350η Επέτειος των εμφανίσεων της Ιεράς Καρδίας του Ιησού

στην Αγία Μαργαρίτα Μαρία Αλακόκ

(Ομιλία του π. Ιωσήφ Ρόσσι στο Εξώμβουργο την Τρίτη 8-7-25)

 

Σύντομη ιστορική αναδρομή

Η Μαργαρίτα Μαρία Αλακόκ γεννήθηκε στο Βερσοβρέ, χωριό της Γαλλίας κοντά στο Παραί-λέ-Μονιάλ (Paray-le-Monial) στις 22 Ιουλίου 1647. Οι γονείς ήταν ο ΚλαύδιοςΑλακόκ και η Φιλιμπέρτα Λαμίν. Η Μαργαρίτα βαφτίστηκε στην εκκλησία του χωριού της όταν ήταν μόλις τριών ήμερών. 

Σε ηλικία μόλις τεσσάρων ετών, πήγε να μείνει με τη νονά της, την κ. ντέ Φορτιέρ, στο Πύργο του Κονσερβάλ. Στο παρεκκλήσιο προσευχήθηκε, – το γράφει η ίδια η Αγία Μαργαρίτα-, με την παρακάτω φράση, χωρίς να καταλαβαίνει τι ακριβώς σήμαινε: «Θεέ μου, σού αφιερώνω την παρθενία μου, και σού υπόσχομαι παντοτινή αγvότητα». 

Το 1655 (ήταν 8 χρονών) πεθαίνει ο πατέρας της κι έτσι επιστρέφει στο σπίτι της και ξεκινάει μια πολύ δύσκολη περίοδος της ζωής της. Η μαμά της αφήνει την διαχείριση του σπιτιού τους στα χέρια της οικογένειας του άνδρα της, η οποία όμως συμπεριφέρεται πολύ σκληρά στην Μαργαρίτα και στην μαμά της. Έτσι το περιγράφει η ίδια Αγία: «Τα γράφω όλ’ αυτά, όχι για vα θίξω οποιονδήποτε, αλλά για vα τονίσω πώς ο Θεός τα επέτρεψε για vα μας δοκιμάσει και vα μας δείξει τι ζητούσε από μας. Δεv ορίζαμε τίποτε μέσα στο σπίτι μας, ούτε και τα ρούχα μας ακόμα. Αυτή η σκλαβιά μου φαινόταν πολύ βαριά, γιατί, καθώς το σπίτι μας βρισκόταν έξω από τηv πόλη δεv μου ήταν εύκολο vα πηγαίνω στηv εκκλησία. Όταv ζητούσα vα πάω, άλλοτε δεχόντουσαν vα με συνοδέψουν κι άλλοτε όχι. Αvζητούσα vα πάω μόνη μου, τους γεννιόταν η υπόvοια πως σκοπός μου ήταν vα συναντηθώ με κάποιον, κι αυτό με πίκραινε πολύ. Πήγαινα τότε στον κήπο, και κλαίγοντας, προσευχόμουν γονατιστή».

Η Μαργαρίτα εξέφρασε την επιθυμία να εισέλθει στο Μοναστήρι του Παραί-λε-Μονιάλ. Οι συγγενείς δεν το δέχτηκαν. Και αν πήγαινε σε Μοναστήρι, δεν ήθελαν να πάει στο Τάγμα της Επισκέψεως της Παναγίας, αλλά σε κάποιο άλλο, όπου βρίσκονταν κάποιες συγγενείς τους. Εκείνη έλεγε όμως: «Επιθυμώ να πάω σ’ ένα μοναστήρι όπου να μην έχω γνωστούς. Σκοπός μου είναι να εγκαταλείψω τελείως τον κόσμο, να κρυφτώ κάπου όπου να ξεχάσω και να με ξεχάσουν για πάντα». Επισκέφτηκε για πρώτη φόρα το Μοναστήρι του Παραί-λε-Μονιάλ στις 25 Μαΐου του 1671 (24 ετών). Μόλις πάτησε το πόδι της στη Μονή, ένοιωσε να πλημμυρίζει η ψυχή της από ουράνια γλυκύτητα, κι άκουσε μέσα της μια φωνή να της λέει: «Εδώ σε θέλω, εδώ σε περίμενα». Στράφηκε τότε στον αδελφό της και του είπε: «Να είσαι βέβαιος πως δεν πρόκειται να φύγω ποτέ πια από ‘δώ». Τελικά μπήκε στο Μοναστήρι στις 20 Ιουνίου εκείνης της χρονιάς. Εκεί, πράγματι, απεβίωσε στις 17 Οκτωβρίου του 1690, μετά από μια πολύ κατάλληλη προετοιμασία.

