ΑΠΛΑ – ΤΑΠΕΙΝΑ  – ΓΙΟΡΤΙΝΑ

Η Καθολική Εκκλησία της Νάξου-Τήνου-Άνδρου-Μυκόνου γιόρτασε απλά, ταπεινά αλλά με πολλή χαρά τα 25 χρόνια αρχιεροσύνης του Ποιμενάρχη της, Σεβασμιοτάτου π. Νικολάου Πρίντεζη.

Στις 7 το απόγευμα της Τετάρτης 4 Ιουλίου 2018 στον Καθεδρικό Ναό της Παναγίας του Ροδαρίου στην Ξινάρα τελέστηκε τρισαρχιερατικό συλλείτουργο στο οποίο προΐστατο ο τιμώμενος Ιεράρχης, Σεβασμιότατος π. Νικόλαος και μαζί του συλλειτούργησαν: ο Αποστολικός Νούντσιος στην Ελλάδα, Σεβασμιότατος π. Savio Hon Tai Fai και ο πρώην Αρχιεπίσκοπος των Καθολικών της Αθήνας Σεβασμιότατος π. Νικόλαος Φώσκολος. Συλλειτούργησαν επίσης ιερείς και ιερομόναχοι που εργάζονται στην Εκκλησία της Αρχιεπισκοπής και ο π. Μάρκος Βιδάλης του Κλήρου της Αρχιεπισκοπής των Καθολικών Αθηνών.

Παρέστη ο  Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Σύρου-Τήνου κλπ.  κ. Δωρόθεος Β’ . Η παρουσία του απέδειξε τις σχέσεις  φιλίας και αγάπης που υπάρχουν μεταξύ των δύο Αδελφών Εκκλησιών που εργάζονται στις Κυκλάδες. Ο Αντιπεριφερειάρχης  κ. Γεώργιος Λεονταρίτης, Αντιδήμαρχοι, ο κ. Παναγιώτης Κροντηράς επί κεφαλής της μείζονος δημοτικής μειοψηφίας, Αντιδήμαρχοι, Δημοτικοί Σύμβουλοι, ο Έπαρχος Τήνου κ. Ιωάννης Γιαγιάς, ο κ. Διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος Τήνου, ο κ. Λιμενάρχης, ο Προϊστάμενος του Πυροσβεστικού Σώματος Τήνου και ο Αναπληρωτής Προϊστάμενος, Πρόεδροι Οργανώσεων και Συλλόγων και πλήθος κόσμου.

Πριν την έναρξη της όλης Ιεροτελεστίας ο π. Μάρκος Φώσκολος έκανε σύντομη κατήχηση στη συναγμένη Εκκλησία  παρουσιάζοντας την αποστολή του Επισκόπου και την ανάγκη να προσεύχεται  η Εκκλησία για τον Επίσκοπό της όχι μόνο σ’ έκτακτες περιπτώσεις αλλά σε καθημερινή βάση, ώστε να ανταποκρίνεται στην αποστολή του προς όφελος της Εκκλησίας και τη δόξα του Θεού.

Ενώ ο Ιερός Κλήρος έκανε την είσοδο στο  Καθεδρικό Ναό, η Εκκλησία έψαλε ως εισοδικό ύμνο: « Συ στ’ ακρογιάλι σαν φθάνεις για σοφούς και για πλούσιους δεν ψάχνεις……». Ο ύμνος συνοδευόταν από το εκκλησιαστικό όργανο και έγχορδα χάρη στην συμμετοχή του κου Χρήστου Φιοράντη  και Τώνη Φιοράντη, που έδωσαν ένα διαφορετικό τόνο στην όλη ψαλμωδία.

