8 Μαρτίου: Ημέρα της γυναίκας στη φυλακή, στον πόλεμο
Ημέρα της γυναίκας που διώχθηκε και έπεσε θύμα εκμετάλλευσης.
Η 8η Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, πέρασε πλέον όπως κάθε χρόνο.
Και εκείνο που μένει από αυτή τη γιορτή είναι η ίδια γυναίκα, η οποία πολύ συχνά όπως κι αν ρέουν τα πράγματα, βρίσκεται μόνη, με τα βάσανα της, ταπεινωμένη, κακομεταχειρισμένη χωρίς ελπίδα και δίχως βοήθεια.
«Ιωσήφ, απόγονε του Δαβίδ, μη διστάσεις να πάρεις στο σπίτι σου τη Μαριάμ, τη γυναίκα σου, γιατί το παιδί που περιμένει προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα. Θα γεννήσει γιο, και θα του δώσουν το όνομα Ιησούς, γιατί αυτός θα σώσει το λαό του από τις αμαρτίες τους». (Μθ. 1, 20-21).
Στο απόσπασμα του Ευαγγελίου του Ματθαίου, θέλουμε να υπογραμμίσουμε κάτι το οποίο, όταν προσπαθούμε να μιλήσουμε για τον οφειλόμενο από όλους σεβασμό προς τις γυναίκες, είναι πάντοτε σχετικό: … μην φοβάσαι να πάρεις τη Μαρία, τη γυναίκα σου μαζί σου …
Η γυναίκα συχνά στερείται εκείνων των καταστάσεων που της ανήκουν εκ των προτέρων, ότι είναι μητέρα και γυναίκα.
Σε έναν ανδροκρατούμενο κόσμο – που πρέπει να τονίσουμε πως ακόμα και σήμερα καλά κρατεί – η γυναίκα συνεχίζει να υποφέρει με διαφόρους τρόπους. Συχνά αυτό συμβαίνει λόγω των ανδρών, οι οποίοι ίσως φοβούνται, πως η γυναίκα είναι ένα μέρος της ζωής τους, που δεν μπορεί να αντικατασταθεί. Η φωνή που ακούει στο όνειρο ο Άγιος Ιωσήφ δεν παύει να φτάνει σε όλους τους άντρες και να υπενθυμίζει σε όλους να κάνουν ό, τι είναι δυνατόν για να προστατεύσουν κάθε γυναίκα. Ακόμα κι εκείνες που βρίσκονται στην φυλακή για τις οποίες μιλάει η αδελφή Franca:
«Πρόκειται για σκληρές ιστορίες (γυναικών) κοινωνικού αποκλεισμού, ναρκωτικών και ιστορίες πόνου, ανάγκης για αγάπη και δραματικούς χωρισμούς. Ιστορίες δεκάλεπτων τηλεφωνικών κλήσεων την εβδομάδα σε απόμακρα μέλη της οικογένειας, λεπτών που είναι λίγα και έτσι πρέπει να γίνει επιλογή αν θα ξοδευτούν για να μιλήσουν με τα μεγαλύτερα παιδιά, ή να αστειευτούν με τα μικρότερα. Επίσης, υπάρχουν βρέφη που μεγαλώνουν στη φυλακή και από τα οποία πρέπει να κρύψουμε τις στολές των φυλάκων.
Ένα είδος τιμωρίας και αντιποίνων: αναγκασμένες στη φυλάκιση σε μια από τις ομορφότερες πόλεις του κόσμου, μπορούν μόνο να την φαντάζονται».
(Αδελφή Franca Busnelli, από τις Αδελφές του Ελέους της Θεοτόκου, που υπηρετεί επί επτά χρόνια στη φυλακή των γυναικών της Βενετίας).
Η γυναίκα του πολέμου, με τα λόγια του Αγίου Πατέρα Φραγκίσκου:
«Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά όλες τις γυναίκες, ιδιαιτέρως εκείνες του Ιράκ, γυναίκες θαρραλέες που συνεχίζουν να χαρίζουν ζωή παρά την παρενόχληση και τα βάσανα.
Είθε οι γυναίκες να γίνουν σεβαστές και να προστατεύονται!
Είθε να τους δίδεται προσοχή και ευκαιρίες!»
Πάπας Φραγκίσκος από τη Βαγδάτη.
π. Ριχάρδος
