Από «τα γραπτά» του Αγίου Αυγουστίνου στο Ευαγγέλιο Ιωάννη.
(17,7-9; CCL36,174-175)
οι δύο εντολές της αγάπης
Ήλθε ο Κύριος, Διδάσκαλος της αγάπης, πλήρης ο ίδιος από αγάπη, «για να πραγματοποιήσει το λόγο του στη γη» (Ρωμ.9, 28), όπως ο ίδιος το προείπε και βεβαίωσε ότι ο Νόμος και οι Προφήτες βασίζονται πάνω στις δύο εντολές της αγάπης.
Ας ενθυμηθούμε μαζί αδελφοί ποιες είναι αυτές οι δύο εντολές. Αυτές πρέπει να τις έχετε πάντα κατά νου και όχι να τις ενθυμείστε μόνο όταν σας τις υπενθυμίζουμε: δεν πρέπει ποτέ να σβηστούν από τις καρδιές σας. Πάντα και σε κάθε στιγμή να ενθυμείστε ότι, οφείλουμε να αγαπούμε τον Θεό και τον πλησίον. Το Θεό με όλη μας την καρδιά, με όλη μας την ψυχή, με όλο μας το νου και τον πλησίον όπως τον εαυτό μας. (Ματθ.22, 37. 39). Αυτό πρέπει πάντοτε να το σκέπτεστε, να το μελετάτε και να το πραγματοποιείτε.
Η αγάπη του Θεού είναι η πρώτη ως εντολή αλλά η αγάπη προς τον άνθρωπο είναι η πρώτη ως πρακτική εφαρμογή. Εκείνος που σου δίνει την εντολή της αγάπης με τις δύο αυτές εντολές, δεν σου διδάσκει πρώτα την εντολή της αγάπης για τον πλησίον και έπειτα την αγάπη για το Θεό αλλά αντιστρόφως.
Επειδή όμως το Θεό εσύ δεν τον βλέπεις ακόμη, αγαπώντας τον πλησίον καθαρίζεις τα μάτια σου για να μπορέσεις να δεις το Θεό, όπως μας λέει ο Ιωάννης: «εάν δεν αγαπάς τον αδελφό που βλέπεις , πως θα μπορέσεις να αγαπήσεις το Θεό που δεν βλέπεις; (Α' Ιωαν. 4,20). Εάν αισθανόμενος ότι καλείσαι να αγαπάς το Θεό, μου έλεγες: Δείξε μου αυτόν που πρέπει να αγαπώ, εγώ δεν θα μπορούσα να σου τίποτε άλλο από αυτό που λέει ο Ιωάννης: Κανείς ποτέ είδε το Θεό (Ιωαν. 1,18). Αλλά για να μην νομίσεις ότι είσαι ολότελα αποκλεισμένος από το να δεις το Θεό, ο ίδιος ο Ιωάννης λέει: «ο Θεός είναι αγάπη, κι όποιος ζει μέσα στην αγάπη, ζει μέσα στο Θεό κι ο Θεός θα ζει μέσα του» (Α΄ Ιωαν). Εσύ λοιπόν αγάπα το Θεό και κοιτάζοντας μέσα σου, όπου γεννιέται αυτή η αγάπη, θα δεις, όσο σου είναι δυνατό, τον ίδιο το Θεό.
Μοίρασε το ψωμί σου με όποιον πείνα, δέξου στο σπίτι σου τους δυστυχείς άστεγους, ένδυσε όποιον βλέπεις γυμνό, και μην υποβιβάζεις τους συμπατριώτες σου. (Ησαΐας 58,7). Κάνοντας αυτό τι θα αποκτήσεις; «Τότε το φως σου θα ανατείλει σαν την αυγή » (Ησαΐας 58,8). Το φως σου είναι ο Θεός σου, Εκείνος είναι για σένα το φως της αυγής, διότι θα έλθει μετά τη νύκτα αυτού του κόσμου: Εκείνος δεν ανατέλλει ούτε δύει, πάντα λάμπει.
Αγαπώντας τον πλησίον και φροντίζοντας γι’ αυτόν, εσύ πορεύεσαι. Και εκεί που σε οδηγεί η πορεία σου αν όχι στον Κύριο, σ’ Εκείνον τον οποίο οφείλουμε να αγαπούμε με όλη μας την καρδιά, την ψυχή και το νου; Ακόμη δεν έχουμε φθάσει στον Κύριο αλλά τον πλησίον τον έχουμε πάντα μαζί μας.
Βοήθησε λοιπόν τον πλησίον με τον οποία συμβαδίζεις για να μπορέσεις να φθάσεις σε Εκείνον με τον οποίο θέλεις να παραμένεις.
+Ν
