ΑΠΟ ΤΟ ΣΟΒΙΕΤΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ ΣΤΗΝ ΙΕΡΟΣΥΝΗ

Ο Victor Pogrebnii γεννήθηκε πριν 73 χρόνια σε ένα μικρό χωρίο, ονόματι Siobozia – Rascov, στη σημερινή περιοχή της Υπερδνειστερίας ( ή Τρανσνίστριας ) μια αυτόνομης περιοχής μεταξύ Ουκρανίας και Μολδαβίας, που κανένα κράτος δεν αναγνωρίζει,
Η όλη περιοχή ανήκε, ως τη διάλυσή της, στη Σοβιετική ΄Ενωση. Οι κάτοικοι είναι ορθόδοξοι, όμως στο συγκεκριμένο χωρίο υπήρχε ανθούσα καθολική κοινότητα, που έδωσε, στο παρελθόν, ένα Επίσκοπο και αρκετούς ιερείς. Μέλος της κοινότητα αυτής είναι και ο Victor, που στα νιάτα του επιθυμούσε να γίνει ιερέας.
Το δύσκολο πολιτικό καθεστώς και η κλήση του να υπηρετήσει στο ναυτικό της Σοβιετικής Ενωσης τον οδήγησαν τελικά να γίνει μόνιμος στο πολεμικό ναυτικό
Δεν έχασε όμως την πίστη του. Παρόλο που ανέβηκε στη στρατιωτική ιεραρχία, παντρεύτηκε και απόκτησε 2 παιδιά και αργότερα, 3 εγγόνια, η αρχική επιθυμία φώλιαζε στην καρδιά του. Ταυτόχρονα προσπαθούσε να ασκεί τα θρησκευτικά του καθήκοντα, κρυφά. Βρήκε το μπελά του 2 φορές, τη μια όταν βρήκαν στην κατοχή του την Αγία Γραφή και την άλλη όταν συνελήφθη, σε διακοπές στο χωριό του, γιατί συμμετείχε σε ανέγερση καθολικού ναού χωρίς άδεια από τις Αρχές…
Τελικά, μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος, είχε τη χαρά να εκφράζει ελεύθερα την πίστη του και να δει μικρότερο αδελφό του να γίνεται ιερέας
Βγήκε στη σύνταξη αλλά το 2008 έχασε τη σύζυγό του. Τότε ξανασκέφτηκε την αρχική του κλήση και ζήτησε, με τη σύμφωνη γνώμη των παιδιών του, από τον Επίσκοπο του Κιέβου, να τον δεχθεί στο Σεμινάριο ως υποψήφιο ιερέα.
Την 7-1-2012 έγινε επίσημα ιερέας, περιστοιχισμένος από συγγενείς, ανάμεσα στους οποίους και ο αδελφός του, ήδη από χρόνια ιερέας.
Η διάθεσή του να προσφέρει στο Θεό ήταν πολύ πιο νέα από την ηλικία του !
Υπηρέτησε με ζήλο σε διάφορες ενορίες, μέχρι την έναρξη εχθροπραξιών ανάμεσα σε Ρωσία και Ουκρανία. Λόγω του στρατιωτικού παρελθόντος και της ρωσικής υπηκοότητάς του κρίθηκε προτιμότερο να μετατεθεί σε ενορία της Συνφερόπολης, στην Κριμαία, περιοχή ελεγχόμενη πλέον από τη Ρωσία.

Ομως όπως αρκετοί άνθρωποι μεγάλης ηλικίας νοστάλγησε την πατρίδα του. Εγραψε λοιπόν στον τοπικό Επίσκοπο της Chisinau, Σεβασμιότατο Anton Cosa, την επιθυμία του να υπηρετήσει την εκκλησία και τους κατοίκους του χωριού του
Εκείνος εντυπωσιάστηκε από την ιστορία του και ζήτησε να τον γνωρίσει. Οταν αυτό έγινε εκτίμησε αμέσως τον ηλικιωμένο ιερέα και έγιναν καλοί φίλοι
Κατά τη σύντομη παραμονή στην πατρίδα του ο π. Victor γνώρισε τους συναδέλφους τους ιερείς και επισκέφθηκε τους τάφους των γονιών του. Ηδη
ετοιμάζεται για τη μόνιμη επιστροφή. Ανάμεσα σε φωτογραφίες της στρατιωτικής αλλά και της πρόσφατης ιερατικής ζωής του ανέφερε σε δημοσιογράφους :

“ Ολα τα είχα σκεφθεί στη ζωή μου, εκτός από το ότι θα μπορούσα να γίνω ιερέας. Πραγματικά ο Θεός ακούει τις προσευχές των φτωχών. Η προσευχή μου τώρα επιστρέφει στον Επίσκοπο της Οδησσού, στον οποίο θα παρουσιάσω το αίτημα μου να επιστρέψω σπίτι μου. Ξέρω ότι εδώ με περιμένει ο Επίσκοπος Cosa, ο οποίος με την σοφία του Ποιμένα, θα μου δώσε μια μικρή γωνιά για να συνεχίσω να ασκώ τα καθήκοντα μου ως ιερέα, παρόλη την ηλικία μου ”

Φωτογραφίες : Ο στρατιωτικός Victor. Με τη σύζυγό και το πρώτο παιδί τους  Ο π. Victor, αριστερά, στον Καθεδρικό Ναό του Chisinau

ΠΗΓΗ : Vatican news

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΒΑΝΤΗΣ
μέλος της Συνοδικής Επιτροπής “Δικαιοσύνη και Ειρήνη”