Γεννήθηκε το 1502 στην Κρεμόνα. Λίγους μήνες μετά τη γέννησή του έχασε τον πατέρα του. Η μόλις 18 ετών μητέρα του ανέλαβε να τον μεγαλώσει και να τον εκπαιδεύσει. Το έκανε πάντοτε με τρυφερότητα και αγάπη, μέσα από τις δυσκολίες και τις δυστυχίες της σταδιακής παρακμής της οικογενειακής περιουσίας. Το 1524 ο Αντώνιος αποφοίτησε στην ιατρική στην Πάδοβα. Όταν όμως, επέστρεψε στην Κρεμόνα ασχολήθηκε με την κατήχηση και την ερμηνεία του Ευαγγελίου σε μεγάλους και μικρούς. Τότε αποφασίζει να γίνει ιερέας. Χειροτονείται το 1528.
Το 1530 ίδρυσε στο Μιλάνο μια κοινότητα των ιερέων με δικούς της κανόνες, τους Κληρικούς του Αγίου Παύλου. Αποστολή τους ήταν ο ευαγγελισμός των ανθρώπων μέσω της εκπαίδευσης και μέσω του Λόγου του Θεού και απευθύνονταν στους πιο διαφορετικούς ανθρώπους που ζούσαν και δραστηριοποιούνταν στα πιο περίεργα μέρη. Το Μιλάνο θα τους ονομάσει Βαρναβίτες, διότι η πρώτη έδρα τους ήταν η Εκκλησία του Αγίου Βαρνάβα. Στη συνέχεια ίδρυσε ακόμα δυο κοινότητες, εκείνη των «αγγελικών μοναχών» και μια κοινότητα έγγαμων λαϊκών. Πεδίο δράσεως των κοινοτήτων ήταν ο δρόμος διότι ο Αντώνιος ήταν πεπεισμένος πως το έμπρακτο παράδειγμα είναι αποτελεσματικότερο από το κήρυγμα.
Πέθανε στις 5 Ιουλίου 1539 σε ηλικία 37 ετών. Το σκήνωμά του αναπαύεται στον Ιερό Ναό Αγίου Βαρνάβα. Αγιοποιήθηκε στις 2 Μαΐου 1897 από τον Πάπα Λέωντα τον 13ο.
πγπ
