ΑΓΙΟΥ ΙΩΣΗΦ ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ
Η εργατική τάξη σε παγκόσμια κλίμακα, γιορτάζει σήμερα την ημέρα της εργασίας, την εργατική πρωτομαγιά. Στις πλατείες των πόλεων και των χωριών οι εργάτες διαλαλούν τις απαιτήσεις τους, διεκδικούν τα δικαιώματά τους και διατρανώνουν την ανάγκη να υπάρξει εργασία για κάθε εργάτη, δίκαια μεταχείριση από τον εργοδότη και να σεβασμός των δικαιωμάτων τους από όλα τα κράτη.
Η Εκκλησία, ως μητέρα όλων των ανθρώπων δεν ήταν δυνατόν να σταθεί μακριά από την ευγενική εκείνη τάξη των εργατών που καθημερινά μοχθεί για να κερδίσει το καθημερινό ψωμί με τον ιδρώτα του προσώπου της. Ήταν, είναι και θα είναι πάντα κοντά της συμμεριζόμενη τους κόπους και τους μόχθους της. Της συμπαραστέκεται σε όλες τις δίκαιες και ευγενικές προσπάθειες, και ευλογεί κάθε ειρηνική και δίκαιη πρωτοβουλία που γίνεται για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τόσων των εργατών όσο και των εργοδοτών.
Η Εκκλησία συνεχίζει να σκέπτεται τα προβλήματα του εργατικού κόσμου, που γίνονται όλο και πιο πολύπλοκα. Οι Ποντίφικες με τις παπικές εγκυκλίους μίλησαν, φώναξαν, υπεράσπισαν τα δικαιώματα, καταδίκασαν την αδικία. Πρώτος και σπουδαιότερος ο Πάπας Λέοντας ο Δέκατος Τρίτος με την περίφημη και επίκαιρη ακόμα και σήμερα εγκύκλιό του “rerum novarum” που υπέγραψε στις 15 Μαΐου του 1891, παρουσιάζοντας τις ευαγγελικές και χριστιανικές αρχές πάνω στην εργασία.
Η σπουδαιότητα αυτής της εγκυκλίου αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι γιορτάστηκαν τα σαράντα της χρόνια με εγκύκλιο του Πάπα Πίου του Ενδεκάτου, τα ογδόντα της χρόνια με εγκύκλιο του Πάπα Παύλου του 6ου και τα εκατό χρόνια της έκδοσής της με την εγκύκλιο του Πάπα Ιωάννου-Παύλου του Δευτέρου με τίτλο το “εκατοστό έτος”. Σ’ αυτή την εγκύκλιο ο αείμνηστος σήμερα και δούλος του Θεού Πάπας Ιωάννης Παύλος ο Δεύτερος γράφει μεταξύ άλλων:
«Κατ’ αυτά τα εκατό χρόνια η Εκκλησία έμεινε πιστή στο χρέος της! Πράγματι κατά την ταραχώδη περίοδο της πάλης των τάξεων μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο επενέβη για να υπερασπισθεί τον άνθρωπο από την οικονομική εκμετάλλευση και την τυραννία των ολοκληρωτικών καθεστώτων. Έθεσε την αξιοπρέπεια του ανθρώπου στο κέντρο των κοινωνικών μηνυμάτων της μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο κηρύσσοντας με επιμονή τον πανανθρώπινο προορισμό των υλικών αγαθών, την ανάγκη μιας κοινωνικής τάξεως χωρίς καταπιέσεις, θεμελιωμένης επάνω στο πνεύμα συνεργασίας και αλληλεγγύης. Διακήρυξε επίσης πως ο άνθρωπος και η κοινωνία δεν έχουν ανάγκη μόνο από τα υλικά αγαθά αλλά ταυτόχρονα χρειάζονται τις πνευματικές και θρησκευτικές αξίες. Επιπρόσθετα, συνειδητοποιώντας όλο και περισσότερο ότι υπερβολικά μεγάλος αριθμός ανθρώπων ζει όχι στην ευημερία του δυτικού κόσμου αλλά στην αθλιότητα των υπό ανάπτυξη χωρών, υφιστάμενος μία κατάσταση η οποία είναι ακόμη, ο σχεδόν δουλικός ζυγός, η Εκκλησία αισθάνθηκε και πάντα αισθάνεται το χρέος να καταγγείλει την πραγματικότητα αυτή με σαφήνεια και ειλικρίνεια, μολονότι γνωρίζει ότι η φωνή της αυτή δεν θα γίνει ευμενώς δεκτή από όλους».
Η Εκκλησία εκτός από το γεγονός ότι τόσο συχνά και τόσο επίσημα μίλησε και μιλά για την ευγενική εργατική τάξη, θέλησε επίσης να δώσει στο χριστιανικό κόσμο του καθημερινού μόχθου και έναν άγιο Προστάτη, έτσι ώστε ο εργάτης, πέραν από την ανθρώπινη υποστήριξη, να έχει και την ουράνια στήριξη.
Η συνεχής ευλογία του ουρανού εξασφαλίζεται με τη μεσιτεία του αγίου Ιωσήφ. Η Εκκλησία δεν μπορούσε να βρει πιο κατάλληλο προστάτη για την εργαζόμενη τάξη από εκείνον που γνώρισε και δοκίμασε σκληρά την καθημερινή εργασία για να εξασφαλίσει το καθημερινό ψωμί στην αγία οικογένεια. Είναι το υπόδειγμα του τίμιου και δίκαιου εργάτη και του κάθε οικογενειάρχη.
Με τις ικεσίες του Αγίου Ιωσήφ και τη χάρη του Θεού τώρα ο κάθε χριστιανός εργάτης μπορεί να μεταβάλλει τη δουλειά, που είναι τιμωρία, σε εργασία που είναι ευλογία. Και είναι ευλογία αφού ο άνθρωπος με την τίμια εργασία του γίνεται δημιουργός, και συνεργάτης του Θεού στη συνέχιση της δημιουργίας. Ο ίδιος ο Θεός παρουσιάζεται στην Αγία Γραφή ως εργαζόμενος έξη ημέρες την εβδομάδα για τη δημιουργία του κόσμου και την έβδομη ημέρα αναπαύθηκε από τα έργα του. Ο Ιησούς σήμερα μας είπε: «Τα έργα που εγώ κάνω στο όνομα του Πατέρα, αυτά δίνουν μαρτυρία για μένα
Η Εκκλησία αναζητά συνεχώς τρόπους για να φανερώνει καθημερινά την αγάπη της για τους εργάτες και αγωνίζεται μαζί τους για την αλήθεια, τη δικαιοσύνη, την ελευθερία, την αλληλεγγύη πάνω στις οποίες στηρίζεται η ειρήνη του κόσμου.
Τελώντας λοιπόν σήμερα τη μνήμη του Αγίου Ιωσήφ Προστάτη των εργατών, θέλουμε να προσφέρουμε κατ’ αυτήν τη Θεία Λειτουργία το ψωμί και το κρασί που είναι καρπός της γης και της εργασίας των χεριών μας και να ζητήσομε στον Κύριο να ευλογεί πάντοτε την τίμια εργασία με την οποία κερδίζουμε τον άρτο τον επίγειο και Εκείνος να μας χαρίζει τον άρτο τον επουράνιο. ΑΜΗΝ.
+Ν
