4 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΡΟΛΟΥ BORROMEO, ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ
Γεννημένος το 1538 στο Lago Maggiore ο Κάρολος ήταν το δεύτερο τέκνο του Κόμη Γιβέρτου και της Μαργαρίτας η οποία πέθανε όταν ο Κάρολος ήταν 9 ετών. Σύμφωνα με τη συνήθεια της εποχής θα έπρεπε να ακολουθήσει την εκκλησιαστική καριέρα. Σπούδασε στην Παβία. Στη συνέχεια μεταβαίνει στη Ρώμη, προσκεκλημένος του θείου του από την πλευρά της μητέρας του, Πάπα Πίου του 4ου ο οποίος τον έκανε Καρδινάλιο σε ηλικία μόλις 22 ετών. Πρόκειται για μια περίπτωση οικογενειοκρατίας που, σε αντίθεση με τη συνήθεια, επέφερε στην Εκκλησία πολλαπλά πνευματικά οφέλη.
Στον Κάρολο άρεσε η ευζωία των παλατιών της Ρώμης και του κοινωνικού επιπέδου όπου ανήκε. Ο απρόσμενος όμως θάνατος του αδελφού του τον έκανε να επαναπροσδιορίσει τη ζωή του και να την συμμορφώσει, ακολουθώντας πιο πιστά τις ευαγγελικές προτροπές. Ακόμα και ο Πάπας είδε και απόρησε με την αλλαγή του ανιψιού του, τον οποίο εκτιμούσε βαθύτατα.
Έλαβε μέρος στη Σύνοδο της Τριδέντου. Το 1563 χειροτονήθηκε επίσκοπος και το 1566 αναλαμβάνει τη διαποίμανση της μεγάλης Επισκοπής του Μιλάνου.
Ο νεαρός Ποιμενάρχης επισκέφτηκε κάθε γωνιά της αχανούς επισκοπής του, έχοντας ως μέλημα την κατάρτιση του κλήρου του αλλά και την κατάσταση του ποιμνίου του. Οργάνωσε την εκκλησιαστική επαρχία σε 12 περιφέρειες και επέβαλε σε όλους τους εφημερίους τη διατήρηση ενοριακού αρχείου. Μεγάλη βαρύτητα έδινε στις ποιμαντικές επισκέψεις. Αυτές ετοιμάζονταν πνευματικά, προβλέποντας κυρίως προσευχή και κήρυγμα στους ενορίτες.
Ίδρυσε Ιερατικές Σχολές, άνοιξε νοσοκομεία και άλλα ιδρύματα περίθαλψης. Με χρήματα της οικογένειάς του βοήθησε τους πτωχούς και τους αναγκεμένους. Τακτοποίησε και επέβαλε κανόνες εύρυθμης λειτουργίας στις εκκλησιαστικές δομές, επικρίνοντας εκείνους που τις εκμεταλλεύονταν προς ίδιον όφελος. Για το λόγο αυτό έγινε στόχος μιας αποτυχημένης απόπειρας δολοφονίας. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας της πανώλης του 1576 είχε αναλάβει κι ο ίδιος τη φροντίδα ασθενών.
Ταξίδεψε τέσσερις φορές στη Ρώμη και στο Τορίνο -είχε μεγάλη ευλάβεια στην Ιερά Σινδόνη. Αδύναμος από τις συνεχείς μετακινήσεις, τις απονεκρώσεις και την αφοσίωση του για την αποπεράτωση του ποιμαντικού του έργου πέθανε σε ηλικία 46 ετών, στις 3 Νοεμβρίου 1584.
πγπ
