Ο Ζαχαρίας κλήθηκε στην προφητική διακονία το έτος 520 π.Χ. Μέσω οραμάτων και παραβολών προτρέπει τους ανθρώπους να ανταποκριθούν στην πρόσκληση του Θεού για μετάνοια, απαραίτητη προϋπόθεση για την πραγματοποίηση των υποσχέσεων.

Οι προφητείες του αφορούν στο μέλλον του αναγεννημένου Ισραήλ, το εγγύς μέλλον και το μεσσιανικό μέλλον.

Ο Ζαχαρίας αναδεικνύει τον πνευματικό χαρακτήρα του αναγεννημένου Ισραήλ, δηλαδή την αγιότητά του. Η θεϊκή δράση στο έργο αυτό του εξαγιασμού θα φτάσει στην πληρότητά της μόνο με τη βασιλεία του Μεσσία. Αυτή η αναγέννηση είναι αποκλειστικός καρπός της αγάπης του Θεού και της παντοδυναμίας του. Η διαθήκη,  που αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά στη μεσσιανική υπόσχεση που δόθηκε στον Δαβίδ, συνεχίζει στην Ιερουσαλήμ. Η προφητεία πραγματοποιήθηκε κυριολεκτικά στην πανηγυρική είσοδο του Ιησού στην ιερή πόλη. Έτσι, στην απεριόριστη αγάπη για το λαό του, ο Θεός προσθέτει και το ολοκληρωτικό άνοιγμα προς τους λαούς, οι οποίοι, εξαγνισμένοι και αυτοί, θα λάβουν μέρος στη βασιλεία.

Ανήκε στη φυλή των Λεϋί, γεννήθηκε στη Γαλαάδ και στα γηρατειά του επέστρεψε από τη Χαλδαία στην Παλαιστίνη. Ο Ζαχαρίας πραγματοποίησε πολλά σημεία, τα οποία συνοδεύονταν από προφητείες αποκαλυπτικού περιεχομένου, όπως το τέλος του κόσμου και η διπλή θεϊκή κρίση. Πέθανε σε μεγάλη ηλικία και ενταφιάστηκε δίπλα στον τάφο του προφήτη Αγγαίου.

πγπ