ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ
ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ
Πλατεία Αγίου Πέτρου
Κυριακή, 19 Ιανουαρίου 2025
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλή Κυριακή!
Το Ευαγγέλιο της σημερινής Θείας Λειτουργίας (Ιω 2,1-11) μας αφηγείται το πρώτο σημείο του Ιησού, όταν μετατρέπει το νερό σε κρασί κατά τη διάρκεια μιας γαμήλιας γιορτής στην Κανά της Γαλιλαίας. Αυτή είναι μια ιστορία που προαναγγέλλει και συνοψίζει όλη την αποστολή του Ιησού: την ημέρα της έλευσης του Μεσσία –έτσι έλεγαν οι προφήτες– ο Κύριος θα ετοιμάσει ένα «συμπόσιο με εκλεκτά κρασιά» (Ησ 25,6) και «τα όρη θα στάζουν από το νέο κρασί» (Αμ 9,13)· Ο Ιησούς είναι ο Νυμφίος που φέρνει το “νέο κρασί”.
Σε αυτό το Ευαγγέλιο μπορούμε να βρούμε τα εξής δύο: την έλλειψη και την υπεραφθονία. Από τη μια το κρασί τελειώνει και η Μαρία λέει στον Υιό της: «Δεν έχουν κρασί» (στ. 3). Από την άλλη, ο Ιησούς επεμβαίνει γεμίζοντας έξι μεγάλες υδρίες και, στο τέλος, το κρασί είναι τόσο άφθονο και εκλεκτό που ο αρχιτραπεζάριοςρωτά τον γαμπρό γιατί το κράτησε στο τέλος (στ. 10). Επομένως, το σημείο μας είναι πάντα η έλλειψη, αλλά πάντα «το σημείο του Θεού είναι η υπεραφθονία» και η υπεραφθονία της Κανά είναι το σημείο απάντησης του Θεού (βλ. Βενέδικτος ΙΣΤ, Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ, βιβλ. 1, 294). Στην έλλειψη του ανθρώπου πώς ανταποκρίνεται ο Θεός; Με την υπεραφθονία (πρβλ. Ρωμ 5,20). Ο Θεός δεν είναι τσιγκούνης! Όταν δίνει, δίνει πολύ. Δεν σου δίνει ένα κομματάκι, σου δίνει πολύ. Στις ελλείψεις μας, ο Κύριος απαντά με την υπεραφθονία του.
Στο συμπόσιο της ζωής μας –φέρ’ ειπείν– συνειδητοποιούμε μερικές φορές ότι το κρασί τελειώνει: ότι μας λείπει η δύναμη και πολλά άλλα. Συμβαίνει όταν, οι ανησυχίες που μας ταλαιπωρούν, οι φόβοι που μας επιτίθενται ή οι συντριπτικές δυνάμεις του κακού, μας αφαιρούν το άρωμα της ζωής, την ευφορία της χαράς και τη γεύση της ελπίδας. Ας είμαστε προσεκτικοί: μπροστά σε αυτήν την έλλειψη, όταν ο Κύριος δίνει, δίνει τηνυπεραφθονία. Φαίνεται σαν μια αντίφαση: όσο περισσότερο σ’ εμάς υπάρχει έλλειψη, τόσο περισσότερο υπάρχει η υπεραφθονία του Κυρίου. Διότι ο Κύριος θέλει να γιορτάσει μαζί μας, μια γιορτή που δεν θα έχει τέλος.
Ας παρακαλέσουμε λοιπόν την Παρθένο Μαρία. Είθε αυτή, που είναι η «Γυναίκα του νέου οίνου» (βλ. A. Bello, Μαρία, γυναίκα των ημερών μας), να μεσολαβήσει για εμάς και, σε αυτό το ιωβηλαίο έτος, να μας βοηθήσει να ξαναβρούμε τη χαρά της συνάντησης με τον Ιησού.
——————–
Μετάφραση: π.Λ