ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ
ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ
Πλατεία Αγίου Πέτρου
Κυριακή, 10 Δεκεμβρίου 2023
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλημέρα!
Αυτή τη Β’ Κυριακή της Παρουσίας, το Ευαγγέλιο μας μιλάει για τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, τον πρόδρομο του Ιησού (βλ. Μκ 1,1-8), και τον περιγράφει ως «μια φωνή που βροντοφωνάζει στην έρημο» (στ. 3). Η έρημος, ένας άδειος τόπος, όπου δεν υπάρχει επικοινωνία, και η φωνή, ένα μέσο ομιλίας, μοιάζουν σαν δύο αντιφατικές εικόνες, αλλά στον Βαπτιστή ενώνονται.
Η έρημος. Ο Ιωάννης κηρύττει εκεί, κοντά στον ποταμό Ιορδάνη, κοντά στο σημείο όπου ο λαός του, πολλούς αιώνες πριν, είχε εισέλθει στη γη της επαγγελίας (βλ. Ιω 3,1-17). Κάνοντάς το αυτό, είναι σαν να έλεγε: για να ακούσουμε τον Θεό πρέπει να επιστρέψουμε στον τόπο όπου επί σαράντα χρόνια Αυτός συνόδευσε, προστάτευσε και εκπαίδευσε τον λαό του, στην έρημο. Εκεί είναι ο τόπος της σιωπής και της ουσιαστικότητας, όπου κανείς δεν έχει την πολυτέλεια να χρονοτριβεί σε άχρηστα πράγματα, αλλά πρέπει να συγκεντρωθεί σε ό,τι είναι απαραίτητο για να ζήσει.
Και αυτή είναι μια πάντα επίκαιρη υπενθύμιση: για να προχωρήσεις στην πορεία της ζωής είναι απαραίτητο να απογυμνωθείς από το «περισσότερο», διότι το να ζεις καλά δεν σημαίνει να γεμίζεις με άχρηστα πράγματα, αλλά να ελευθερώνεσαι από τα περιττά, να σκάβεις βαθιά μέσα σου, για να καταλάβεις τι είναι πραγματικά σημαντικό ενώπιον του Θεού. Μόνο αν, μέσω της σιωπής και της προσευχής, δώσουμε χώρο στον Ιησού, που είναι ο Λόγος του Πατέρα, θα μπορέσουμε να ελευθερωθούμε από τη μόλυνση των μάταιων λόγων και της φλυαρίας. Η σιωπή και η λιτότητα –στα λόγια, στη χρήση των πραγμάτων, των μέσων ενημέρωσης και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης– δεν είναι απλώς «fioretti» [βλ. ΣτΜ] ή αρετές, είναι ουσιαστικά στοιχεία της χριστιανικής ζωής.
Και ας έρθουμε στη δεύτερη εικόνα, τη φωνή. Αυτή είναι το όργανο με το οποίο δηλώνουμε αυτό που σκεφτόμαστε και έχουμε μέσα στην καρδιά μας. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι είναι πολύ συνδεδεμένη με τη σιωπή, επειδή εκφράζει αυτό που ωριμάζει μέσα μας, ακούγοντας αυτό που το Άγιο Πνεύμα προτείνει. Αδελφοί και αδελφές, αν δεν ξέρουμε να σιωπήσουμε, είναι δύσκολο να έχουμε κάτι καλό να πούμε· ενώ, όσο πιο προσεκτική είναι η σιωπή, τόσο πιο ισχυρός είναι ο λόγος. Στον Ιωάννη τον Βαπτιστή αυτή η φωνή συνδέεται με την αυθεντικότητα της εμπειρίας του και με τη διαύγεια της καρδιάς του.
Μπορούμε να αναρωτηθούμε: τι θέση έχει η σιωπή στις μέρες μου; Είναι μια σιωπή κενή, ίσως καταπιεστική, ή μήπως ένας χώρος στον οποίο αφουγκράζομαι, ένας χώρος προσευχής, όπου μπορώ να διαφυλάξω την καρδιά; Είναι η ζωή μου λιτή ή γεμάτη περιττά πράγματα; Ακόμη κι αν αυτό σημαίνει να πάμε ενάντια στο ρεύμα, ας εκτιμήσουμε τη σιωπή, τη λιτότητα και την προσοχή στο να αφουγκραζόμαστε.
Είθε η Παναγία, η Παρθένος της σιωπής, να μας βοηθήσει να αγαπήσουμε την έρημο, για να γίνουμε αξιόπιστες φωνές που αναγγέλλουν Υιό της που έρχεται.
———————–
Μετάφραση: π.Λ
[ΣτΜ: «fioretti» είναι μια κοινή πρακτική στην ιταλική ζωή ευσεβείας κατά την οποία κάποιος προσφέρει μια μικρή θυσία, μια απόφαση ή την πρόθεση να κάνει μια καλή πράξη στον Κύριό ή στην Παναγία]
