή σ ‘ αυτόν που πρώτα άγγιξε ο Χριστός, αλλά ο Χριστός δε θέλει τίποτα να συγχωρήσει σ’ αυτόν που περιφρονεί την Εκκλησία: «Αυτό που ο Θεός ένωσε, ο άνθρωπος να μην το χωρίσει».

Μη χωρίζεις λοιπόν την κεφαλή του σώματος, αυτό που θα εμπόδιζε το Χριστό να υπάρχει ολόκληρος, διότι ποτέ ο Χριστός δεν είναι ολόκληρος χωρίς την Εκκλησία, ούτε η Εκκλησία χωρίς το Χριστό. Ο Χριστός ολόκληρος και πλήρης, είναι η κεφαλή και το σώμα: Είναι αυτός μόνο ο άνθρωπος που συγχωρεί τις αμαρτίες.

(συνεχίζεται)