ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Ενώ η Εκκλησία βιώνει την πασχαλινή περίοδο και συμμετέχει στη χαρά των μαθητών του Χριστού οι οποίοι συναντούν τον Αναστημένο Κύριο και ενισχύουν την πίστη τους γενόμενοι αυτόπτες μάρτυρες της Αναστάσεώς του, ήλθαμε σήμερα εδώ σ’ αυτή την μικρή σε αριθμό ενοριακή κοινότητα για να τιμήσουμε τη μνήμη του Αγίου Προστάτη της που υπήρξε ο μάρτυρας της πίστεως και το υπόδειγμα για τη δική μας πίστη.
Η σημερινή πανήγυρη μας βοηθά να αντλήσουμε από το παράδειγμά του τα στοιχεία εκείνα που μπορούν να μας βοηθήσουν στη ενίσχυση της δικής μας πίστης. Είναι σήμερα μια καινούρια ευκαιρία που προσφέρεται σε όλους μας να ζητήσουμε τις ικεσίες του Αγίου Γεωργίου και σ’ αυτές να προσθέσουμε τις δικές μας παρακλήσεις στον Κύριο ώστε να ενισχυθούμε με τη χάρη του Θεού στον δικό μας αγώνα που καθημερινά οφείλουμε να διεξάγουμε ώστε όχι μόνο να παραμείνουμε σταθεροί στην πίστη μας αλλά και να την αποδεικνύουμε με τα έργα που πρέπει να συνοδεύουν όλη τη ζωής μας. Είναι ανάγκη και σήμερα να μαρτυρούμε τη δική μας πίστη με όλη μας τη ζωή γιατί μόνο έτσι αποδεικνύεται αληθινά και σωτήρια.
Ο Γεώργιος, από νεαρή ηλικία και ενώ μπροστά του ανοιγόταν διάπλατα η φαρδιά και άνετη πόρτα των τιμών, των αξιωμάτων, της δόξας και του πλούτου, εκείνος τα θεώρησε όλα αυτά σκουπίδια, όπως ο Απόστολος Παύλος και προτίμησε να επιλέξει τον πραγματικό και άφθαρτο θησαυρό που είναι ο ίδιος ο Χριστός.
Αδελφοί μου και αδελφές μου, πανηγυρίζοντας σήμερα τη μνήμη του μεγαλομάρτυρα Γεωργίου μας δίνεται μια νέα ευκαιρία να πειστούμε πως παρά τις αδυναμίες μας, την αμαρτία μας, τα ελαττώματά μας, μπορούμε με τη χάρη του Θεού, να ανταποκριθούμε στην πρόσκληση του Ιησού: «όποιος θέλει να έλθει πίσω μου, απαρνηθεί τον εαυτόν του, ας σηκώνει το σταυρό του κάθε μέρα και ας με ακολουθεί»
Αυτή η πρόσκληση μας γίνεται κάθε στιγμή και ιδιαίτερα τις στιγμές εκείνες που νομίζουμε ότι ανακαλύψαμε την ευτυχία μας και σώσαμε τη ζωή μας γιατί πετύχαμε ίσως μια καλή κοινωνική θέση, μια καλή επαγγελματική καριέρα, ένα προσοδοφόρο επάγγελμα. Τότε όμως είναι η ώρα που πρέπει να σκεφθούμε τα λόγια του Ιησού: « εκείνος που θέλει να σώσει τη ζωή του θα τη χάσει και αν όποιος χάσει την ζωή του για μένα αυτός θα τη σώσει». Κάθε φορά που πανηγυρίζουμε τη μνήμη θυσίασε τη ζωή του για τον Χριστό και το ευαγγέλιο είναι ο Κύριος που και πάλι μας επαναλαμβάνει αυτή την πρόσκληση και μας δίνει αυτή την ελπίδα και τη σιγουριά πως η ζωή αξίζει μόνο όταν την θυσιάζουμε για εκείνον που πρόσφερε τη ζωή του από αγάπη για μας. Αυτή η πρόσκληση περιμένει μία απάντηση. Απάντηση υπεύθυνη, ώριμη που δεσμεύει όλη τη ζωή μας Ο Κύριος, με τη ζωοποιό αυτή χάρη του, μετατρέπει την αδυναμία μας σε παντοδυναμία και ενώ είμαστε αδύνατοι και ανίσχυροι, μας καθιστά δυνατούς για να μπορούμε, μαζί με τον Απόστολο Παύλο, να λέμε: “τα πάντα μπορώ χάρη στο Χριστό που μου δίνει τη δύναμη».