Ο Πάπας Πίος ΙΧ την ανακήρυξε Μακάρια στις 18 Σεπτεμβρίου του 1864. Και ο Πάπας Βενέδικτος ΧV, Αγία την 1 Μαΐου του 1920.

Δεν θα διηγηθούμε όλη την ζωή της Αγίας, αλλά θα αναφερθούμε μόνο στις Εμφανίσεις της Ιεράς Καρδίας. Είχε πάνω από 30 εμφανίσεις. Όμως 4 είναι οι πιο σημαντικές.

 

ΠΡΩΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ

O Χριστός παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη Αγία Μαργαρίτα στις 27 Δεκεμβρίου του 1673. Η Μαργαρίτα ήταν τότε είκοσι έξι ετών κι είχε κάμει τους πρώτους όρκους πριν από ένα χρόνο. Είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε ότι η ημερομηνία δεν είναι καθόλου τυχαία: ήταν η Εορτή του Αγίου Ιωάννη Αποστόλου, ο οποίος υπήρξε ο πρώτος ευλαβής της Ιεράς Καρδίας.

Όπως ο Απόστολος Ιωάννης, η Μαργαρίτα ακουμπάει το κεφάλι στην Καρδία του Ιησού. Ας ακούσουμε την ίδια την Αγία Μαργαρίτα: «Κάποια μέρα βρισκόμουν μπροστά στοΑγιότατο Μυστήριο, όταv ένιωσα τόσο έντονα τηv παρουσία του Θεού, ώστε άφησα τον εαυτό μου vα πλημμυρίσει σαv μιαφλόγα, ο Ιησούς μού αποκάλυψε τα μυστικά της αγάπης της Καρδίας Του για τοv άνθρωπο, μυστικά που δε μου είχε αποκαλύψει μέχρι τότε, ίσως γιατί ήμουν ακόμη απροετοίμαστη. «Αγαπώ τόσο πολύ τους ανθρώπους», μου είπεο Ιησούς, «ώστε η Καρδία μου δεv μπορεί vα κρατήσει πιαμέσα της τη φλόγα αυτής της αγάπης, αλλά θέλει vα σκορπίσει μέσω εσένα τους πολύτιμους θησαυρούς των Χαρίτων πουχρειάζεται ο κόσμος για vα σωθεί». Και πρόσθεσε: «Παρά την τρομερή σου αμάθεια και αναξιότητα, διάλεξα εσένα για την εκτέλεση του μεγάλου μου αυτού σχεδίου, για vα γίνειαντιληπτό πως τα πάντα προέρχονται από εμένα».

O Ιησούς θέλει να της δώσει μια απτή απόδειξη της θείας του παρουσίας πριν από το τέλος της εμφανίσεως, και της ζητά να του δώσει την καρδιά της. Η Μαργαρίτα ευχαρίστως του την προσφέρει κι ο Ιησούς την τοποθετεί μέσα στη δική του Καρδιά και την κάνει να νοιώσει πως η μικρή της καρδιά κατακαίγεται από τη φλόγα της αγάπης της μεγάλης θεϊκής του Καρδίας. Σε λίγο ο Ιησούς της δίνει πίσω την καρδιά της, λέγοντάς της: «Αυτή είναι μια εγγύηση της αγάπης μου. Έβαλαστη μικρή σου καρδιά μια σπίθα από τη ζωντανή φλόγα της μεγάλης μου αγάπης για τους ανθρώπους. Μέχρι τώρα, σε ονόμαζα δούλη μου: από εδώ και πέρα θα ονομάζεσαι ηπολυαγαπημένη ΜΑΘΗΤΡΙΑ της Ιεράς μου Καρδίας».

Ο Χριστός θέλει να μεταμορφώσει την καρδιά μας όμοια με την δική του. «Ω Ιησού, πράε και ταπεινέ στην Καρδιά, κάνε την κάρδια μας όμοια με τη δική σου».

 

ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ

Η δεύτερη εμφάνιση συνέβη λίγους μήνες αργότερα, μια Πρώτη Παρασκευή, αν και δεν γνωρίζουμε την ακριβή ημερομηνία. 

