30 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΗΛΙΚΟΣ ΜΑΡΤΥΡΟΣ
Σε ένα από τα ποιήματά του, ο Πάπας Δάμασος θυμάται τους Felix και Adautto ως μάρτυρες στους οποίους είχε αποδοθεί μεγάλη ευλάβεια στον τόπο της ταφής τους.
Το Μαρτυρολόγιο αλλά και άλλα κείμενα αναφέρουν τη μνήμη τους στις 30 Αυγούστου. Η παράδοση αναφέρει για τη ζωή τους η οποία είναι με διάφορες εκδοχές, αναφέρει ότι ο Φήλιξ ήταν Ρωμαίος και πρεσβύτερος. Συνελήφθη ως οπαδός του Χριστού, κατά την εποχή του Διοκλητιανού, μεταφέρθηκε στο ναό του Σεραπίδη για να θυσιάσει στον θεό. Ο Φήλιξ τότε φύσηξε στο άγαλμα και αυτό έπεσε, το ίδιο συνέβη και με τα αγάλματα του Ερμή και της Αθηνάς. Η εκδηλωμένη δύναμη του προκάλεσε πολλά βασανιστήρια και τη θανατική ποινή.
Το τελευταίο επεισόδιο βρίσκεται στη Via Ostiense, έξω από την πόλη, όπου μεγάλωσε ένα μεγάλο δέντρο που ήταν αφιερωμένο στους θεούς και κοντά σ’ αυτό υπήρχε ένας ναός: για μια φορά ακόμη ο Φήλιξ καλέστηκε να θυσιάσει, όμως εκείνος διέταξε το δέντρο να πέσει πάνω στο ναό και να τον καταστρέψει, όπως και έγινε. Ο Φήλιξ τότε καταδικάστηκε σε αποκεφαλισμό και ενώ τον μετέφερναν στον τόπο του μαρτυρίου, ένας χριστιανός πλησίασε δηλώνοντας την πίστη του στο Χριστό: έτσι αποκεφαλίστηκε και αυτός μαζί με τον Φήλικα
Ο Φήλιξ θάφτηκε μαζί με τον σύντροφό του σε μια κρύπτη στις κατακόμβες της Commodilla, κοντά στη Via Ostiense, όπου σύντομα κτίστηκε ένα παρεκκλήσι ή μικρή βασιλική προς τιμήν τους. Σ’ αυτήν διατηρούνται μερικές τοιχογραφίες του VI αιώνα και με εικόνες των δύο μαρτύρων. Η λατρεία τους, ως άγιοι, ανάγεται τουλάχιστο στον τέταρτο αιώνα και τεκμηριώνεται από ένα ποίημα που τους αφιέρωσε ο Πάπας Δάμασος Ι.
