6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΜΙΚΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ, ΜΑΡΤΥΡΩΝ
Πρόκειται για τον πρώτο Ιάπωνα που έγινε δεκτός σε καθολικό μοναχικό τάγμα και συγκεκριμένα στο τάγμα των Ιησουιτών. Γεννημένος σε πλούσια οικογένεια και βαπτισμένος στα πέντε του χρόνια ο Παύλος εισήλθε στο Κολλέγιο της Εταιρείας του Ιησού και στα 22 χρόνια ήταν ήδη δόκιμος μοναχός. Χάρη στις ικανότητές του κατάφερε τα πάντα. Το μόνο που τον δυσκόλεψε ήταν το μάθημα των Λατινικών, αρκετά μακρινό από τον τρόπο σκέψης του ανατολίτη νέου. Αντίθετα, ήταν ειδικός στις ανατολικές θρησκείες, έτσι επιδόθηκε στο κήρυγμα και το διάλογο με τους βουδιστές.
Στην Ιαπωνία ο Χριστιανισμός εισήχθη το 1549 με τον Φραγκίσκο Ξαβέριο ο οποίος παρέμεινε εκεί για δύο χρόνια, ανοίγοντας το δρόμο και σε άλλους ιεραποστόλους. Ο λαός δέχονταν θετικά τους δυτικούς κληρικούς ενώ και το κράτος δεν έδειχνε να ενοχλείται από την παρουσία τους. Οι χριστιανοί αυξάνονταν συνεχώς αριθμώντας δεκάδες χιλιάδες σε ολόκληρη τη χώρα.
Το 1582-84 πραγματοποιείται η πρώτη επίσκεψη αντιπροσωπείας του πολιτικού και στρατιωτικού ηγέτης της Ιαπωνίας στη Ρώμη που γίνεται δεκτή με ενθουσιασμό από τον Πάπα Γρηγόριο 13ο. Ο φόβος όμως ότι ο χριστιανισμός μπορούσε να απειλήσει την ήδη αποδυναμωμένη από τους φεουδάρχες εθνική ενότητα, η προσβλητική και απειλητική συμπεριφορά των ισπανών ναυτικών που κατέφταναν στην Ιαπωνία αλλά και ο ανταγωνισμός μεταξύ των χριστιανικών ταγμάτων ήταν οι λόγοι που έκαναν τον Ιάπωνα πολιτικό ηγέτη να αλλάξει στάση απέναντι στους χριστιανούς ξεκινώντας διωγμούς.
Το Δεκέμβριο του 1596 ο Παύλος συλλαμβάνεται στην Οσάκα και φυλακίζεται. Στη φυλακή βρέθηκε μαζί με άλλους τρεις Ιησουίτες, έξι Φραγκισκανούς και δεκαεπτά ιάπωνες μέλη του Τρίτου Τάγματος του Αγίου Φραγκίσκου. Καταδικάστηκαν όλοι σε θάνατο και σταυρώθηκαν σε έναν λόγο κοντά στο Ναγκασάκι. Πριν αφήσει την τελευταία του πνοή ο Παύλος έκανε το τελευταίο του κήρυγμα: προέτρεψε τους παρόντες να ακολουθήσουν την πίστη στο Χριστό, συγχώρεσε τους δημίους του και λέγοντας: "In manus tuas, Domine, commendo spiritum meum" παρέδωσε το πνεύμα του.
Το 1862 ο Πάπας Πίος ο 9ος προέβη στην αγιωνυμία του.
