ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΣΤΑΣΕΩΣ
ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ
ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ
ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ
Πλατεία Αγίου Πέτρου
Τρίτη, 15 Αυγούστου 2023
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλημέρα και Χρόνια πολλά!
Σήμερα, Πανήγυρη της Μεταστάσεως της Θεοτόκου, συλλογιζόμαστε αυτήν που ανεβαίνει σώμα και ψυχή στη δόξα του Ουρανού. Και το σημερινό Ευαγγέλιο μας την παρουσιάζει καθώς ανεβαίνει, αυτή τη φορά προς μια «ορεινή περιοχή» (Λκ 1,39), για να βοηθήσει την εξαδέλφη της Ελισάβετ, και εκεί ψάλλει τη χαρμόσυνη ωδή «Μεγαλύνει», το μεγαλυνάριό της στον Κύριο. Η Μαρία ανεβαίνει, και ο Θείος λόγος μάςαποκαλύπτει αυτό που τη χαρακτηρίζει καθώς ανεβαίνει: η υπηρεσία στον πλησίον και η δοξολογία στον Θεό. Ο ευαγγελιστής Λουκάς, εξάλλου, αφηγείται τη ζωή του ίδιου του Χριστού ως ανάβαση προς τα άνω, προς την Ιερουσαλήμ, τον τόπο της αυτοπροσφοράς του στον σταυρό, και με τον ίδιο τρόπο περιγράφει και την πορεία της Μαρίας. Εν ολίγοις, ο Ιησούς και η Μαρία διατρέχουν μαζί τον ίδιο δρόμο: δύο ζωές που ανεβαίνουν προς τα άνω, δοξάζοντας τον Θεό και υπηρετώντας τους αδελφούς. Δύο ζωές που νικούν τον θάνατο και τον υπερβαίνουν. Δύο ζωές των οποίων το μυστικό τους είναι η υπηρεσία και η δοξολογία. Ας επικεντρωθούμε σε αυτές τις δύο πτυχές.
Υπηρεσία. Όταν χαμηλώνουμε τον εαυτό μας για να υπηρετήσουμε τους αδελφούς, είναι τότε που πάμε ψηλά: είναι η αγάπη που ανυψώνει τη ζωή. Αλλά το να υπηρετούμε δεν είναι εύκολο: η Παναγία, που μόλις έχει συλλάβει, διανύει σχεδόν 150 χιλιόμετρα από τη Ναζαρέτ για να φτάσει στο σπίτι της Ελισάβετ. Το να βοηθάς κοστίζει! Το βιώνουμε κι εμείς, στον κόπο, στην υπομονή και στις αγωνίες που συνεπάγεται η φροντίδα των άλλων. Ας σκεφτούμε, για παράδειγμα, τα χιλιόμετρα που πολλοί διανύουν καθημερινά για να πάνε και να γυρίσουν από τη δουλειά, και μετά για να επιτελέσουν πολλά ανιδιοτελή έργα υπέρ των άλλων. Ας σκεφτούμε τις θυσίες σε χρόνο και σε ύπνο για να φροντίσουν ένα νεογέννητο ή έναν ηλικιωμένο. Και τον ζήλο να υπηρετήσουν αυτόν που δεν έχει να ανταποδώσει, στην Εκκλησία όπως και στον εθελοντισμό. Είναι κουραστικό, αλλά αυτό σημαίνει να ανεβαίνεις προς τα πάνω, σημαίνει να κερδίζεις τον Ουρανό!
Ωστόσο, η υπηρεσία κινδυνεύει να είναι στείρα χωρίς να δοξάζειςτον Θεό. Μάλιστα, όταν η Μαρία μπαίνει στο σπίτι της εξαδέλφηςτης, δοξάζει τον Κύριο. Δεν μιλάει για την κούρασή της από το ταξίδι, αλλά ένα χαρούμενο τραγούδι ξεσπάει από την καρδιά της. Διότι όποιος αγαπά τον Θεό γνωρίζει τη δοξολογία. Και το Ευαγγέλιο σήμερα μας δείχνει «έναν χείμαρρο δοξολογίας»: το μωρό σκιρτάει από χαρά στην κοιλιά της Ελισάβετ (πρβλ. Λκ 1,44), η οποία προφέρει λόγια ευλογίας και «τον πρώτο μακαρισμό»: «Μακαρία αυτή που πίστεψε» (Λκ 1,45). Και όλα κορυφώνονται με τη Μαρία, η οποία ψάλλει το «Μεγαλύνει»(πρβλ. Λκ 1,46-55). Η δοξολογία αυξάνει τη χαρά. Η δοξολογίαείναι σαν μια σκάλα: φέρνει τις καρδιές ψηλά. Η δοξολογία ανυψώνει τα πνεύματα και ξεπερνά τον πειρασμό να τα παρατήσεις.
Πόσο καλό είναι να δοξάζεις τον Θεό κάθε μέρα και να ευλογείς τους άλλους! Πόσο καλό είναι να ζεις με ευγνωμοσύνη και ευλογία αντί να ζεις με τύψεις και παράπονα, να υψώνεις το βλέμμα προς τα πάνω αντί να είσαι κατηφής και μουτρωμένος!
Υπηρεσία και δοξολογία. Ας προσπαθήσουμε να αναρωτηθούμε σχετικά: ζω τη δουλειά και τις καθημερινές μου ασχολίες με πνεύμα υπηρεσίας; Αφιερώνομαι σε κάποιον δωρεάν, χωρίς να επιδιώκω άμεσα οφέλη; Με λίγα λόγια, κάνω την υπηρεσία το «εφαλτήριο» της ζωής μου; Και σκεπτόμενος τη δοξολογία: μπορώ, όπως η Μαρία, να σκιρτώ από αγαλλίαση για τον Θεό (πρβλ. Λκ 1,47); Προσεύχομαι ευλογώντας τον Κύριο; Και, αφού τον δοξολόγησα, σκορπίζω τη χαρά Του στους ανθρώπους που συναντώ;
Η Μητέρα μας η Παναγία, η Μεταστάσα στους Ουρανούς, είθε να μας βοηθά να ανεβαίνουμε ψηλότερα κάθε μέρα μέσω της υπηρεσίας και της δοξολογίας.
———————-
Μετάφραση: π.Λ