Μετά τον Χαιρετισμό εκ Προεξάρχοντος στη Θεία Λειτουργία, που προβλέπει το τυπικό, ο Αποστολικός Νούντσιος, Σεβασμιότατος π. Savio, ανάγνωσε την ευχετήρια επιστολή του Αγίου Πατέρα του Πάπα Φραγκίσκου προς τον εορτάζοντα Αρχιεπίσκοπό μας το αργυρούν αρχιερατικό ιωβηλαίο. Η επιστολή έχει ως εξής:

Στο Σεβαστό Αδελφό

ΝΙΚΟΛΑΟ  ΠΡΙΝΤΕΖΗ

Αρχιεπίσκοπο Μητροπολίτη Νάξου-Άνδρου-Τήνου-Μυκόνου και Αποστολικό Τοποτηρητή της χηρεύουσαςΕπισκοπής Χίου

Πλησιάζοντας το Αργυρό Ιωβηλαίο της Χειροτονίας σου εις Επίσκοπο στις τέσσερις Ιουλίου, επιθυμούμε, Σεβαστέ Αδελφέ, να σου εκφράσουμε, διαμέσου αυτής της Επιστολής, τη θερμή εκτίμηση Μας και να ψάλλουμε από τα βάθη της καρδιάς Μας τηδοξολογία στον Κύριο γι' αυτό το μεγάλο δώρο της καλοσύνης Του.

Αφού ολοκλήρωσες με επιτυχία τις φιλοσοφικές και θεολογικές σπουδές σου στη Ρώμη, όπου απέκτησες επίσης και το Πτυχίο σου στη Θεολογία στο Ποντιφικό Γρηγοριανό Πανεπιστήμιο, χειροτονήθηκες Πρεσβύτερος στα τέλη του έτους χίλια εννιακόσια εξήντα πέντε (MCMLXV), ξεκινώντας με ζήλο την ποιμαντική διακονία σου.

Το έτος χίλια εννιακόσια ενενήντα τρία (MCMXCIII) ο Άγιος Πάπας Ιωάννης Παύλος ο Δεύτερος, ο οποίος εκ των προτέρων γνώριζε και εκτιμούσε, μεταξύ άλλων, τη διαρκή εργασία σου ως Γραμματέα της Ιεράς Συνόδου της Καθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδος, σε εξέλεξε Αρχιεπίσκοπο Μητροπολίτη Νάξου, Άνδρου, Τήνου και Μυκόνου και επίσης σου ανέθεσε την τοποτηρητεία και την πατρική φροντίδα του μικρού ποιμνίου της Χίου, το οποίο στερείται δικού του Επισκόπου.

Γνωρίζουμε, επίσης, ότι δεν τρέφεις τους πιστούς μόνο με τον Λόγο του Θεού και με τα Μυστήρια αλλά και ότι αντιμετωπίζεις τις νέες προκλήσεις που επηρεάζουν την Εκκλησία και την κοινωνία, δίνοντας απαντήσεις σύμφωνα με την έμπνευση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού που πηγάζει από το Ευαγγέλιο, κυρίως σε ό,τι αφορά στη βοήθεια όσων βρίσκονταισε ανάγκη και στους πρόσφυγες, ώστε να κυριαρχεί πάνω απ' όλα η χριστιανική αγάπη. Τα πολλά αρχαία μνημεία μέγιστης πολιτιστικής και θρησκευτικής αξίας, που απολαμβάνεις στην Πατρίδα σου, συνέβαλαν και αυτά στο να είσαι πάντοτε πρόθυμος σ' έναν ανοιχτό διάλογο με πιστούς άλλων θρησκειών, αλλά πρωτίστως με τους Ορθοδόξους  χριστιανούς.

Όπως Εμείς αυτοπροσώπως διαπιστώσαμε πριν δύο χρόνια στη σύντομη ποιμαντική επίσκεψή Μας, στάθηκες αλληλέγγυος σε πολλούς μετανάστες, ιδιαιτέρως σε οικογένειες που εκδιώχθηκαν από την πατρίδα τους εξαιτίας του πολέμου και φθάνουνστο νησί της Λέσβου, το οποίο βρίσκεται υπό την ποιμαντική φροντίδα σου, συνεργαζόμενος και με άλλα πρόσωπα των οποίων η καρδιά είναι γεμάτη αγάπη προς όσους βρίσκονται σε ανάγκη. Γι' αυτόν και για πολλούς άλλους λόγους κέρδισες ενώπιον του Κυρίου μία μεγάλη ανταμοιβή, η οποία σίγουρα δεν θα σου αφαιρεθεί ποτέ.

