Αδελφή Dianna Ortiz, μια θαρραλέα Αμερικανίδα Ουρσουλίνα!

Αδελφή Dianna Ortiz, μια θαρραλέα Αμερικανίδα Ουρσουλίνα!

διανα_ή.JPG

Η Αδελφή Ortiz αποβίωσε από καρκίνο σε κέντρο θεραπείας της Ουάσιγκτον, την 16-2-2021, σε ηλικία 62 ετών.
Η ζωή της, χωρίς να το θελήσει, σημαδεύτηκε από μια τραγική εμπειρία, που την οδήγησε στην αποκάλυψη φρικτών κρατικών εγκλημάτων!
Γεννημένη το 1958, σε πολυμελή οικογένεια, με πατέρα εργάτη σε ορυχεία ουρανίου, έγινε δεκτή σε δοκίμιο Ουρσουλινών το 1977. Σπούδασε νηπιαγωγός και δασκάλα και επιθυμούσε να διδάξει φτωχά παιδιά. Το 1987 πήγε ιεραπόστολος στη Γουατεμάλα, για να διδάξει σε περιοχές ιθαγενών πληθυσμών. Ήταν εποχή που οι ΗΠΑ στήριζαν με ζήλο τις στρατιωτικές δικτατορίες της Λατινικής Αμερικής.
Η Γουατεμάλα έζησε 36ετή εμφύλιο, με θύματα άνω των 200.000 πολιτών!
Η Αδελφή Ortiz, δύο χρόνια μετά την άφιξή της στη χώρα, απήχθη, βασανίσθηκε ανηλεώς και βιάσθηκε επανειλημμένα από μέλη των “δυνάμεων ασφαλείας” της τότε στρατιωτικής κυβέρνησης!
Το Τάγμα της διαμαρτυρήθηκε έντονα μετά την εξαφάνισή της και αυτό συνέβαλε ώστε “υψηλόβαθμος αμερικανός αξιωματούχος” (της CIA πιθανότατα) να παρέμβει και να την ελευθερώσει από το στρατόπεδο βασανιστηρίων που, για άγνωστο χρόνο, βρισκόταν. Αυτός είπε στους δεσμώτες της ότι η απαγωγή της είχε γίνει γνωστή διεθνώς. Στην ίδια είπε ότι θα την οδηγήσει στην αμερικανική Πρεσβεία και καλύτερα να ξέχναγε ότι είχε συμβεί.
Η Μοναχή φοβήθηκε ότι θα τη σκότωνε και πήδηξε έξω απ΄ το αυτοκίνητο που τη μετέφερε. Υπήρχε κόσμος, το αυτοκίνητο δε σταμάτησε, η ίδια σώθηκε …
Όλα αυτά τα θυμήθηκε και τα διηγήθηκε 5 χρόνια αργότερα (!), μετά από συνεχή θεραπεία, στο Μarjorie Kovlev Center της Βοστώνης, ειδικευμένο σε επιζώντες βασανιστηρίων.
Όταν άρχισε να θυμάται έμαθε ότι βρέθηκε έγκυος, αλλά απέβαλε από την ταλαιπωρία, είχε επιστρέψει στις ΗΠΑ χωρίς να έχει μνήμη και δεν είχε αναγνωρίσει ούτε την οικογένειά της, στο Νέο Μεξικό, ούτε τις άλλες Μοναχές στο Κεντάκυ, από όπου είχε σταλεί στη Γουατεμάλα…
Η Αδελφή Ortiz, έχοντας ξαναβρεί τη μνήμη της, αλλά αναζητώντας απαντήσεις, το 1994 πήγε στη Ουάσιγκτον για να συμμετάσχει στo “Guatemala Human Rights Commission”. H ιστορία της συγκλόνισε: στην πλάτη της είχε σημάδια από 100 τουλάχιστον τσιγάρα που οι βασανιστές της έσβησαν πάνω της…
Σε συνέντευξή της στο Ίδρυμα για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη μνήμη του Ρόμπερτ Κέννεντυ, είχε δηλώσει “μυρίζω ακόμα την αποσύνθεση των πτωμάτων … ακούω στα αυτιά μου τις κραυγές όσων βασανίζονταν, βλέπω το αίμα που τρέχει από τις βιασμένες γυναίκες …”. Ζήτησε επίσημα και αποφασιστικά τον “αποχαρακτηρισμό” όλων των απόρρητων εγγράφων που περιείχαν στοιχεία για συνεργασία ΗΠΑ – Γουατεμάλας στη διάπραξη βασανιστηρίων πολιτών, σχολιάζοντας σκωπτικά: “Ο Πρόεδρος της Γουατεμάλας αρχικά αρνήθηκε την απαγωγή μου, στη συνέχεια είπε ότι, αν αυτή έγινε, δεν ήταν από κρατικά όργανα και στο τέλος ότι δεν υπήρξε κατάχρηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων”.
