ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ

ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ

Πλατεία Αγίου Πέτρου
Κυριακή, 17 Σεπτεμβρίου 2023

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλημέρα!

Σήμερα το Ευαγγέλιο μας μιλάει για τη συγχώρεση (πρβλ. Μτ18,21-35). Ο Πέτρος ρωτά τον Ιησού: «Κύριε, πόσες φορές θα σφάλει σ’ εμένα ο αδελφός μου και θα τον συγχωρήσω; Ως επτάφορές;» (στ. 21).

Το επτά, στη Βίβλο, είναι ένας αριθμός που υποδηλώνει πληρότητα, και επομένως ο Πέτρος είναι πολύ γενναιόδωρος στις προϋποθέσεις της ερώτησής του. Αλλά ο Ιησούς προχωρά παραπέρα και απαντά: «Δεν σου λέω ως επτά, αλλά ως εβδομήντα φορές επτά» (στ. 22). Δηλαδή του λέει ότι όταν συγχωρείς δεν υπολογίζεις, ότι καλό είναι να συγχωρείς πάντα και συνεχώς! Όπως ακριβώς κάνει ο Θεός με εμάς, και όπως καλούνται να κάνουν εκείνοι που διαχειρίζονται τη συγχώρεση του Θεού: πάντα να συγχωρούμε. Αυτό λέω στους ιερείς και στους εξομολόγους: πάντα να συγχωρείτε όπως ο Θεός συγχωρεί.

Στη συνέχεια ο Ιησούς επεξηγεί αυτήν την πραγματικότητα μέσα από μια παραβολή, η οποία έχει να κάνει με αριθμούς. Ένας βασιλιάς, αφού κάποιος τον παρακάλεσε, χαρίζει ένα χρέος 10.000 ταλάντων σε έναν υπηρέτη: είναι μια υπερβολική, τεράστια αξία, η οποία κυμαίνεται μεταξύ 200 και 500 τόνων ασημιού! Ήταν ένα χρέος αδύνατο να εξοφληθεί, ακόμη και δουλεύοντας μια ολόκληρη ζωή: όμως εκείνος ο κύριος, που θυμίζει τον Πατέρα μας, το χαρίζει από καθαρή «ευσπλαγχνία» (στ. 27). Έπειτα, όμως, αυτός ο υπηρέτης, στον οποίο έχει χαριστεί το χρέος, δεν δείχνει κανένα έλεος σε έναν σύντροφο που του χρωστάει 100 δηνάρια. Και αυτό είναι επίσης ένα σημαντικό ποσό, που ισοδυναμεί με μισθό περίπου τριών μηνών –σαν να λέμε ότι το να συγχωρούμε ο ένας τον άλλο κοστίζει!–, αλλά καθόλου συγκρίσιμο με το προηγούμενο, με αυτό που του συγχωρήθηκε από τον Θεό. Το μήνυμα του Ιησού είναι σαφές: Ο Θεός συγχωρεί με ανυπολόγιστο τρόπο, υπερβαίνοντας κάθε μέτρο.

Αυτός είναι έτσι, ενεργεί από αγάπη και δωρεάν. Εμείς δεν μπορούμε να του το ανταποδώσουμε, αλλά, όταν συγχωρούμε τον αδελφό ή την αδελφή, τον μιμούμαστε. Επομένως, η συγχώρεση δεν είναι μια καλή πράξη που μπορεί να γίνει ή να μη γίνει: είναι μια θεμελιώδης προϋπόθεση για όποιον είναι Χριστιανός. Ο καθένας μας, μάλιστα, είναι «συγχωρεμένος» ή «συγχωρεμένη»: ο Θεός έδωσε τη ζωή Του για εμάς και σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να αποζημιώσουμε το έλεός Του, το οποίο δεν αποσύρει ποτέ από την καρδιά Του. Όμως, ανταποκρινόμενοι στη δωρεάν προσφορά Του, δηλαδή συγχωρώντας ο ένας τον άλλον, μπορούμε να του δώσουμε μαρτυρία, σπέρνοντας γύρω μας νέα ζωή. Έξω από τη συγχώρεση, πράγματι, δεν υπάρχει ελπίδα. Έξω από τη συγχώρεση δεν υπάρχει ειρήνη. Η συγχώρεση είναι το οξυγόνο που καθαρίζει τον αέρα που έχει μολυνθεί από το μίσος, είναι το αντίδοτο που θεραπεύει το δηλητήριο της εκδίκησης, είναι η οδός για να εκτονωθεί ο θυμός και να θεραπευτούν πολλέςασθένειες της καρδιάς που μολύνουν την κοινωνία.

Ας αναρωτηθούμε λοιπόν: εγώ πιστεύω ότι έχω λάβει από τον Θεό το δώρο μιας απέραντης συγχώρεσης; Νιώθω τη χαρά να γνωρίζω ότι Αυτός είναι πάντα έτοιμος να με συγχωρήσει όταν πέφτω, ακόμη κι όταν οι άλλοι δεν το κάνουν, ακόμη κι όταν ούτε εγώ μπορώ να συγχωρήσω τον εαυτό μου; Και μετά: ξέρω να συγχωρώ με τη σειρά μου αυτόν που με πλήγωσε; Από αυτή την άποψη, θα ήθελα να σας προτείνω μια μικρή άσκηση: ας προσπαθήσει ο καθένας μας τώρα να σκεφτεί ένα άτομο που μας έχει πληγώσει, και να ζητήσει από τον Κύριο τη δύναμη να τονσυγχωρήσει. Και ας τον συγχωρήσουμε από αγάπη για τον Κύριο: θα μας κάνει καλό, θα αποκαταστήσει την ειρήνη στην καρδιάμας.

Είθε η Παναγία, η Μητέρα του Ελέους, να μας βοηθήσει να αποδεχτούμε τη χάρη του Θεού και να συγχωρούμε ο ένας τον άλλον.

————————

Μετάφραση: π.Λ