Ενθυμούμενοι το έργο σου σ’ αυτές τις σύντομες σκέψεις, σε συγχαίρουμε, νοερά εκεί παρόντες μαζί με τους δικούς σου ανθρώπους, στην εικοστή πέμπτη (ΧΧV) επέτειο της χειροτονίας σου εις Επίσκοπο.

Σε εμπιστευόμαστε με τις προσευχές Μας στην ισχυρή προστασία της Αειπαρθένου Θεοτόκου Μαρίας, Βασίλισσας των Αποστόλων, όπως επίσης και στην προστασίατου Αγίου Νικολάου Επισκόπου, γνωστού για την φιλανθρωπία του, Επικαλούμενοι για σένα πλήθος ουρανίων ευλογιών.

Σεβαστέ Αδελφέ, χορηγούμε σ’ εσένα προσωπικά με όλη Μας την αγάπη την Αποστολική Μας Ευλογία, μαζί με τις θερμές ευχές Μας και επιθυμούμε να φθάσει προς όλους όσους συμμετέχουν με αγαλλίαση στο χαροποιό αυτό  Ιωβηλαίο της χειροτονίας σου εις Επίσκοπο.  

Βατικανό, είκοσι (XX) Ιουνίου δύο χιλιάδες δεκαοκτώ (MMXVIII), έκτο έτος της Ποντιφικής Μας Θητείας

*****

Η όλη Θεία Λειτουργία τελέστηκε με τάξη και εκκλησιαστική λαμπρότητα και σ’ αυτό συνετέλεσε το άγρυπνο μάτι του Τελετάρχη της τοπικής μας Εκκλησίας, π. Ριχάρδου Ταρασκέβιτς.

Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου ο Σεβασμιότατος π. Νικόλαος απεύθυνε το λόγο του στη συναγμένη Εκκλησία και είπε:

Χαιρετώ με σεβασμό και αγάπη τον εδώ εκπρόσωπο του Αγίου Πατέρα Πάπα Φραγκίσκου και Αποστολικό Νούντσιο στην Πατρίδα μας, Σεβασμιότατο π. Savio Hon Tai Fai, τον αγαπητό αδελφό μου στην Αρχιεροσύνη Σεβασμιότατο π. Νικόλαο πρώην Αρχιεπίσκοπο των Καθολικών Αθηνών, όλους τους αδελφούς μου στην Αρχιεροσύνη και μέλη της Ιεράς Συνόδου της Καθολικής Ιεραρχίας Ελλάδος που με βεβαίωσαν εγγράφως ότι είναι ενωμένοι μαζί μας με την προσευχή. Τους αγαπητούς ιερείς μου και αδελφούς στην ιεροσύνη, τις μοναχές, και τους μοναχούς, το ιεροδιάκονο και υποδιάκονο,

[Χαιρετώ και ευχαριστώ τον αγαπητό Αδελφό μου στην Αρχιεροσύνη, Σεβασμιότατο Μητροπολίτη, κ. Δωρόθεο, για την εδώ παρουσία του, με την εκλεκτή συνοδεία του. Αποτελεί μαρτυρία των αγαθών και αδελφικών σχέσεων που υπάρχουν και βιώνονται μεταξύ των δύο Αδελφών Εκκλησιών].

Χαιρετώ τους εκπροσώπους της Εκκλησίας Λέσβου, τους εκπροσώπους πρώτου και δευτέρου βαθμού της τοπικής αυτοδιοίκησης, τις πολιτικές, στρατιωτικές και άλλες αρχές, τους εκπροσώπους Επιτροπών και Συλλόγων και όλους εσάς αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές που συμμετέχετε σ’ αυτήν τη Δοξολογία και Ευχαριστία για την 25^η επέτειο της επισκοπικής μου χειροτονίας.

Η εδώ παρουσία όλων σας δηλώνει τη μεταξύ μας κοινωνία αγάπης και συνεργασίας στην κοινή συμπληρωματική αποστολής μας.

Είστε η πνευματική μου οικογένεια που αγαπώ, όσο αγαπώ και τη φυσική μου οικογένεια που κι αυτή είναι σήμερα είναι εδώ παρούσα και την ευχαριστώ.

Προ πάντων όμως και πασών ευχαριστώ τον Ένα και Τριαδικό Θεό και την Αειπάρθενο Θεοτόκο Μαρία.

