ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ

ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ

ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ

Πλατεία Αγίου Πέτρου

Τετάρτη, 1η Νοεμβρίου 2023

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, χρόνια πολλά!

Σήμερα επιτελούμε την Πανήγυρη των Αγίων Πάντων. Υπό το φως αυτής της εορτής, ας σταθούμε λίγο να σκεφτούμε την αγιότητα, συγκεκριμένα δύο χαρακτηριστικά της αληθινής αγιότητα: είναι μια δωρεά –είναιένα δώρο, δεν αγοράζεται– και ταυτόχρονα είναι μια διαδρομή. Ένα δώρο και μια διαδρομή.

Πρωτίστως ένα δώρο. Η αγιότητα είναι ένα δώρο του Θεού που λάβαμε με το Βάπτισμα: αν το αφήσουμε να αυξηθεί, μπορεί να αλλάξει εντελώς τη ζωή μας (βλ. Αποστολική Παραίνεση Gaudete et exsultate, 15). Οι άγιοι δεν είναι άφθαστοι ή μακρινοί ήρωες, αλλά είναι άνθρωποι σαν εμάς, είναι φίλοι μας, η αφετηρία των οποίων είναι το ίδιο δώρο που λάβαμε εμείς: το Βάπτισμα. Μάλιστα, αν το καλοσκεφτούμε, σίγουρα έχουμε γνωρίσει κάποιους από αυτούς, κάποιους καθημερινούς αγίους, κάποιους δίκαιους, κάποιους ανθρώπους που ζουν τη χριστιανική ζωή σοβαρά, με απλότητα… είναι αυτοί που μου αρέσει να αποκαλώ «οι άγιοι της διπλανής πόρτας», που κατοικούν κανονικά μεταξύ μας. Η αγιότητα είναι ένα δώρο που προσφέρεται σε όλους για μια ευτυχισμένη ζωή. Και τελικά, όταν λαμβάνουμε ένα δώρο, ποια είναι η πρώτη αντίδραση; Είναι ακριβώς ότι είμαστε ευτυχισμένοι, διότι σημαίνει ότι κάποιος μας αγαπά· και το δώρο της αγιότητα μας κάνει ευτυχισμένους διότι ο Θεός μας αγαπά.

Αλλά, κάθε δώρο, ωστόσο, πρέπει να γίνεται αποδεκτό, και φέρνει μαζί του την ευθύνη μιας απάντησης, ενός «ευχαριστώ». Αλλά πώς το λέμε αυτό το ευχαριστώ; Είναι μια πρόσκληση να βάλουμε τα δυνατά μας για να μην πάει χαμένο. Όλοι οι βαπτισμένοι έχουν λάβει το ίδιο κάλεσμα «να διατηρούν και να τελειοποιούν με τη ζωή τους την αγιότητα που έλαβαν» (Lumen gentium, 40). Και γι’ αυτόν τον λόγο –φτάνουμε στο δεύτερο σημείο– η αγιότητα είναι επίσης μια διαδρομή, ένα ταξίδι που πρέπει να κάνουμε μαζί, βοηθώντας ο ένας τον άλλον, ενωμένοι με εκείνους τους εξαίρατους συντρόφους που είναι οι Άγιοι.

Είναι οι αδελφοί μας, οι μεγαλύτερες αδελφές μας, στους οποίους και στις οποίες μπορούμε πάντα να βασιζόμαστε: οι άγιοι μας στηρίζουν και, όταν στην πορεία παίρνουμε λάθος δρόμο, με τη σιωπηλή παρουσία τους δεν παραλείπουν να μας διορθώνουν· είναι ειλικρινείς φίλοι, τους οποίους μπορούμε να εμπιστευόμαστε, διότι αυτοί επιθυμούν το καλό μας. Στη ζωή τους βρίσκουμε παράδειγμα, στην προσευχή τους λαμβάνουμε βοήθεια και φιλία, και μαζί τους σχηματίζουμε ένα δεσμό αδελφικής αγάπης.

Η αγιότητα είναι μια διαδρομή, είναι ένα δώρο. Μπορούμε λοιπόν να αναρωτηθούμε: θυμάμαι ότι έχω λάβει ως δώρο το Πνεύμα το Άγιο, το οποίο με καλεί στην αγιότητα και με βοηθά να φτάσω σε αυτήν; Εγώ ευχαριστώ το Άγιο Πνεύμα για αυτό, για το δώρο της αγιότητας; Νιώθω κοντά μου τους αγίους, μιλάω μαζί τους, στρέφομαι σε αυτός; Γνωρίζω την ιστορία μερικών από αυτούς; Καλό είναι να γνωρίζουμε τους βίουςτων αγίων και να παρακινηθούμε από τα παραδείγματά τους. Και μας κάνει τόσο καλό να απευθυνόμαστε σε αυτούς στην προσευχή.

Είθε η Παναγία, η Βασίλισσα όλων των Αγίων, να μας κάνει να νιώσουμε τη χαρά του δώρου που λάβαμε και να αυξήσει μέσα μας τον πόθο για τον αιώνιο στόχο.

———————

Μετάφραση: π.Λ