8 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΤΗΣ ΑΜΙΑΝΤΟΥ ΣΥΛΛΗΨΕΩΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
Η σημερινή πανήγυρη αποτελεί δογματική αλήθεια που θεσπίστηκε υπό τον Πάπα Πίο τον 9ο το 1854, όμως η πεποίθηση του χριστιανικού λαού περί της «Ασπίλου Συλλήψεως της Παναγίας» είναι πολύ παλιά στην παράδοση της Εκκλησίας. Αυτή η πεποίθηση επικυρώθηκε και επισφραγίστηκε με το δόγμα του 1854.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας αναφερόμενοι στην Παναγία χρησιμοποίησαν λέξεις όπως: «άσπιλε, αμόλυντε, άφθορε, άχραντε, αγνή Παρέθενε». Άρα, λοιπόν, ήδη από τον καιρό των Πατέρων η Παναγία εθεωρείτο εκτός προπατορικού αμαρτήματος.
Στο επεισόδιο του Ευαγγελισμού ο Αρχάγγελος Γαβριήλ αποκάλεσε την Παναγία «Κεχαριτωμένη». Αυτός ο χαιρετισμός δεν δηλώνει μονάχα ότι η Μαρία είναι σε κατάσταση Χάριτος, αλλά ότι είναι πλήρης από την Ζωή του Θεού, πληρότητα που αποκτάται επειδή είναι αμίαντη.
Τι σημαίνει όμως Αμίαντη Σύλληψη; Σημαίνει πως η Παρθένος Μαρία, έχοντας συλληφθεί από τους γονείς της όπως ακριβώς συλλαμβάνονται όλα τα ανθρώπινα πλάσματα, δεν αγγίχθηκε από το προπατορικό αμάρτημα ήδη από την πρώτη στιγμή της σύλληψής της στα σπλάχνα της Άννης.
Στη Δύση υπήρξε ένας δισταγμός ως προς την συγκεκριμένη αλήθεια από το φόβο μη τυχόν και η «εξαίρεση» αυτή “έθιγε την απολυτότητα του απολυτρωτικού έργου του Χριστού”. Η απάντηση όμως δόθηκε από έναν Φραγκισκανό Θεολόγο τον Ιωάννη DunsScotooοποίος είπε: “Και η Παναγία απολυτρώθηκε από το Χριστό, αλλά προκαταβολικά – προ και εκτός χρόνου. Αυτό σημαίνει ότι η Παναγία προφυλάχθηκε από το προπατορικό αμάρτημα εν όψει των αξιοσμισθιών του Θείου Υιού της. Αυτό ήρμοζε, ήταν δυνατό, άρα έγινε”.
Δύο θαυματουργά περιστατικά σημειώθηκαν και σχετίζονται με την αλήθεια της Αμιάντου Συλλήψεως της Παναγίας. Το πρώτο συνέβη το 1830 όταν η Παναγία εμφανίστηκε σε μια μοναχή, την Αικατερίνη Λαμπουρέ και την προέτρεπε να διαδώσει τη θαυματουργή μεντάγια που απεικόνιζε την Θεοτόκο Αμίαντη Σύλληψη.
Το δεύτερο όταν τέσσερα χρόνια μετά από την κήρυξη του Δόγματος της Αμιάντου Συλλήψεως, από τις 11 Φεβρουαρίου ως τις 16 Ιουλίου 1858, εμφανιζόταν η Παναγία στη μικρή Βερναδέτη Σουμπιρού στο γνωστό σήμερα σπήλαιο της Λούρδης. Τότε η Βερναδέτη είπε: «Διέκρινα μια κυρία ντυμένη στα λευκά, ένα λευκό βέλο, μια ζώνη γαλάζια, και ένα κίτρινο τριαντάφυλλο σε κάθε πόδι». Η μικρή κοπέλα ζητούσε να μάθει από την Κυρία των εμφανίσεων το όνομά της. Τελικά στις 25 Μαρτίου του έτους 1858, ημέρα του Ευαγγελισμού, η Παναγία είπε στη Βερναδέτη: «το όνομά μου είναι Αμίαντος Σύλληψις».
(πηγές: π. Νικηφόρος Βιδάλης, Τ’ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΑΣ ΟΙ ΑΓΙΟΥ, σελ. 509-511. https://episkopisyrou.gr)