Έτσι το περιγράφει η Αγία: «Η θεϊκή Καρδιά μούεμφανίστηκε πάνω σε θρόνο από φλόγες, λαμπρότερο από τον ήλιο και διάφανο σαν κρύσταλλο, με την αξιολάτρευτη πληγή, περιτριγυρισμένη από ακάνθινο στεφάνι, συμβολίζοντας τις ωδίνες που προκλήθηκαν από τις αμαρτίες μας, και έναν σταυρό στην κορυφή […]. Αυτό σήμαινε ότι, από τις πρώτες στιγμές της Ενσάρκωσής του, δηλαδή από τη στιγμή που διαμορφώθηκε η Ιερά Καρδία, στήθηκε σε αυτή ο Σταυρός, και γέμισε, από την πρώτη στιγμή, με όλη την πίκρα που έμελλε να προκληθεί από τις ταπεινώσεις, τη φτώχεια, τον πόνο και την περιφρόνηση που επρόκειτο να υποστεί η Ιερή Ανθρώπινη Φύση του σε όλη την πορεία της ζωής του και στα Άγια Πάθη του.

Με έκανε να καταλάβω ότι η θερμή επιθυμία που είχε να αγαπηθεί από τους ανθρώπους και να τους απομακρύνει από το δρόμο της απώλειας, στον οποίο ο Σατανάς βυθίζει πολλούς, τον είχε κάνει να διαμορφώσει το σχέδιο να φανερώσει την Καρδιά του στους ανθρώπους, με όλους τους θησαυρούς της αγάπης, του ελέους, των χαρίτων, της αγιοσύνης, και της σωτηρίας που περιέχει, ώστε εκείνοι που επιθυμούν να της αποδώσουν και να της προσφέρουν όλη την αγάπη, την τιμή και τη δόξα που μπορούν, να εμπλουτιστούν άφθονα με τους θείους θησαυρούς της Καρδίας του Θεού, των οποίων είναι η πηγή… Ότι θα σκορπίσει τις χάρες και τις ευλογίες του οπουδήποτε εκτίθεται η αγία εικόνα της [Καρδίας του] για να της αποδώσουν τιμή, και ότι μια τέτοια ευλογία θα ήταν ως τελευταία προσπάθεια της αγάπης του, επιθυμώντας να ευνοήσει τους ανθρώπους σε αυτούς τους τελευταίους αιώνες της στοργικής Λύτρωσης, προκειμένου να τους χωρίσει από την κυριαρχία του Σατανά, την οποία σκοπεύει να καταστρέψει, να μας βάλει στη γλυκιά ελευθερία της Βασιλείαςτης αγάπης του, την οποία θέλει να αποκαταστήσει στις καρδιές όλων εκείνων που αποφασίζουν να αγκαλιάσουν αυτή την ευλάβεια.

Τότε αυτός ο Κύριος της ψυχής μου, μού είπε: «Ιδού τα σχέδια για τα οποία σε διάλεξα και σου έκανα τόσες χάρες. Σας φρόντισα πολύ ιδιαίτερα από την γέννηση: έγινα Δάσκαλος και Διευθυντής σου μόνο για να σε προετοιμάσω για την εκπλήρωση αυτού του μεγάλου σχεδίου και να σου εμπιστευτώ αυτόν τον μεγάλο θησαυρό που σου δείχνω εδώ ανοιχτά».

Σε αυτή τη δεύτερη εμφάνιση βρίσκουμε νέα στοιχεία: ο Κύριος της αποκαλύπτει τα πιο ενδόμυχα συναισθήματα της Καρδίας του: την αγάπη του για τους ανθρώπους, τον ένθερμο πόθο του να αγαπηθεί, την επιθυμία να τιμηθεί η εικόνα της Καρδίας του. Και ένα στοιχείο που δεν έχει πάντα εκτιμηθεί στις εμφανίσεις: η Καρδία του εμφανίζεται ως «τελευταία προσπάθεια της αγάπης του» για «αυτούς τους έσχατους καιρούς».

Φαίνεται επίσης σε αυτή τη δεύτερη εμφάνιση ποια είναι η προσωπική κλήση της Αγίας Μαργαρίτας, για την οποία ο Χριστός την έχει ετοιμάσει: να είναι ο θεματοφύλακας αυτού του θησαυρού που είναι η ευλάβεια και η λατρεία της Καρδίας του.

