Παναγίας του Ροδαρίου 2025, 5 Οκτωβρίου
Μέρες τώρα σκέφτομαι το θέμα της σημερινής μου ομιλίας και μου έχει κολλήσει μία ιδέα, που έχει να κάνει με το λόγο της σημερινής εορτής, τη νίκη του Ευρωπαϊκού στόλου στη Ναύπακτο, αλλά δεν έχει άμεση σχέση με τα αναγνώσματα που μόλις ακούσαμε. Έχει όμως σχέση με το Ευαγγέλιο. Και αφού πέρυσι σας μίλησα για την ιστορία της Εορτής της Παναγίας του Ροδαρίου, φέτος θα σας μιλήσω για το θέμα που μου έχει κολλήσει: τις μάχες.
Το ερώτημά μου είναι: πώς δίνουμε τις μάχες μας;
Ο λαός προσευχόταν το Ροδάριο και έκανε λιτανείες ζητώντας τη νίκη στη Ναύπακτο. Ο Ιησούς προσευχόταν συνέχεια και μας παρήγγειλε να προσευχόμαστε και εμείς ασταμάτητα. Στους Μακαρισμούς μας λέει: μακάριοι οι ειρηνοποιοί, μακάριοι οι πράοι. Μας λέει επίσης να μην αντιστεκόμαστε στο κακό, να γυρίζουμε το άλλο μάγουλο. Ο ίδιος συγχώρεσε τους σταυρωτές του και δεν αντιστάθηκε, δεν πάλεψε να αποφύγει τα βασανιστήρια και τον θάνατο, μάλωσε τον Πέτρο λέγοντάς του μάχαιρα έδωσες, μάχαιρα θα λάβεις.
Εμείς πώς δίνουμε τις μάχες μας; Χρησιμοποιούμε βία; Χρησιμοποιούμε την προσευχή;
Καθημερινά δίνουμε μάχες. Πρώτ’ απ’ όλα με τον εαυτό μας. Μάχες για να γίνουμε καλύτεροι, να νικήσουμε τις κακές μας συνήθειες, τις κακές μας σκέψεις, στις άσχημες και καταστροφικές συμπεριφορές, απλά για να τα βγάλουμε πέρα. Μάχες εναντίον των πειρασμών. Είναι καλό που δίνουμε αυτές τις μάχες. Είναι καλό να αναρωτιόμαστε: εγώ γιατί αγωνίζομαι; Για τι είναι η προσπάθειά μου; Όταν σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε και να προσπαθούμε, τι ποιότητα έχει η ζωή μας;
Στο σημερινό μήνυμα για την 111η Παγκόσμια ημέρα Μεταναστών και Προσφύγων ο Πάπας Λέων μας καλεί να αγωνιστούμε για την ελπίδα και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια μέσα σε έναν «συσκοτισμένο κόσμο», και να αγωνιστούμε «να οικοδομήσουμε έναν κόσμο που να μοιάζει όλο και περισσότερο στην Βασιλεία του Θεού, την αληθινή Πατρίδα που μας περιμένει στο τέλος του ταξιδιού μας». Εκτός, λοιπόν από τις προσωπικές μάχες, έχουμε και τις μάχες για δικαιοσύνη, για ειρήνη, για ελευθερία, για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, για την αξιοπρέπεια της δημιουργίας και των πλασμάτων, και τόσες άλλες μάχες.
Πώς δίνουμε αυτές τις μάχες; Με σηκωμένες τις γροθιές μας; Με φωνές και βανδαλισμούς; Με οργή; Διεκδικώντας και απαιτώντας και πιέζοντας;
Δεν είναι αυτός ο χριστιανικός τρόπος να δίνουμε μάχες. Δεν μπορούμε να αγωνιζόμαστε για την ειρήνη με βία, για την αξιοπρέπεια με θυμό, για οτιδήποτε χωρίς αγάπη. Οι πιο επιτυχημένες κοινωνικές μάχες στην ιστορία έγιναν με την μέθοδο της μη βίας που εφάρμοσε ο Γκάντυ, ο Μάρτιν Λούθερ Κινκ και άλλοι. Ο χριστιανικός τρόπος του να δίνεις μία μάχη είναι ο τρόπος που μας δίδαξε ο Χριστός: δέχτηκε βία αλλά δεν εξάσκησε βία.
Θα μπορούσαμε να νικήσουμε τις μάχες μας μόνο με την προσευχή; Θα μπορούσε ο Ευρωπαϊκός στόλος να είχε νικήσει μόνο με το Ροδάριο; Δεν μπορούμε να το πούμε αυτό γιατί δεν έγινε έτσι. Ούτε εμείς θα πρέπει να περιμένουμε από τον Θεό να τα κάνει όλα. Μας έδωσε μυαλό, μας έδωσε στόμα, μας έδωσε χέρια. Δεν θα κάνει εκείνος αυτό που μπορούμε να κάνουμε εμείς, ούτε αυτό που πρέπει να κάνουμε εμείς από καθήκον προς την αγάπη. Η προσευχή είναι απαραίτητη ώστε να πάρουμε έμπνευση και δύναμη και να μην ξεφύγουμε από τον δρόμο που μας χάραξε ο Χριστός, να μην βρούμε μία διέξοδο που να μην περιέχει αγάπη. Για να μην αμαρτήσουμε στην διεξαγωγή της μάχης.
Η προσευχή είναι άκρως απαραίτητη στις μάχες μας. Είναι το παράδειγμα της Παναγίας που είχε να δώσει πολλές και μεγάλες μάχες. Μελετούσε μέσα στην καρδιά της λόγια και γεγονότα που είχαν σχέση με τον Υιό της και το σχέδιο του Θεού. Αυτό είναι προσευχή. Μπροστά στις μάχες μας η προσευχή μάς βοηθάει να μελετήσουμε το σχέδιο του Θεού: γιατί πρέπει να δώσω αυτή τη μάχη; Τι θα κερδίσω; Πώς θα κερδίσω; Που θέλει να με οδηγήσει ο Θεός μετά την νίκη μου; Η προσευχή είναι απαραίτητη πριν τη μάχη, κατά την διάρκεια της μάχης και μετά την μάχη.
Επίσης απαραίτητη στις μάχες μας είναι η αγάπη. Αυτός είναι ο λόγος που δίνουμε τις μάχες μας: επειδή ο Θεός μας αγαπά, γιατί αγαπάμε τον εαυτό μας και γιατί αγαπάμε τους πλησίον μας. Πρέπει να αγωνιζόμαστε από αγάπη, με αγάπη και για την αγάπη.
Αγαπητοί μου, δεν μπορούμε να αποφύγουμε τις μάχες. Είναι καλό να δίνουμε μάχες σε αυτή την κοιλάδα των δακρύων, αλλά με τον τρόπο που μας δίδαξε ο Χριστός και η Παναγία. Με προσευχή και αγάπη. Για να κάνουμε αυτό τον κόσμο μας να μοιάζει όλο και περισσότερο με την Βασιλεία του Θεού προς την οποία πορευόμαστε. Για να φτάσουμε στη Βασιλεία του Θεού.