Η “ερώτηση” αν η ίδια και οι άλλοι αμερικανοί πολίτες “ταλαιπωρήθηκαν” από λάθος ή σκόπιμα δεν απαντήθηκε ποτέ. Εξάλλου η Μοναχή μόνο καλό έκανε διδάσκοντας φτωχά παιδιά δεν είχε πολιτική δράση. Αρκετοί όμως πιστεύουν ότι για το καθεστώς “πολιτική δράση” θεωρούνταν και η εκπαίδευση ιθαγενών πληθυσμών, που αργότερα θα ήξεραν να διεκδικήσουν τα ανθρώπινα και κοινωνικά δικαιώματά τους. Πάντως, η αδελφή Ortiz δε θα υποχωρούσε αν δεν έπαιρνε απαντήσεις.
Το 1996 έκανε απεργία πείνας έξω από το Λευκό Οίκο! Η “Πρώτη Κυρία” Χίλλαρυ Κλίντον τη δέχθηκε και της υποσχέθηκε να τη βοηθήσει. Πράγματι αποχαρακτηρίσθηκαν απόρρητα έγγραφα που απέδειξαν περίτρανα τη συνεργασία πρακτόρων σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και τη γνώση της αμερικανικής διοίκησης γι αυτές τις καταχρήσεις…
Το 1999 ο Πρόεδρος Κλίντον “απολογήθηκε δημόσια”, για τους Προκατόχους του, σχετικά με την ευθύνη των ΗΠΑ για τα εγκλήματα των “φιλικών” προς αυτές καθεστώτων της Γουατεμάλας.
Η Αδελφή Ortiz κινήθηκε νομικά και δικαιώθηκε σε δικαστήρια και των δύο χωρών ενώ συνέγραψε, το 2002, βιβλίο για τα σωματικά και ψυχολογικά βασανιστήρια που υπέστη με τίτλο “ Blindfold`Eyes: My Journey from Torture to Truth”.
Όσα έκανε και αποκάλυψε δεν ήταν για να διεκδικήσει “τίτλους” ή “χρήματα” αλλά για να δικαιωθούν τα θύματα που δεν είχαν φωνή και για να αποτραπούν ανάλογες καταστάσεις στο μέλλον.
Πράγματι, με το παράδειγμά της ενδυνάμωσε Οργανώσεις Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και ανάγκασε “Υπηρεσίες” να συστήσουν εσωτερικούς κανονισμούς ελέγχου.
Σιγά – σιγά όμως αποτραβήχτηκε από τη δημοσιότητα, η συνεχής αναμόχλευσή της προκαλούσε ψυχολογική φθορά και βαθύ πόνο.
Η ίδια ήθελε πλέον να ξεχάσει…
Υπήρξε γυναίκα εκπληκτικού θάρρους και ακεραιότητας”, είπαν όσοι τη γνώρισαν.

Πληροφορίες και φωτογραφία της από τους New York Times

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΒΑΝΤΗΣ Μέλος Συνοδικής Επιτροπής ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ

κοινοποίηση άρθρου:

Περισσότερα

Διαβάστε ακόμη

10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ μνήμη της Αγίας Σχολαστικής

Το όνομα της Σχολαστικής, αδελφής του Αγίου Βενεδίκτου, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την αρχή του κοινοβιακού δυτικού μοναχισμού. Ο Βενέδικτος προέτρεπε η διακονία προς το

Mελέτη του Ευαγγελίου της ημέρας

ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΗΣ 5ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 10 Φεβρουαρίου 2025                                   Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν Επικαλούμαι το Πνεύμα

Ιταλία: π. Mauricio Patriciello “Συκοφαντημένοι για χρόνια – τώρα κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί . Εδώ πεθαίνουμε”

ΙΤΑΛΙΑ: π. MAURIZIO PATRICIELLO  «ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΧΡΟΝΙΑ – ΤΩΡΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΡΝΗΘΕΙ. ΕΔΩ ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ!» Είχαμε παρουσιάσει τον εφημέριο του «Αγίου Αποστόλου Παύλου»