ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ
ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ
Οίκος Αγίας Μάρθας
Κυριακή, 26 Νοεμβρίου 2023
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλή Κυριακή!
Σήμερα δεν μπορώ να σας μιλήσω από το παράθυρο του Αποστολικού Μεγάρου, διότι έχω αυτό το πρόβλημα της φλεγμονής στους πνεύμονές μου, γι αυτό και τις σκέψεις μου θα διαβάσει ο Πανοσιολογιότατος Παύλος Μπράιντα, ο οποίος τις γνωρίζει καλά και είναι στενός συνεργάτης μου! Σας ευχαριστώ πολύ για την παρουσία σας.
Σήμερα, τελευταία Κυριακή του Λειτουργικού Έτους και Πανήγυρη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, Βασιλέα του Σύμπαντος, το Ευαγγέλιο μας μιλάει για την τελική κρίση (βλ. Μτ 25,31-46) και μας λέει ότι αυτή θα είναι επί τη βάσει της αγάπης.
Η σκηνή που μας παρουσιάζει είναι αυτή μιας βασιλικής αίθουσας, στην οποία ο Ιησούς, «ο Υιός του ανθρώπου» (στ. 31), κάθεται στον θρόνο. Όλοι οι λαοί είναι συγκεντρωμένοι στα πόδια Του και ανάμεσά τους ξεχωρίζουν «οι ευλογημένοι» (στ. 34), οι φίλοι του Βασιλέα. Ποιοι όμως είναι αυτοί; Τι το ιδιαίτερο έχουν αυτοί οι φίλοι στα μάτια του Κυρίου τους; Σύμφωνα με τα κριτήρια του κόσμου, οι φίλοι του βασιλέα θα έπρεπε να είναι εκείνοι που του έδωσαν πλούτη και δύναμη, που τον βοήθησαν να κατακτήσει εδάφη, να κερδίσει μάχες, να γίνει μεγάλος ανάμεσα στους άλλους ηγεμόνες, ως και να εμφανιστεί σαν ένας σταρ στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων ή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και Αυτός θα έπρεπε να τους πει: «Σας ευχαριστώ, διότι με κάνατε πλούσιο και διάσημο, να με ζηλεύουν και να με φοβούνται». Αυτό σύμφωνα με τα κριτήρια του κόσμου.
Σύμφωνα με τα κριτήρια του Ιησού, όμως, οι φίλοι είναι άλλοι: είναι αυτοί που τον υπηρέτησαν στους πιο αδύναμους ανθρώπους. Κι αυτό επειδή ο Υιός του ανθρώπου είναι ένας τελείως διαφορετικός Βασιλέας, που τους φτωχούς τους αποκαλεί «αδελφούς», που ταυτίζεται με τους πεινασμένους, τους διψασμένους, τους ξένους, τους αρρώστους, τους φυλακισμένους, και λέει: «Κάθε φορά που κάνατε αυτά σε έναν από τους πιο άσημους αδελφούς μου, τα κάνατε σε μένα» (στ. 40). Είναι ένας Βασιλέας ευαίσθητος στο πρόβλημα της πείνας, της ανάγκης ενός σπιτού, της ασθένειας και της φυλάκισης (βλ. στ. 35-36): όλες αυτές οι πραγματικότητες δυστυχώς είναι πάντα πολύ επίκαιρες. Πεινασμένοι, άστεγοι, συχνά ντυμένοι όπως μπορούν, συνωστίζονται στους δρόμους μας: τους συναντάμε κάθε μέρα. Και ακόμη σε ό,τι αφορά την ασθένεια και τη φυλακή, όλοι ξέρουμε τι σημαίνει να είσαι άρρωστος, να κάνεις λάθη και να πληρώνεις τις συνέπειες.
Το Ευαγγέλιο, λοιπόν, σήμερα μάς λέει ότι είμαστε «ευλογημένοι» αν ανταποκρινόμαστε σε αυτή τη φτώχεια με αγάπη, με υπηρεσία: όχι γυρνώντας την πλάτη μας, αλλά δίνοντας να φάνε και να πιούν, ντύνοντας, φιλοξενώντας, επισκεπτόμενοι, με μια λέξη όταν γινόμαστε κοντινοί σε όσους έχουν ανάγκη. Και αυτό επειδή ο Ιησούς, ο Βασιλέας μας που αυτοαποκαλείται Υιός του ανθρώπου, έχει τους πιο αγαπημένους αδελφούς Τουκαι τις πιο αγαπημένες αδελφές Του στους πιο ευάλωτους άνδρες και τις πιο ευάλωτες γυναίκες. Η δική Του «βασιλική αίθουσα» ετοιμάζεται εκεί όπου υπάρχουν αυτοί που υποφέρουν και χρειάζονται βοήθεια. Αυτή είναι η «αυλή» του Βασιλέα μας. Και το ύφος με το οποίο καλούνται να διακριθούν οι φίλοι του, όσοι έχουν τον Ιησού ως Κύριο, είναι το δικό Του ύφος: η συμπόνια, το έλεος, η τρυφερότητα. Αυτά εξευγενίζουν την καρδιά και κυλούν σαν λάδι στα τραύματα των πληγωμένων από τη ζωή.
Γι’ αυτό, αδελφοί και αδελφές, ας αναρωτηθούμε: εμείς πιστεύουμε ότι η αληθινή βασιλικότητα συνίσταται στο έλεος; Πιστεύουμε στη δύναμη της αγάπης; Πιστεύουμε ότι η φιλανθρωπία είναι η πιο βασιλική εκδήλωση του ανθρώπου και είναι επιτακτική ανάγκη για τον Χριστιανό; Και τέλος, μια ιδιαίτερη ερώτηση: εγώ είμαι φίλος του Βασιλέα, νιώθω δηλαδή προσωπικά εμπλεκόμενος στις ανάγκες των πονεμένων ανθρώπων που βρίσκωστον δρόμο μου;
Η Αειπάρθενος Μαρία, η Βασίλισσα του Ουρανού και της Γης, ας μας βοηθά να αγαπάμε τον Βασιλέα μαςΙησού στους πιο άσημους αδελφούς Του.
———————
Μετάφραση: π.Λ