Ευχαριστώ τον Κύριο διότι με εξέλεξε χωρίς καμία δική μου αξία να είμαι ο Επίσκοπος αυτής της ιστορικής Εκκλησίας.

Ευχαριστώ όσες και όσους με στήριξαν και με στηρίζουν στην αποστολή μου με την προσευχή τους, την κατανόησή τους, τη συνεργασία τους και την υπακοή τους.

Όταν εκλέχτηκα επίσκοπος δεν ήμουν ούτε άξιος, ούτε έτοιμος, γι’ αυτό από τότε, κάθε φορά που τελώ τη Θεία Λειτουργία και απευθυνόμενος στον Κύριο μνημονεύω τον εαυτό μου λέγοντας: «κ’ εμένα τον ανάξιο δούλο σου» δεν κάνω μία πράξη ταπεινοφροσύνης, αλλά ακριβολογώ.

Έμαθα σιγά- σιγά να είμαι επίσκοπος. Αυτό μου το έμαθε ο Κύριος με την ουσιαστική, αλλά και συμβολική παρουσία του στη ζωή μου. Την ουσιαστική στην τέλεση του Μυστηρίου της Ευχαριστίας και τη συμβολική μέσω των προσώπων που Εκείνος μου έστειλε για να με στηρίξουν στην αποστολή μου. Μια αποστολή διπλή: πατέρας και ποιμένας, όπως πρέπει να είναι η αποστολή του Επισκόπου.

Με την επισκοπική χειροτονία μου ο Θεός Πατέρας εισήγαγε μέσα μου την ιδιαίτερη χάρη του Αγίου Πνεύματος για να αγαπώ ως πατέρας και να υπηρετώ ως ποιμένας το λαό του Θεού που έγινε Μυστικό Σώμα του Χριστού, την Εκκλησία.

Η επισκοπική μου χειροτονία δεν με μετέτρεψε σε άγγελο. Παρέμεινα άνθρωπος, με το χαρακτήρα μου, με τα λίγα χαρίσματά μου και τα πολλά ελαττώματά μου, τις αδυναμίες μου, τα λάθη μου και τις ασυνέπειές μου.

Αυτή η συνειδητοποίηση με οδηγεί σήμερα ενώπιον του Θεού και ενώπιον σας να ζητήσω τη γενναιόδωρη συγχώρησή Του και συγχώρηση σας.

Μετά την εις επίσκοπον εκλογή μου, όταν έπρεπε να επιλέξω συνοδευτική φράση για το επισκοπικό οικόσημο μου, η σκέψη μου πήγε αμέσως στους μαθητές της Εμμαούς, διότι είδα στην πορεία τους με τον Αναστημένο Χριστό τη δική μου πορεία προς τη δική μου Εμμαούς που είναι η τοπική μας Εκκλησία. Σ’ αυτήν σκέφτηκα να θα τελούμε τον τεμαχισμό του άρτου και θα αναγνωρίζουμε τον Αναστημένο Χριστό.

Από την πρώτη λοιπόν στιγμή χάραξα στο οικόσημό μου την παράκληση των μαθητών της Εμμαούς: «ΜΕΙΝΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΚΥΡΙΕ». Και Εκείνος έμεινε και μένει. Μαζί Του βαδίσαμε και μαζί σας προχωρήσαμε και θα προχωρήσουμε όσο Εκείνος θέλει.

Αυτή η παράκληση έγινε ζωή μας, έγινε προσευχή μας, και χάρη στον αείμνηστο π. Ρόκκο, που έγραψε στίχους που τους μελοποίησε, έγινε ύμνος της Εκκλησίας μας. Είναι αυτή η παράκληση που συχνά ψέλνουμε. Αυτό το λογότυπο έγινε ταυτόχρονα ποιμαντικό πρόγραμμα της τοπικής μας Εκκλησίας με την 8^η Σύνοδο της Εκκλησιαστικής μας Επαρχίας που τελέστηκε από τις 17 Νοεμβρίου 1996 έως τις 21/11/2000.

