Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΟΥ ΝΙCO ( ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ…ΛΕΣΒΟΣ)
Αρκετοί από τους αναγνώστες γνωρίζουν την παρουσία της “ Κοινότητας Πάπας Ιωάννης 23ος ” στη χώρα μας. Ένα ζευγάρι απ΄ την ιταλική Τοσκάνη, οι Filippo και Fabiola, εκτός της δικής τους οικογένειας, φροντίζουν και φιλοξενούν ανήλικους και ενηλίκους ανθρώπους σε ανάγκη, στην περιοχή Νέου Κόσμου της Αθήνας, ενώ ταυτόχρονα, επισκέπτονται, σε μόνιμη βάση, αστέγους της πόλης.
Ανάμεσα στα παιδιά που βρήκαν φιλοξενία, το τελευταίο χρόνο, στο σπίτι τους είναι και ο 17χρονος πλέον Αφγανός “Nico”. Το παιδί ξεκίνησε 12 ετών από το Herat του δυτικού Αφγανιστάν, με το όνειρο να σπουδάσει γιατρός, πέρασε στο Ιράν και κατέληξε στην Τουρκία, όπου έζησε 3 χρόνια, κάνοντας διάφορες εργασίες για να μαζέψει “ τα ναύλα ” για μια θέση σε σαπιοκάραβο που θα τον έφερνε στη Λέσβο…
Ο 16χρονος πλέον “Nico” καταγράφηκε και έλαβε ένα προσωρινό χαρτί πότε θα εξεταζόταν η αίτηση ασύλου του. Όμως οι καταγραφείς, από συνήθεια ή από οδηγίες που έχουν λάβει, επειδή δεν είχε διαβατήριο, τον κατέγραψαν ως ΕΝΗΛΙΚΟ.
Αυτό του στέρησε οποιοδήποτε δικαίωμα θα είχε αν είχε καταγραφεί ως ανήλικος. Για καλή του τύχη κατάφερε όχι μόνο να εγκαταλείψει το υπερπλήρες προσφύγων νησί και να φθάσει στην Αθήνα αλλά και να συναντηθεί με την “Κοινότητα Πάπας Ιωάννης 23ος” που από τότε τον φιλοξενεί, βρίσκοντας δύο νέους “γονείς” στα πρόσωπα και στην αγκαλιά των Filippo και Fabio.
Ο Filippo φρόντισε να βρει ιατρικές γνωματεύσεις και αποδείξεις ότι το παιδί έχει πράγματι σώμα “ανηλίκου” και κακώς είχε καταγραφεί ως ενήλικος. Όμως αυτά δε βοήθησαν, αντίθετα από το Γραφείο Ασύλου της Αθήνας τον παρέπεμψαν στη… Λέσβο, για να εξετασθεί το αίτημά του. Για να παραμείνει νόμιμος επέστρεψε στο νησί. Εκεί του αφαίρεσαν το προσωρινό χαρτί και του υπέδειξαν να παραμείνει στο νησί, μέχρι να εξετασθεί το αίτημα του.
“ Έτσι είναι η διαδικασία ” θα πείτε και γιατί να εξαιρεθεί ο Νιco…
Όχι δεν είναι έτσι, επιτρέψτε μου να απαντήσω. Απ΄την αρχή του αφαιρέθηκε
το δικαίωμα να θεωρηθεί ΑΝΗΛΙΚΟΣ. Έστω, τότε δεν τον πίστεψαν, αλλά πλέον υπάρχουν αποδείξεις γι αυτό. Επίσης , γι` αυτό το λόγο, θα μπορούσε το αίτημα ασύλου να εξετασθεί στην Αθήνα, όπου έχει σταθερή έστω και “άτυπη”, εφόσον δεν είναι αναγνωρισμένος πρόσφυγας, φιλοξενία από την “Κοινότητα”. Η προοπτική να παραμείνει ένα 17χρονο παιδί στους δρόμους της Λέσβου (εφόσον σε Μόρια και Καρά Τεπέ υπάρχει υπερπληθυσμός και δεν υπάρχει ξενοδοχείο που θα δεχόταν άτομο “χωρίς χαρτιά” ) για άγνωστη περίοδο, προφανώς δεν είναι η καλύτερη λύση!
O Filippo βρήκε με δυσκολία χώρο φιλοξενίας του “Nico” σε ΜΚΟ του νησιού και πήγε και ο ίδιος στη Λέσβο, για να μην είναι το παιδί μόνο του, σε αναμονή της απόφασης. Φυσικά γνωρίζει, όπως και όλοι οι ασχολούμενοι με το προσφυγικό, πόσο εύκολο είναι ανήλικοι και γενικά νέοι, που ζουν σε δύσκολες συνθήκες, να παρασυρθούν από τις “συμμορίες” που εκμεταλλεύονται τις καταστάσεις στις οποίες ζουν οι “εγκλωβισμένοι” στα νησιά μας, για να προωθήσουν ναρκωτικά και γενικά για να κάνουν παράνομες δραστηριότητες. Ο συγκεκριμένος Αφγανός νέος ήταν τυχερός, βρήκε μια “οικογένεια”, δε θα παρασυρθεί, Τόσοι άλλοι όμως, που περιμένουν μήνες και χρόνια, μέσα σε σκληρές συνθήκες διαβίωσης, (θα) είναι πιο ευάλωτοι…
Πληροφόρηση και φωτογραφία των Filippo και Nico από Avvenire 9-8-2020
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΒΑΝΤΗΣ
Μέλος Συνοδικής Επιτροπής ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ
