ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ

ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ

Πλατεία Αγίου Πέτρου
Κυριακή, 18 Ιουνίου 2023

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλημέρα!

Θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε όσους, κατά τις ημέρες της νοσηλείας μου στην Πολυκλινική Τζεμέλι, μου έδειξαν αγάπη, ενδιαφέρον και φιλία και με διαβεβαίωσαν για την υποστήριξή τους με τις προσευχές τους. Αυτή η ανθρώπινη και πνευματική εγγύτητα με βοήθησε και με ενίσχυσε πολύ. Σας ευχαριστώ όλους, σας ευχαριστώ από καρδίας!

Σήμερα, στο Ευαγγέλιο, ο Ιησούς καλεί με το όνομά τους –τονίζω με το όνομά τους– και αποστέλλει τους δώδεκα Αποστόλους. Αποστέλλοντάς τους, τους ζητά να αναγγείλουν μόνο το εξής: «Όπου πάτε, να κηρύττετε λέγοντας πως έφτασε η βασιλεία του Θεού» (Μτ 10,7). Είναι η ίδια αναγγελία με την οποία ξεκίνησε το κήρυγμά του ο Ιησούς: η βασιλεία του Θεού, δηλαδή η κυριαρχία της αγάπης Του, έφτασε, ήρθε ανάμεσά μας. Και αυτή δεν είναι μια είδηση μεταξύ άλλων, αλλά η θεμελιώδης πραγματικότητα της ζωής: η εγγύτητα του Θεού, η εγγύτητα του Ιησού.

Πράγματι, αν ο Θεός του ουρανού είναι εγγύς, δεν είμαστε μόνοι πάνω στη γη και ακόμη και στις δυσκολίες δεν χάνουμε την εμπιστοσύνη. Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να πούμε στους ανθρώπους: Ο Θεός δεν είναι απόμακρος, είναι Πατέρας, σε γνωρίζει και σε αγαπά. Θέλει να σου κρατά το χέρι, ακόμη κι όταν πηγαίνεις σε απότομα και ανώμαλα μονοπάτια, ακόμη κι όταν πέφτεις και δυσκολεύεσαι να σηκωθείς και να συνεχίσεις την πορεία σου. Αυτός, ο Κύριος, είναι εκεί, μαζί σου. Μάλιστα, συχνά, εκείνες τις στιγμές που εσύ είσαι πιο αδύναμος μπορείς να νιώσεις πιο δυνατή την παρουσία Του. Αυτός γνωρίζει τον δρόμο. Αυτός είναι μαζί σου. Αυτός είναι ο Πατέρας σου! Αυτός είναι ο Πατέρας μου! Αυτός είναι ο Πατέρας μας!

Ας μείνουμε σε αυτήν την εικόνα, διότι το να αναγγέλλουμε ότι ο Θεός είναι κοντά μας, αυτό μας καλεί να σκεφτούμε πως είμαστε σαν ένα παιδί που περπατά χέρι-χέρι με τον πατέρα του: όλα του φαίνονται διαφορετικά. Ο μεγάλος και μυστηριώδης κόσμος γίνεται οικείος και ασφαλής, διότι το παιδί ξέρει ότι είναι προστατευμένο. Δεν φοβάται, και μαθαίνει να ανοίγεται: συναντά άλλους ανθρώπους, βρίσκει νέους φίλους, μαθαίνει με χαρά πράγματα που δεν ήξερε, και μετά πηγαίνει σπίτι και λέει σε όλους όσα είδε, ενώ μεγαλώνει μέσα του η επιθυμία να γίνει μεγάλο και να κάνει τα πράγματα που είδε τον μπαμπά του να κάνει. Να γιατί ο Ιησούς ξεκινά από εδώ. Να γιατί η εγγύτητα του Θεού είναι η πρώτη αναγγελία: με το να είμαστε κοντά στον Θεό νικάμε τον φόβο, ανοιγόμαστε στην αγάπη, μεγαλώνουμε στην καλοσύνη και νιώθουμε την ανάγκη και τη χαρά να το διακηρύξουμε.

Αν θέλουμε να είμαστε καλοί απόστολοι, πρέπει να είμαστε σαν τα παιδιά: να καθίσουμε «στα γόνατα του Θεού» και από εκεί να κοιτάξουμε τον κόσμο με εμπιστοσύνη και αγάπη, για να δώσουμε μαρτυρία ότι ο Θεός είναι Πατέρας, ότι μόνο Αυτός μεταμορφώνει τις καρδιές μας και μας δίνει εκείνη τη χαρά και εκείνη την ειρήνη που εμείς οι ίδιοι δεν μπορούμε να αποκτήσουμε.

Να αναγγέλλουμε ότι ο Θεός είναι κοντά μας. Αλλά πώς να το κάνουμε; Στο Ευαγγέλιο, ο Ιησούς συνιστά να μην λέμε πολλά λόγια, αλλά να κάνουμε πολλές πράξεις αγάπης και ελπίδας στο όνομα του Κυρίου. Να μην λέμε πολλά λόγια, αλλά να κάνουμε πράξεις. Λέει: «Να θεραπεύετε τους αρρώστους, να γιατρεύετε τους λεπρούς, να ανασταίνετε τους νεκρούς, να κάνετε καλά τους δαιμονισμένους. Δωρεάν τα λάβατε, δωρεάν και να τα δίνετε» (Μτ 10,8). Ιδού η καρδιά της αναγγελίας: η δωρεάν μαρτυρία, η υπηρεσία. Σας λέω κάτι: με αφήνουν πάντα πολύ μπερδεμένο οι «φαφλατάδες», με τη μεγάλη πολυλογία τους και τα μηδενικά έργα τους.

Σε αυτό το σημείο ας θέσουμε μερικά ερωτήματα: Εμείς, που πιστεύουμε στον κοντινό Θεό, τον εμπιστευόμαστε; Ξέρουμε πώς να κοιτάμε μπροστά με εμπιστοσύνη, όπως ένα παιδί που ξέρει ότι το κρατάει στην αγκαλιά ο πατέρας του; Ξέρουμε να καθόμαστε στα γόνατα του Πατέρα με την προσευχή, ακούγοντας τον λόγο Του, πλησιάζοντας στα Ιερά Μυστήρια; Και τέλος, ενωμένοι μαζί Του, ξέρουμε να ενσταλάξουμε θάρρος στους άλλους, να πλησιάσουμε αυτόν που υποφέρει και είναι μόνος, αυτόν που είναι μακριά, ακόμη κι αυτόν που είναι εχθρικός απέναντί μας; Αυτή είναι η συγκεκριμενοποίηση της πίστης, αυτό είναι που έχει σημασία.

Και τώρα ας παρακαλέσουμε την Παναγία, να μας βοηθήσει να νιώθουμε αγαπημένοι και να   μεταδώσουμεεγγύτητα και εμπιστοσύνη.

———————

Μετάφραση: π.Λ