Σε μια τέτοια επέτειο, σαν την σημερινή, συνηθίζεται να γίνεται ένας απολογισμός δράσης, πρωτοβουλιών και επιτυχιών. Δεν θα πέσω όμως στον πειρασμό να κάνω κάτι τέτοιο. Διότι ότι έγινε στην τοπική μας Εκκλησία αυτά τα 25 χρόνια δεν είναι δικό μου έργο, αλλά όλης της Εκκλησίας. Ο καθένας και η καθεμιά έβαλε το λιθαράκι εκείνο που ήταν απαραίτητο για να οικοδομείται η Εκκλησία και να συνεχίζει τη σωτήρια αποστολής της. Ταυτόχρονα, ο καθένας μας φέρνει τη δική του ευθύνη για ότι δεν έγινε, ενώ μπορούσε να γίνει. Προσωπικά αναλαμβάνω το δικό μου μερίδιο ευθύνης. Όσοι και όσες δε με βοήθησαν, όσο περίμενα, δεν πειράζει, εγώ τους αγαπώ. Στην ιερατική μου ζωή έμαθα να μετρώ πόσους εγώ αγαπώ κι όχι πόσοι με αγαπούν.

Γνωρίζω πολύ καλά ότι δεν θα μπορούσα να εκπληρώσω την επισκοπική μου διακονία χωρίς τη βοήθεια και συνεργασία κλήρου και λαού. Είμαι βαθιά ευγνώμων σε όλους και σε όλες. Επιτρέψτε όμως ιδιαιτέρως να αναφερθώ σε κάποια συγκεκριμένα πρόσωπα που μου στάθηκαν πολύ κοντά:

α.- Στο δικό μου Επίσκοπο, πρώην Σύρου Σεβασμιότατο Φραγκίσκο, ο οποίος όταν με συνόδεψε στην Τήνο στις 20 Ιουνίου 1993 για να με παραδώσει στην εδώ Εκκλησία, ως εψηφισμένο νέο επίσκοπό της, σας είπε μεταξύ άλλων «σας παρακαλώ να μη μου τον στεναχωρείτε». Έχω διαπιστώσει ότι το προσπαθήσατε και σας ευχαριστώ.

β.- Στον π. Ριχάρδο, διότι είναι ένας από εκείνους που σωστά αντιλήφθηκε πως ο βαρύς σταυρός του επισκόπου είναι αυτός που φέρνει στους ώμους και όχι ο επιστήθιος.

γ.- Στην αδελφή Θηρεσία, διότι ήταν και είναι για μένα στήριγμα, αδελφή, και διακόνισσα.

δ.-Στην Ειρήνη και τη Ρένα, που είναι για μένα το δεξί και αριστερό μου χέρι.

ε. και τέλος στα μέλη της φυσικής οικογένειάς μου, σ’ εκείνα που στερήθηκα πολύ γρήγορα και σ’ εκείνα που είναι σήμερα εδώ. Τους ευχαριστώ που κατάλαβαν γιατί με στερήθηκαν και γιατί τους στερήθηκα. Σίγουρα ενθυμούνται τα λόγια του Χριστού που κάποια στιγμή που τον πληροφόρησαν ότι οι συγγενείς του τον αναζητούν, Εκείνος απάντησε: «Ποια είναι η μητέρα μου και ποιοι οι αδελφοί μου και οι αδελφές μου, για μένα μητέρα και αδελφοί και αδελφές μου είναι όλοι αυτοί που ακούνε και τηρούνε το λόγο του Θεού».

Η σκέψη μου τέλος πηγαίνει και στα άλλα επτά νησιά της τοπικής μας Εκκλησίας και χαίρομαι που έχουν αντιληφθεί ότι και τα οκτώ αυτά πνευματικά παιδιά μου τα αγαπώ εξ ίσου χωρίς καμία διάκριση. Είναι ενδεικτική η ευχητήρια επιστολή που μου έστειλε το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Καθεδρικού Ναού της Χίου: «σας δηλώνουμε, μου γράφουν, ότι αυτό το αργυρό σας Ιωβηλαίο για μας είναι και θα είναι χρυσό». Η απάντησή μου είναι ότι την Τρίτη αναχωρώ για Λέσβο, Χίο και Σάμο.