 

ΤΡΙΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ

Πρώτη Παρασκευή του Ιουνίου 1674, μετά την Εορτή της Αγίας Δωρεάς. Έτσι την διηγείται η Αγία που βρισκόταν μπροστά στο Αγιότατο Μυστήριο: «Αφού είχα νοιώσει μέσα μου το σπάνιο εκείνο ξύπνημα, ο Ιησούς Χριστός ο Κύριός μου, μού παρουσιάστηκε με όλη τη δοξασμένη Λαμπρότητά του. Οι πέντε πληγές του έλαμπαν σαν ήλιοι, ενώ τοπαμπροσκύνητο στήθος του παρέμενε ανοικτό και με άφησε να δω την Καρδιά του που ήταν η ζωντανή πηγή αυτού του φαινομένου. Ήταν τότε που μου αποκάλυψε τα ανεξήγητα θαύματα της αγνής αγάπης του και την υπερβολή στην οποία τον είχε οδηγήσει η αγάπη του, για τα οποία δεν έλαβε τίποτα άλλο παρά αχαριστία και περιφρόνηση από τους ανθρώπους. Αν οι άνθρωποι, είπε ο Ιησούς Χριστός, μου έδειχναν έστω και λίγη αγάπη κι αφοσίωση, θα θεωρούσα πως ήταν λίγα όσα έκαμα γι’ αυτούς. Η κακότητά τους όμως κι η αχαριστία τους με πληγώνουν πολύ. Εσύ τουλάχιστον, προσπάθησε, όσο σου είναι δυνατό, να εξιλεώσεις αυτή την αχαριστία τους».

Αυτή είναι μια από τις μεγάλες αποκαλύψεις της Καρδίας του Ιησού: η ένθερμη επιθυμία του να λάβει την ανταπόκριση της αγάπης από τους ανθρώπους, και οι χάρες που επιφυλάσσει για εκείνους που του φέρνουν αυτή τη χαρά. Ο Ιησούς ικετεύει την αγάπη μας, ικετεύει να μας δώσει περισσότερα, θέλει να μας διδάξει τον αληθινό δρόμο προς τον Πατέρα, ο οποίος δεν είναι παρά η επιθυμία να ανταποκριθούμε στην αγάπη του Υιού. Στη συνέχεια, ο Ιησούς της ζητάει μερικές πράξεις μέσω των οποίων θα εκπληρώσει αυτό που της ζητάει: την συχνή Κοινωνία, την αφιέρωση της Πρώτης Παρασκευής στην αγάπη της Καρδίας του, και την Αγία Ώρα. 

Η Αγία Μαργαρίτα τα ανέφερε στην ηγουμένη. Η ηγουμένη έστειλε διάφορους μορφωμένους ανθρώπους που δεν την πίστεψαν και θεώρησαν ότι όλα αυτά προερχόταν από την φαντασία της, μέχρι που έφτασε ο πατέρας Κλαύδιος ντέ λά Κολομβιέρ στις 15 Φεβρουαρίου 1675, ο οποίος επιβεβαίωσε στην αγία και στην ηγουμένη της τη θεϊκή προέλευση αυτών των εμφανίσεων. Ο Χριστός είπε για τον Άγιο Κλαύδιο ότι ήταν «πιστός υπηρέτης και τέλειος φίλος της Καρδίας Μου».

 

ΤΕΤΑΡΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ – Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ

Η ονομαζόμενη «Μεγάλη Εμφάνιση» συνέβη στις 16Ιουνίου 1675. Όπως σημειώσαμε παραπάνω, ο πατέρας Κλαύδιος ντέ λά Κολομβιέρ έφτασε στο Παραί-λε-Μονιάλ πριν από την τέταρτη μεγάλη εμφάνιση. Ο άγιος αυτός ιερέας ήταν το όργανο για να ηρεμήσει την Αγία Μαργαρίτα μπροστά στους φόβους της μήπως εξαπατηθεί. Την βοήθησε να ανταποκριθεί στα σχέδια που είχε ο Θεός γι’ αυτήν και ήταν το όργανο για να ολοκληρωθεί η προετοιμασία της ψυχής της αγίας για τη «μεγάλη εμφάνιση», την οποία διηγείται η αγία Μαργαρίτα στην αυτοβιογραφία της:

