ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ
ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ
ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ
Πλατεία Αγίου Πέτρου
Τρίτη, 1η Νοεμβρίου 2022
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλημέρα!
Σήμερα, εορτάζουμε τους Αγίους Πάντες και θα μπορούσαμε να έχουμε μια παραπλανητική εντύπωση: θα μπορούσαμε να σκεφτούμε ότι εορτάζουμε εκείνες τις αδελφές και εκείνους τους αδελφούς που στη ζωή ήταν τέλειοι, πάντα γραμμικοί, ακριβείς, εντελώς «αψεγάδιαστοι». Αντίθετα, το σημερινό Ευαγγέλιο καταρρίπτει αυτό το στερεότυπο, αυτή την «ιερή εικόνα». Μάλιστα, οι Μακαρισμοί του Ιησού (πρβλ. Μτ 5,1-12), που είναι η ταυτότητα των αγίων, δείχνουν ακριβώς το αντίθετο: μιλούν για μια ζωή ενάντια στο ρεύμα, για μια επαναστατική ζωή! Οι άγιοι είναι οι αληθινοί επαναστάτες.
Ας πάρουμε για παράδειγμα έναν πολύ επίκαιρο μακαρισμό: «Μακάριοι οι ειρηνοποιοί» (στ. 9), και βλέπουμε πώς η ειρήνη του Ιησού είναι πολύ διαφορετική από αυτή που φανταζόμαστε. Όλοι επιθυμούμε την ειρήνη, αλλά συχνά αυτό που θέλουμε δεν είναι ακριβώς η ειρήνη, είναι εμείς να είμαστε ήσυχοι, να μένουμε ανενόχλητοι, να μην έχουμε προβλήματα αλλά ηρεμία. Ο Ιησούς, από την άλλη, δεν αποκαλεί μακάριους τους ήσυχους, αυτούς που μένουν ατάραχοι, αλλά αυτούς που κάνουν ειρήνη και αγωνίζονται για να κάνουν ειρήνη, τους οικοδόμους, τους ειρηνοποιούς. Πράγματι, η ειρήνη πρέπει να οικοδομείται και, όπως κάθε οικοδομή, θέλει ζήλο, συνεργασία, υπομονή.
Εμείς θα θέλαμε να βρέξει η ειρήνη από ψηλά, αντ’ αυτού η Βίβλος μιλάει για τον «σπόρο της ειρήνης» (Ζαχ 8,12), διότι αυτή φυτρώνει από το χωράφι της ζωής, από τον σπόρο της καρδιάς μας. Μεγαλώνει σιωπηλά, μέρα με τη μέρα, μέσα από έργα δικαιοσύνης και ελέους, όπως μας δείχνουν οι φωτεινοί μάρτυρες που εορτάζουμε σήμερα. Επίσης, ωθούμαστε να πιστεύουμε ότι η ειρήνη έρχεται με την ισχύ και τη δύναμη: για τον Ιησού είναι το αντίθετο. Η ζωή η δική του και των αγίων μας λένε ότι ο σπόρος της ειρήνης, για να αναπτυχθεί και να καρποφορήσει, πρέπει πρώτα να πεθάνει. Η ειρήνη δεν επιτυγχάνεται κατακτώντας ή νικώντας κάποιον, δεν είναι ποτέ βίαιη, δεν είναι ποτέ οπλισμένη. Έβλεπα στο τηλεοπτικό πρόγραμμα «A Sua Immagine» πολλούς αγίους και αγίες που αγωνίστηκαν, έχτισαν την ειρήνη αλλά με την εργασία, δίνοντας τη ζωή τους, προσφέροντας τη ζωή τους.
Πώς γινόμαστε λοιπόν ειρηνοποιοί; Πρώτα απ’ όλα είναι απαραίτητο να αφοπλίσουμε την καρδιά. Ναι, επειδή είμαστε όλοι εξοπλισμένοι με επιθετικές σκέψεις, ο ένας εναντίον του άλλου, με κοφτερά λόγια, και νομίζουμε ότι αμυνόμαστε με τα συρματοπλέγματα της καταγγελίας και τα τσιμεντένια τείχη της αδιαφορίας. Και μεταξύ καταγγελίας και αδιαφορίας υπερασπιζόμαστε τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν είναι ειρήνη, αυτό είναι πόλεμος. Ο σπόρος της ειρήνης ζητά να αποστρατικοποιήσουμε το πεδίο της καρδιάς. Πώς είναι η καρδιά σου; Είναι αποστρατικοποιημένη ή είναι έτσι με αυτά, με την καταγγελία και την αδιαφορία, με την επιθετικότητα; Και πώς αποστρατικοποιείται η καρδιά; Ανοιγόμενοι στον Ιησού, ο οποίος είναι «η ειρήνη μας» (Εφ 2,14), στεκόμενοι μπροστά στον Σταυρό Του, που είναι η καθέδρα της ειρήνης, λαμβάνοντας από Αυτόν, στην Εξομολόγηση, «τη συγχώρηση και την ειρήνη». Από εδώ ξεκινάμε, διότι το να είμαστε ειρηνοποιοί, να είμαστε άγιοι, δεν είναι δική μας ικανότητα, είναι δώρο δικό Του, είναι χάρη.
Αδελφοί και αδελφές, ας κοιτάξουμε μέσα μας και ας αναρωτηθούμε: είμαστε οικοδόμοι ειρήνης; Εκεί όπου ζούμε, σπουδάζουμε και εργαζόμαστε, φέρνουμε ένταση, λόγια που πληγώνουν, κουτσομπολιά που δηλητηριάζουν, αντιπαραθέσεις που διχάζουν; Ή μήπως ανοίγουμε την οδότης ειρήνης: συγχωρούμε αυτόν που μας προσέβαλε, φροντίζουμε αυτόν που βρίσκεται στο περιθώριο, θεραπεύουμε κάποια αδικία βοηθώντας αυτόν που έχει λιγότερα; Αυτό ονομάζεται οικοδόμηση της ειρήνης.
Ωστόσο, μπορεί να προκύψει ένα τελευταίο ερώτημα, που ισχύει για κάθε μακαρισμό: είναι βολικό να ζεις έτσι; Δεν σημαίνει ότι είσαι χαμένος; Είναι ο Ιησούς που μας δίνει την απάντηση: οι ειρηνοποιοί «θα ονομαστούν παιδιά του Θεού» (Μτ 5,9): στον κόσμο φαίνονται παράταιροι, επειδή δεν υποχωρούν μπροστά στη λογική της εξουσίας και της υπερίσχυσης, στον Ουρανό θα είναι οι πλησιέστεροι στον Θεό, οι πιο όμοιοι με Αυτόν. Αλλά, στην πραγματικότητα, κι εδώ εκείνος που εκφοβίζει μένει με άδεια χέρια, ενώ εκείνος που αγαπά τους πάντες και δεν πληγώνει κανέναν κερδίζει: όπως λέει ο Ψαλμός, «ο ειρηνικός ο άνθρωπος θα έχει μέλλον» (πρβλ. Ψλ 37,37).
Είθε η Παρθένος Μαρία, η Βασίλισσα όλων των Αγίων, να μας βοηθήσει να είμαστε οικοδόμοι ειρήνης στη ζωή της κάθε μέρας.
———————
Μετάφραση: π.Λ