ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ

ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ

Πλατεία Αγίου Πέτρου
Κυριακή, 10 Σεπτεμβρίου 2023

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλημέρα!

Σήμερα το Ευαγγέλιο μας μιλάει για την αδελφική διόρθωση (πρβλ. Μτ 18,15-20), που είναι μια από τις υψηλότερες εκφράσεις αγάπης, αλλά και από τις πιο απαιτητικές, διότι δεν είναι εύκολο να διορθώσεις τους άλλους. Όταν ένας αδελφός στην πίστη διαπράξει ένα σφάλμα εναντίον σου, εσύ, χωρίς μνησικακία, βοήθησέ τον, διόρθωσέ τον: να βοηθάς διορθώνοντας.

Δυστυχώς, όμως, το πρώτο πράγμα που δημιουργείται συχνά γύρω από αυτόν που κάνει λάθος είναι το κουτσομπολιό, στο οποίο όλοι ανακαλύπτουν το λάθος, με πολλές λεπτομέρειες, εκτός από τον ενδιαφερόμενο! Αυτό δεν είναι σωστό, αδελφοί και αδελφές, αυτό δεν αρέσει στον Θεό. Δεν κουράζομαι να επαναλαμβάνω ότι το κουτσομπολιό είναι πληγή για τη ζωή των ανθρώπων και των κοινοτήτων, διότι φέρνει διχασμό, φέρνει οδύνη, φέρνει σκάνδαλο και ποτέ δεν βοηθά να βελτιωθείς, ποτέ δεν σε βοηθά να αναπτυχθείς. Ένας μεγάλος πνευματικός διδάσκαλος, ο Άγιος Βερνάρδος, έλεγε ότι η στείρα περιέργεια και τα επιφανειακά λόγια είναι τα πρώτα σκαλοπάτια της κλίμακας της αλαζονείας, που δεν οδηγεί προς τα πάνω αλλά προς τα κάτω, οδηγώντας τον άνθρωπο προς την απώλεια και την καταστροφή (πρβλ. Οι βαθμοί της ταπεινοφροσύνης και της αλαζονείας).

Ο Ιησούς, ωστόσο, μας διδάσκει να συμπεριφερόμαστε διαφορετικά. Να τι λέει σήμερα: «Αν σφάλει απέναντί σου ο αδελφός σου, πήγαινε κι επίπληξέ τον χωρίς να είναι άλλος μπροστά» (στ. 15). Μίλησέ του «πρόσωπο με πρόσωπο», μίλησέ του με ειλικρίνεια, για να τον βοηθήσεις να καταλάβει πού σφάλει. Και να το κάνεις αυτό για το καλό του, νικώντας την ντροπή και βρίσκοντας το αληθινό θάρρος, που δεν είναι να του μιλήσεις άσχημα, αλλά να του πεις τα πράγματα κατά  πρόσωπο με πραότητα και ευγένεια.

Αλλά, μπορούμε να αναρωτηθούμε, τι γίνεται αν αυτό δεν είναι αρκετό; Κι αν αυτός δεν καταλαβαίνει; Τότε πρέπει να αναζητήσεις βοήθεια. Προσοχή όμως: όχι τη βοήθεια της παρεούλας που κουτσομπολεύει! Ο Ιησούς λέει: «Πάρε μαζί σου ακόμα έναν ή δύο άλλους» (στ. 16), εννοώντας ανθρώπους που θέλουν πραγματικά να δώσουν ένα χέρι σε εκείνον τον αδελφό ή την αδελφή που έσφαλε.

Κι αν ακόμα δεν έχει καταλάβει; Τότε, λέει ο Ιησούς, να εμπλέξεις την κοινότητα. Αλλά και εδώ διευκρινίζουμε: δεν σημαίνει να ρεζιλέψεις έναν άνθρωπο, να τον ντροπιάσεις δημόσια, αλλά μάλλον να ενώσεις τις προσπάθειες όλων για να τον βοηθήσεις να αλλάξει. Το να δακτυλοδείχνεις δεν είναι καλό, στην πραγματικότητα συχνά κάνει πιο δύσκολο για όποιον έσφαλε να αναγνωρίσει το λάθος του. Αντιθέτως, η κοινότητα πρέπει να τον κάνει να νιώσει ότι, ενώ καταδικάζει το λάθος, είναι κοντά στο άτομο με την προσευχή και τη μέριμνα, πάντα έτοιμη να προσφέρει τη συγχώρεση, την κατανόηση, και να ξαναρχίσουν μαζί.

Και έτσι ας αναρωτηθούμε: πώς συμπεριφέρομαι εγώ με αυτόν που σφάλει εναντίον μου; Το κρατάω μέσα μου και συσσωρεύω εκδίκηση; «Θα μου το πληρώσεις»: αυτή η λέξη, που ακούγεται τόσο συχνά, «θα μου το πληρώσεις…». Το κάνω αφορμή για να κακολογώ πίσω από την πλάτη του; «Ξέρεις τι έκανε αυτός ο τύπος;» και ούτω καθεξής… Ή είμαι γενναίος, θαρραλέος, και προσπαθώ να του μιλήσω; Προσεύχομαι γι’ αυτόν ή γι’ αυτήν, ζητάω βοήθεια για να κάνω το καλό; Και οι κοινότητές μας φροντίζουν αυτόν που πέφτει, ώστε να σηκωθεί και να ξεκινήσει μια νέα ζωή; Δακτυλοδείχνουν ή ανοίγουν την αγκαλιά; Τι κάνεις εσύ: δείχνεις με το δάχτυλό σου ή ανοίγεις την αγκαλιά σου;

Είθε η Παναγία, η οποία συνέχισε να αγαπά παρά το ότι άκουγε τον κόσμο να καταδικάζει τον Υιό της, να μας βοηθήσει να αναζητούμε πάντα την οδό του καλού.

———————

Μετάφραση: π.Λ