Ο Άγιος Γεώργιος κατάλαβε στη ζωή του πως τίποτε δεν υπάρχει στον κόσμο αυτό που να μπορεί να δοθεί ως αντάλλαγμα για τη σωτηρία της ψυχής «Σε τί, πράγματι, ωφελείται ο άνθρωπος αν κερδίσει όλο τον κόσμο, χάσει όμως την ψυχή του; ή τι θα δώσει αντάλλαγμα για την ψυχή του»;
Ο λόγος του Κυρίου, ότι: “κανείς δεν αγαπά περισσότερο από εκείνον που προσφέρει τη ζωή του για κείνους που αγαπά”, ήταν για εκείνον πεποίθηση δυνατή και αναζητούσε καθημερινά συγκεκριμένους τρόπους για να κάνει πράξη το λόγο αυτό. Γνώριζε καλά ότι εκείνος που πρόφερε τα λόγια αυτά, είναι το μεγαλύτερο παράδειγμα για κάθε άνθρωπο αφού πρώτος έδωσε τη ζωή του για τους ανθρώπους με το σταυρικό θάνατό του.
Ο Άγιος Γεώργιος με την ταπεινή αλλά θαρραλέα ζωή του, με τη χριστιανική του μαρτυρία και τέλος με το ευλογημένο μαρτύριό απέδειξε ότι προτιμά να ευτυχήσει μαζί με το Χριστό, παρά να ευτυχήσει κερδίζοντας τον κόσμο αλλά χάνοντας το Χριστό.
Αυτό, αγαπητοί μου, είναι το μήνυμα αυτής της εορτής και πανήγυρης. Στη ζωή μας οφείλουμε να κάνουμε την επιλογή μας. Τον Χριστό και την ευτυχία μας, τον κόσμο και τη δυστυχία μας. και αν επιλέξουμε το Χριστό τότε οφείλουμε να μάθουμε να αγαπούμε όπως ο Χριστός μας υποδεικνύει και δεν είναι εύκολο να αγαπά κανείς με τον τρόπο που ο Χριστός ζητά. Γιατί μας ζητά να αγαπούμε, χωρίς διακρίσεις και προτιμήσεις, χωρίς σύνορα και περιορισμούς.
Μας ζητά να αγαπούμε όπως εκείνος μας αγάπησε.
Μας ζητά να αγαπούμε ακόμη και εκείνους που μας μισούν. Και είναι αλήθεια ότι αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο, αλλά είναι εξ ίσου αλήθεια ότι είναι ο μόνος τρόπος για να αγαπούμε όπως μας υποδεικνύει ο Χριστός.
Και ο κόσμος ξέρει να αγαπά, αλλά δεν ξέρει να αγαπά σωστά. Κάνει διακρίσεις, έχει προτιμήσεις, ξεχωρίζει, διαλέγει, αγαπά όποιον θέλει και όταν θέλει.
Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ της αγάπης που προτείνει ο Χριστός και εκείνης που συχνά χρησιμοποιεί ο κόσμος.
Εμείς οι χριστιανοί καλούμαστε να προχωρήσομε πιο πέρα από τα σύνορα που θέτει η αγάπη του κόσμου πρέπει να αγαπήσομε όλους τους ανθρώπους. Μόνο αυτή η αγάπη είναι χριστιανική και μόνο όταν η ανθρώπινη αγάπη γίνει χριστιανική αποκτά αξία και είναι αληθινή.
+N
