ΤΕΤΑΡΤΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2023
Εορτή Αγίου Ιωάννη, Αποστόλου και Ευαγγελιστή
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη Άγιο Ευαγγέλιο (20,1-8)
Την πρώτη μέρα μετά το Σάββατο, έρχεται η Μαρία η Μαγδαληνή στο μνήμα κατά το πρωί, ενώ ήταν ακόμα σκοτάδι και βλέπει την πέτρα μετατοπισμένη απ’το μνήμα. Τρέχει τότε και πάει στο Σίμωνα Πέτρο και στον άλλο μαθητή, εκείνον που ο Ιησούς αγαπούσε, και τους λέει: “Πηραν τον Κύριο απ’το μνήμα και δε ξέρουμε πού τον έβαλαν”. Βγήκε τότε ο Πέτρος και ο άλλος μαθητής και πήγαιναν για το μνήμα. Έτρεχαν κι οι δυο μαζί. Αλλά ο άλλος μαθητής έτρεξε γρηγορότερα απ’τον Πέτρο κι έφθασε πρώτος στο μνήμα. Αφού έσκυψε βλέπει να βρίσκονται σ’ένα μέρος οι επίδεσμοι, αλλά δε μπήκε μέσα. Φθάνει τότε και ο Σίμων Πέτρος που τον ακολουθούσε και μπήκε μέσα στο μνήμα και βλέπει να βρίσκονται εκεί οι επίδεσμοι, ενώ το σουδάριο, με το οποίο του είχαν δέσει το κεφάλι, δε βρισκόταν μαζί με τους επιδέσμους, αλλά χωριστά τυλιγμένο, σ’ένα άλλο μέρος. Τότε μπήκε μέσα και ο άλλος μαθητής που είχε φθάσει πρώτος στο μνήμα και είδε και πίστεψε..
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός (don Luigi Maria Epicoco)
Η Αλήθεια και η Αγάπη τρέχουν πάντα δίπλα δίπλα, γι’ αυτό το σημερινό Ευαγγέλιο μας διηγείται το τρέξιμο του Πέτρου και του Ιωάννη το πρωί του Πάσχα.
Αλλά η Αγάπη, η οποία συμβολίζεται από την ευκινησία και τη νεότητα του Ιωάννη, φτάνει πάντα πρώτη. Θα πρέπει όμως να περιμένει την Αλήθεια, δηλαδή τον Πέτρο, να μπει πραγματικά στην κατάσταση, σε αυτόν τον ακάλυπτο τάφο. Υπάρχει ένα είδος αντιστάθμισης θα λέγαμε μεταξύ αυτών των δύο χαρακτήρων και επομένως μεταξύ αυτών των δύο υπαρξιακών δυναμικών της Αγάπης και της Αλήθειας. Η ζωή μας είναι ασύλληπτη χωρίς αυτόν τον συνδυασμό. Αν αποκλείσουμε, για παράδειγμα, την δυναμική της Αλήθειας, αυτό θα σήμαινε να καταδικάσουμε τον εαυτό μας σε έναν χαμηλό συναισθηματισμό στον οποίο θα κρατιόμαστε όμηροι των εύκολων συναισθημάτων. Ταυτόχρονα όμως, ο αποκλεισμός της Αγάπης από την Αλήθεια θα σήμαινε ότι μπαίνουμε σε έναν υπολογισμό που μακροπρόθεσμα θα μας βύθιζε μόνο σε έναν ψυχρό και στείρο κυνισμό. Έτσι, η Αλήθεια και η Αγάπη είναι σαν δύο διαδρομές που μας οδηγούν να ζήσουμε και να μπούμε στην καρδιά της ζωής με τον πιο σωστό τρόπο.
Πρέπει επίσης να ειπωθεί ότι ενώ η Αλήθεια και η Αγάπη παραμένουν δύο βασικές συμπεριφορές, την ίδια στιγμή είναι επίσης ριζικά διαφορετικές. Μόνο η Αγάπη, για παράδειγμα, αισθάνεται πριν από όλους το στάχυ γεμάτο καρπούς ενώ ο σπόρος είναι ακόμα κρυμμένος στο έδαφος. Είναι η ίδια διαίσθηση για την ανάσταση του Χριστού που έχει ο Ιωάννης μπροστά στο κενό μνήμα και στη θέα των σεντονιών που είναι τοποθετημένα στην πέτρα.
Οπτικά δεν φαίνεται Τίποτα, αλλά ο Ιωάννης καταλαβαίνει τι δείχνει αυτό το κενό, αυτή η απουσία πριν από όλους τους άλλους. Η Αλήθεια διαπιστώνει, εξακριβώνει, προσδιορίζει, φωτίζει, κάνει βιώσιμη αλλά μόνο με την προϋπόθεση ότι υπάρχει πρώτα η προφητική διαίσθηση της αγάπης. Γι’ αυτό δεν είναι λάθος να πούμε ότι η Αγάπη προ-βλέπει, δηλαδή ξέρει να βλέπει πρώτα. Ο Πασκάλ λοιπόν έχει δίκιο που λέει ότι «Η καρδιά έχει τους λόγους της που η λογική δεν γνωρίζει».
Υπάρχει μια ευφυΐα της καρδιάς που πρέπει πάντα να καλλιεργείται. Είναι εκείνη η ευφυΐα στην οποία ο Άγιος Ιωάννης διέπρεψε πάνω από όλους: η ιδιοφυΐα της καρδιάς.
Προσευχή της ημέρας.
Κύριε δυστυχώς όταν απελπίζομαι χάνω την πίστη μου σε Σένα. Η απώλεια των δικών μου, ο θάνατος, η αρρώστια, η μοναξιά, η απομόνωση, όλα αυτά με φοβίζουν σε τέτοιο βαθμό που η εμπιστοσύνη μου σε Σένα φθίνει. Δεν καταφέρνω Θεέ μου να ανορθώσω το ανάστημα μου σε τόσες προκλήσεις. Το κακό πάντα με χτυπά στο αδύνατο σημείο μου που είναι η αμφιβολία. Με αυτόν τον τρόπο προσπαθεί να με καταστρέψει από μέσα σαν το σκουλήκι που τρώει σιγά σιγά την καρδιά. Μην με αφήσεις Κύριε Ιησού Χριστέ ν’αμφιβάλλω όλα όσα μου έχεις πει και υποσχεθεί. Κράτα την καρδιά μου γερά διώχνοντας κάθε δηλητήριο ανησυχίας. Ενδυνάμωσε την σχέση μου με Σένα. Δώσε μου υψηλό ηθικό απτόητο ώστε η πίστη μου να μην αμφιταλαντεύεται. Κάνε μου την χάρη να γαντζωθώ πάνω σε Σένα αντιμετωπίζοντας με αυτόν τον τρόπο κάθε καταιγίδα και μπόρα που θα συναντήσω στον δρόμο μου.
Προσευχή του π. Πέτρου Χονγκ τ.Ι
Απόσπασμα από το προσευχητάρι ” Μέρα με την ημέρα με τον Θεό”.
(www.episkopisyrou.gr)
