ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ

ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ

Πλατεία Αγίου Πέτρου

Κυριακή, 5 Μαρτίου 2023

            Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλημέρα!

Αυτή τη Β’ Κυριακή της Τεσσαρακοστής, διαβάζεται το Ευαγγέλιο της Μεταμορφώσεως: ο Ιησούς παίρνει μαζί Του, στο όρος Θαβώρ, τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, και αποκαλύπτεται σε αυτούς με όλη Του την ωραιότητα ως Υιός του Θεού (βλ. Μτ 17,1-9).

Ας σταματήσουμε για λίγο σε αυτή τη σκηνή και ας αναρωτηθούμε: σε τι συνίσταται αυτή η ωραιότητα; Τι βλέπουν οι μαθητές; Ένα εντυπωσιακό εφέ; Όχι, δεν είναι αυτό. Βλέπουν το φως της αγιοσύνης του Θεού να λάμπει στο πρόσωπο και τα ενδύματα του Ιησού, ο οποίος είναι η τέλεια εικόνα του Πατέρα. Αποκαλύπτεται το μεγαλείο του Θεού, το κάλλος του Θεού. Αλλά ο Θεός είναι Αγάπη, και συνεπώς οι μαθητές είδαν με τα μάτια τους την ωραιότητα και τη λάμψη της θείας Αγάπης, σαρκωμένης στον Χριστό. Είχαν μια προεικόνιση του Παραδείσου! Τι έκπληξη για τους μαθητές! Είχαν τόσο καιρό μπροστά στα μάτια τους το πρόσωπο της Αγάπης και δεν είχαν συνειδητοποιήσει ποτέ πόσο όμορφο ήταν! Μόνο τώρα το αντιλαμβάνονται και μάλιστα με μεγάλη χαρά, με απέραντη χαρά.

Ο Ιησούς, στην πραγματικότητα, με αυτή την εμπειρία, τους διαπλάθει, τους προετοιμάζει για ένα ακόμη πιο σημαντικό βήμα. Σύντομα θα πρέπει να ξέρουν να αναγνωρίσουν σε Αυτόν την ίδια ομορφιά, όταν θα ανεβεί στον σταυρό και το πρόσωπό Του θα είναι παραμορφωμένο. Ο Πέτρος δυσκολεύεται να καταλάβει: θα ήθελε να σταματήσει τον χρόνο, να βάλει τη σκηνή σε «παύση», να μείνει εκεί και να παρατείνει αυτή την υπέροχη εμπειρία. Αλλά ο Ιησούς δεν το επιτρέπει. Το φως Του, πράγματι, δεν μπορεί να περιοριστεί σε μια «μαγική στιγμή»! Έτσι θα γινόταν κάτι προσποιητό, τεχνητό, που διαλύεται στην ομίχλη των περαστικών συναισθημάτων. Αντιθέτως, ο Χριστός είναι το φως που προσανατολίζει την πορεία, όπως η στήλη πυρός για τον λαό στην έρημο (βλ. Εξ 13,21). Η ωραιότητα του Ιησού δεν αποξενώνει τους μαθητές από την πραγματικότητα της ζωής, αλλά τους δίνει τη δύναμη να τον ακολουθήσουν στην Ιερουσαλήμ, ως τον σταυρό. Η ωραιότητα του Χριστού δεν σε αλλοτριώνει, σε κάνει να πας μπροστά, δεν σε κάνει να κρύβεσαι: πήγαινε μπροστά!

Αδελφοί και αδελφές, αυτό το Ευαγγέλιο χαράσσει και για εμάς έναν δρόμο: μας διδάσκει πόσο σημαντικό είναι να είμαστε με τον Ιησού, ακόμη κι όταν δεν είναι εύκολο να κατανοήσουμε όλα όσα λέει και κάνει για εμάς. Πράγματι, με το να είμαστε μαζί Του μαθαίνουμε να αναγνωρίζουμε στο πρόσωπό Του τη φωτεινή ομορφιά της αγάπης που προσφέρεται, ακόμη κι όταν φέρει τα σημεία του σταυρού. Και είναι στο «σχολείο» Του που μαθαίνουμε να αντιλαμβανόμαστε την ίδια ομορφιά στα πρόσωπα των ανθρώπων που περπατούν δίπλα μας καθημερινά: των οικείων, των φίλων, των συναδέλφων, εκείνων που μας φροντίζουν με τους πιο διαφορετικούς τρόπους. Πόσα λαμπερά πρόσωπα, πόσα χαμόγελα, πόσες ρυτίδες, πόσα δάκρυα και ουλές μιλούν για αγάπη γύρω μας! Ας μάθουμε να τα αναγνωρίζουμε και να γεμίζουμε την καρδιά μας με αυτά τα πρόσωπα. Και μετά ας φύγουμε, για να φέρουμε και στους άλλους το φως που λάβαμε, με συγκεκριμένα έργα αγάπης (βλ. Α’Ιω 3,18), ριχνόμενοι πιο γενναιόδωρα στις καθημερινές ασχολίες, αγαπώντας, υπηρετώντας και συγχωρώντας με μεγαλύτερη γενναιότητα και προθυμία. Η ενατένιση των θαυμασίων του Θεού, η ενατένιση του προσώπου του Θεού, του προσώπου του Κυρίου, πρέπει να μας ωθεί να υπηρετούμε τους άλλους.

Μπορούμε να αναρωτηθούμε: ξέρουμε να αναγνωρίζουμε το φως της αγάπης του Θεού στη ζωή μας; Το αναγνωρίζουμε με χαρά και ευγνωμοσύνη στα πρόσωπα των ανθρώπων που μας αγαπούν; Αναζητούμε γύρω μας τα σημεία αυτού του φωτός, που γεμίζει την καρδιά μας και την ανοίγει στην αγάπη και την υπηρεσία; Ή μήπως προτιμάμε τα πυροτεχνήματα των ειδώλων, που μας αποξενώνουν και μας κλείνουν στον εαυτό μας; Το μεγάλο φως του Κυρίου και το ψεύτικο, τεχνητό φως των ειδώλων. Τι προτιμώ εγώ;

Η Αειπάρθενος Μαρία, η οποία φύλαξε στην καρδιά το φως του Υιού της, ακόμη και στο σκοτάδι του Γολγοθά, είθε να μας συνοδεύει διαρκώς στην οδό της αγάπης.

__________________________________

            Μετά το Άγγελος Κυρίου

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές!

Αυτές τις ημέρες, η σκέψη μου πήγαινε συχνά στα θύματα του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στην Ελλάδα: πολλοί ήταν νέοι φοιτητές. Προσεύχομαι για τους αποθανόντες. Είμαι κοντά στους τραυματίες, στους οικείους, η Παναγία να τους παρηγορεί.

[…]

Μετάφραση: π.Λ