Χαίρομαι που η δύση του ηλίου άρχισε με ένα θαυμάσιο ορίζοντα, και με νέα δώρα προς την Εκκλησία μας από μέρους του Θεού.

1.- Μία μοναχική κοινότητα ανδρών του μοναχικού τάγματος «του Ενσαρκωμένου Λόγου», που εγκαινιάσαμε πέρσι κατά την Πανήγυρη της Παναγίας του Ροδαρίου με δύο ιερομονάχους που εγκαταστάθηκαν στο νησί της Τήνου.

2.- Μία νέα κοινότητα μοναζουσών του μοναχικού τάγματος των «Δούλων του Κυρίου και της Θεοτόκου» που θα εγκαινιάσουμε κατά τη φετινή πανήγυρη της Παναγίας του Ροδαρίου στις 7 Οκτωβρίου και θα εγκατασταθούν στο νησί της Τήνου.

3.- Δύο ιεροσπουδαστές ο Αλέξανδρος για την Αρχιεπισκοπή Νάξου-Τήνου-Άνδρου-Μυκόνου και ο Μάριος της Επισκοπής Χίου-Λέσβου – Σάμου, που θα αναχωρήσουν τον προσεχή Σεπτέμβριο για τη Ρώμη για να συνεχίσουν τη θεολογική προετοιμασία τους οδεύοντας με τη χάρη του Θεού προς την ιεροσύνη.

Για όλα αυτά, προσφέρω μαζί σας σήμερα την Ευχαριστία μας στο φιλεύσπλαχνο Θεό Πατέρα, διαμέσου του Ιησού Χριστού του μόνου Σωτήρα μας, με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος και ενωμένοι με τις ικεσίες της Παναγίας Προστάτισσας της τοπικής μας Εκκλησίας επαναλαμβάνω μαζί σας στον Κύριο τον ύμνο μας: ΜΕΙΝΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΚΥΡΙΕ».

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, απεύθυναν χαιρετισμό στον τιμούμενο Αρχιεπίσκοπο και του πρόσφεραν συμβολικά δώρα: εκ μέρους της Ιεράς Συνόδου της Καθολικής Ιεραρχίας Ελλάδος, Σεβασμιότατος π. Νικόλαος πρώην Αρχιεπίσκοπος Καθολικών Αθηνών. Ο Γενικός Βικάριος π. Φραγκίσκος Βιδάλης εκ μέρους του Ιερού Κλήρου της Αρχιεπισκοπής, Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης κ. Δωρόθεος, ο κος Ιωσήφ Δελατόλας εκ μέρους των λαϊκών μελών της Εκκλησίας, η κα Μαρίνα Πυλαρά εκ μέρους της Νεοκατηχουμενικής πορείας, η Σοφία Ανδριώτη εκ μέρους της Νεολαίας και τα παιδιά των τριών κατηχητικών κέντρων, εκ μέρους της οικογένειας η Δήμητρα Βακονδίου και εκ μέρους του παρόντος ενοριακού συμβουλίου η Νικολέτα Πάπιστη. Τα παιδιά των κατηχητικών κέντρων βρήκαν τον δικό τους τρόπο να ευχηθούν στο Επίσκοπό τους.

τον τρόπο να ευχηθούν ης ενορίας Βάρης Σύρου . Και εκ μέρους της οικογένειάς του η ανιψιά του Δήμητρα Πρίντεζη.

Προς τον Σεβασμιότατο π. Νικόλαο ευχήθηκαν δια τηλεφώνου όλα τα μέλη της Ιεράς Συνόδου και επί πλέον έστειλαν ευχετήριες επιστολές:

1. Ο Σεβασμιότατος Αποστολικός Νούντσιος π. SavioHonTaiFai

2. Σεβασμιότατος Φραγκίσκος Παπαμανώλης

3. Ο Σεβασμιότατος Ιωάννης Σπιτέρης

4. Ο Σεβασμιότατος Δημήτριος Σαλάχας

5. Ο Έξαρχος των Αρμενίων Καθολικών π. Ιωσήφ Bezazian

6. Η Γενική Ηγουμένη των Ουρσουλινών Μοναχών

7. To Ενοριακό Συμβούλιο του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Νικολάου στη Χίο.