Δε κάνουμε διάλογο με τον διάβολο,
απαντούμε με το Λόγο του Θεού
Ο Πάπας Φραγκίσκος υπενθυμίζει ότι η εσωτερική ζωή , η πίστη στο Θεό και η βεβαιότητα για την αγάπη του είναι τα μέσα που πρέπει να χρησιμοποιούμε εναντίον των πειρασμών
Υπάρχουν δρόμοι που πάντα προτείνει ο κόσμος υποσχόμενος μεγάλες επιτυχίες. Είναι "Η απληστία για συνεχή κατοχή, η ανθρώπινη δόξα, η εκμετάλλευση του Θεού". "Είναι δρόμοι για να μας εξαπατήσουν". Αυτά υπογράμμισε ο Πάπας Φραγκίσκος κατά τη χθεσινή συνάντηση του με ένα μεγάλο πλήθος στην πλατεία του Αγίου Πέτρου για τη Θεομητορική προσευχή της Κυριακής, υπενθυμίζοντας το Ευαγγέλιο της ημέρας, της Πρώτης Κυριακής της Τεσσαρακοστής, που αναφέρεται στους πειρασμούς του Ιησού στην έρημο”.
Ο δρόμος της άπληστης κατοχής
Ο Ιησούς, υπενθύμισε, ο Ποντίφικας, πειράχτηκε από τον διάβολο που “πρώτα του ζήτησε να μετατρέψει μια πέτρα σε ψωμί”. "Αυτή είναι πάντα η δόλια λογική του διαβόλου".
Αυτός ξεκινά από τη φυσική και νόμιμη ανάγκη που έχουμε ως άνθρωποι, να φάμε, να ζήσουμε, να ολοκληρωθούμε, να είμαστε ευτυχείς, για να μας ωθήσει στο να πιστέψουμε ότι όλα αυτά είναι δυνατά χωρίς το Θεό και μάλιστα μπορούμε να τα αποκτήσουμε και με μία στάση ενάντια στο Θεό..
Αλλά ο Ιησούς βεβαιώνει ότι επιθυμεί να εγκαταλειφθεί με πλήρη εμπιστοσύνη στην πρόνοια του Πατέρα και αντιδρά λέγοντας: «δεν θα ζήσει ο άνθρωπος με μόνο το ψωμί».
Ο δρόμος της δόξας
Ο διάβολος πειράζει για δεύτερη φορά τον Ιησού: «δείχνει από ψιλά τα βασίλεια της γης» και του προτείνει “να γίνει ένας Μεσσίας δυνατός και ένδοξος”. Ο Ιησούς απαντά: “Μόνο τον Κύριο το Θεό σου θα προσκυνήσεις, εκείνον μόνο θα λατρεύσεις”.
Μπορεί κάποιος να χάσει όλη την προσωπική του αξιοπρέπεια, να φθαρούμε από τα είδωλα του χρήματος, της επιτυχίας και της δύναμης, και επίσης να φθάσουμε στην αυτάρκεια μας. Είναι τότε που γευόμαστε τη μέθη μιας άδειας χαράς που πολύ γρήγορα χάνεται.
Η εκμετάλλευση του Θεού
Στον τρίτο πειρασμό, ο διάβολος οδηγεί τον Ιησού στο πιο ψιλό σημείο του Ναού της Ιερουσαλήμ και «τον καλεί να πέσει στο κενό για να αποδείξει με εντυπωσιακό τρόπο τη θεϊκή του δύναμη”. “Ο Ιησούς αρνείται προβάλλοντας τη σταθερή απόφασή του να παραμείνει ταπεινός με απόλυτη εμπιστοσύνη στον Πατέρα”.
Έτσι ο Ιησούς απωθεί και τον πιο λεπτό πειρασμό: εκείνο που θα προκαλούσε το Θεό για τον εαυτό μας”, ζητώντας του χάρες, οι οποίες στην πραγματικότητα χρησιμοποιούνται για την ικανοποίηση του εγωισμού μας.
Εμπειρία της παρουσίας του Θεού
Οι δρόμοι που μας παρουσιάζονται “με την αυταπάτη ότι θα μπορέσουμε με τον τρόπο αυτό να αποκτήσουμε την επιτυχία και την ευτυχία”, ολοκληρώνει ο Ποντίφικας, είναι στην πράξη “ολότελα ξένοι στον τρόπο με τον οποίο ενεργεί ο Θεό, και μάλιστα μας απομακρύνουν από Εκείνον, διότι είναι έργο του Σατανά”:
Ο Ιησούς αντιμετωπίζοντας ο ίδιος αυτές τις δοκιμασίες, νικά τρεις φορές τον πειρασμό παραμένοντας πιστός στο σχέδιο του Πατέρα. Και μας υποδεικνύει τα θεραπευτικά μέσα που είναι: η εσωτερική ζωή, η πίστη στο Θεό, η βεβαιότητα της αγάπης του, η βεβαιότητα ότι ο Θεός μας αγαπά, ότι είναι Πατέρας και με αυτή τη βεβαιότητα μπορούμε να νικήσουμε κάθε πειρασμό. Αλλά υπάρχει κάτι για το οποίο θα ήθελα την προσοχή σας, είναι κάτι σημαντικό. Ο Ιησούς απαντώντας στον πειρασμό δεν κάνει μαζί του διάλογο, αλλά απαντά και στις τρείς προκλήσεις με το Λόγο του Θεού. Αυτό μας διδάσκει ότι με τον διάβολο δε γίνεται διάλογος, δεν συζητούμε, απαντούμε μόνο με το Λόγο του Θεού.
Ας επωφεληθούμε λοιπόν κατά την περίοδο της Τεσσαρακοστής, που είναι μία προνομιούχος λειτουργική περίοδος για να εξαγνιστούμε και να αποκτήσουμε την εμπειρία της παρηγορητικής παρουσίας του Θεού στη ζωή μας.
+Ν