«Κάποτε, μπροστά στο Αγιότατο Μυστήριο, μια μέρα της Ογδοάδας του [της Αγίας Δωρεάς], έλαβα από τον Θεό υπερβολικές χάρες της αγάπης του, και συγκινημένη από την επιθυμία να του ανταποδώσω κάτι και να του αποδώσω αγάπη για αγάπη, μου είπε: «Δεν μπορείς να μου δώσεις μεγαλύτερη απόδειξη από το να κάνεις αυτό που σου έχω ήδη ζητήσει τόσες φορές να κάνεις». Στη συνέχεια, αποκαλύπτοντας τη Θεϊκή Καρδιά του: «Αυτή είναι η Καρδιά που τόσο αγάπησε τους ανθρώπους και που έκαμε τα πάντα… για να τους αποδείξει την αγάπη της… κι όμως, σ’ αυτή την αγάπη… οι πιο πολλοί ανταποκρίνονται με ύβρεις και με αχαριστία, με τηνέλλειψη σεβασμού, με ιεροσυλίες, με την ασέβεια και το μίσος τους για μένα. Εκείνο που με λυπεί πολύ περισσότερο είναι ότι αυτά γίνονται ακόμα κι από ψυχές που μου έχουν αφιερωθεί. Γι’ αυτό ζητώ, vα καθιερωθεί σαν ημέρα της Εορτής της Καρδίας μου, η Παρασκευή μετά την ογδοάδα της Αγίας Δωρεάς, για να τιμήσετε την Καρδιά μου. Εκείνη την ημέpα επιθυμώ να κοινωνούν όλοι για ν’ αποδώσουν φόρο τιμής στην Ιερά Μου Καρδία, και σου υπόσχομαι ότι η Καρδία μου θα επιδαψιλεύσει άφθονες χάρες σε όσους με τιμήσουν ή γίνουν αιτία να τιμηθώ από άλλους». Και απαντώντας ότι δεν ήξερε πώς να πραγματοποιήσει όλα όσα τόσο καιρό επιθυμούσε από μένα, με διέταξε να πάω στον υπηρέτη του, γιατί τον είχε στείλει σε μένα για την εκπλήρωση αυτού του σχεδίου».

Η Αγία στράφηκε στον πατέρα Κλαύδιο ντέ λά Κολομβιέρ, ο οποίος την διέταξε να γράψει τις εμφανίσεις. Η ηγουμένη, η μητέρα Saumaisse, την διέταξε επίσης το ίδιο πράγμα. Ένας άλλος καρπός της μεγάλης εμφάνισης θα είναι η προσωπική αφιέρωση της Αγίας Μαργαρίτας και του ΑγίουΚλαύδιου στην Ιερά Καρδία στις 21 Ιουνίου, τη γιορτή του Αγίου Αλοϊσίου Gonzaga.

 

Συμπεράσματα 

Σε όλες τις εμφανίσεις επαναλαμβάνεται το ίδιο σχέδιο: μια δήλωση αγάπης, ένα παράπονο, ένα αίτημα. Αυτό είναι το πνεύμα των εμφανίσεων και της ευλάβειας μας στην Καρδία του Ιησού.

• Η Καρδία του Ιησού αποκαλύπτει τη ένθερμη αγάπη του για τους ανθρώπους. Στις 17 Ιανουαρίου του 1690 στην τελευταία εμφάνιση είπε ο Χριστός: «Καίγομαι από την επιθυμία να αγαπηθώ». 

• Εκφράζει τη θλίψη του επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι ανταποκρίνονται σε αυτόν με αχαριστία, ειδικά οι αφιερωμένοι. Παραπονιέται για την έλλειψη αγάπης από τους φίλους του. Ο άγιοςΚλαύδιος έλεγε: «Η αγάπη δεν αγαπιέται».

• Ζήτησε αγάπη (αφιέρωση), ζήτησε παρηγοριά (εξιλέωση). Ζητά να παρηγορήσουμε την Καρδία του αγαπώντας την περισσότερο και ζητώντας έλεος για τους αμαρτωλούς. 

Ζούμε αυτό το πνεύμα μέσα από τις πράξεις αυτής της ευλάβειας, τις οποίες μπορούμε να συνοψίσουμε στις 5 παρακλήσεις που έκανε η Καρδία του Ιησού στις εμφανίσειςτης:

1. Να τιμούμε την εικόνα της Ιεράς Καρδίας.

2. Να κοινωνάμε συχνά. Να εξομολογούμαστε ανχρειαστεί.

3. Να αφιερώσουμε τις πρώτες Παρασκευές: εξομολόγηση, κοινωνία, προσευχή, θυσίες.

4. Η Αγία Ώρα. Να συνοδεύσουμε την Καρδία του Ιησού στην αγωνία της.

5. Να καθιερωθεί η εορτή της και να την εορτάζουμε όπως της πρέπει. (Αυτό γίνεται φέτος με την αφιέρωση της Εκκλησίας μας).