30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ,
ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Ο Άγιος Ιερώνυμος είναι ένας από τους Πατέρες της Εκκλησίας, που έθεσε την Αγία Γραφή στο επίκεντρο της ζωής του: τη μετέφρασε στη λατινική γλώσσα, την σχολίασε και την ερμήνευσε και πάνω απ ‘όλα δεσμεύτηκε να τη βιώνει έμπρακτα καθ’ όλη τη μακρά επίγεια ζωή του.
Γεννήθηκε στο Stridone γύρω στο 347 σε μια χριστιανική οικογένεια, η οποία του εξασφάλισε μια ικανοποιητική εκπαίδευση, στέλνοντάς τον στη Ρώμη για να τελειοποιήσει τις σπουδές του. Ως νέος ένιωσε την έλξη της κοσμικής ζωής (πρβλ. Επ. 22,7), αλλά η επιθυμία και το ενδιαφέρον για τη χριστιανική θρησκεία κυριάρχησαν μέσα του.
Έλαβε το Βάπτισμα γύρω στο 366, προσανατολίστηκε στην ασκητική ζωή και, αφού πήγε στην Ακουιληία, εντάχθηκε σε μια ομάδα ένθερμων Χριστιανών, συγκεντρωμένη γύρω από τον επίσκοπο Βαλεριανό. Στη συνέχεια έφυγε για την Ανατολή και έζησε ως ερημίτης στην έρημο της Χαλκίδος στη Συρία. Αφοσιώθηκε σοβαρά στις σπουδές του, τελειοποίησε τις γνώσεις του στα ελληνικά, άρχισε τη μελέτη της εβραϊκής γλώσσας (βλ. Επ. 125,12) και μετέγραψε πατερικούς κώδικες και έργα (πρβλ. Επ. 5,2). Ο διαλογισμός, η μοναξιά, η επαφή με τον Λόγο του Θεού ωρίμασαν τη χριστιανική του ευαισθησία. Αισθάνθηκε πιο έντονο το βάρος του νεανικού παρελθόντος του (βλ. Επ. 22,7) και ένιωσε έντονα την αντίθεση μεταξύ ειδωλολατρικής νοοτροπίας και χριστιανικής ζωής.
Το 382 μετακόμισε στη Ρώμη, όπου ο πάπας Δαμάσος, γνωρίζοντας τη φήμη του ως ασκητή και την ικανότητά του ως μελετητή, τον προσέλαβε ως γραμματέα και σύμβουλο. Τον ενθάρρυνε δε να αναλάβει μια νέα λατινική μετάφραση των Βιβλικών Κειμένων. Έτσι είδε το φως η Vulgata μια νέα έκδοση της Αγίας Γραφής.
Μετά τον θάνατο του Πάπα Δαμάσου ο Ιερώνυμος έφυγε από τη Ρώμη. Ήταν το έτος 385 και ξεκίνησε ένα προσκύνημα, πρώτα στους Αγίους Τόπους και μετά στην Αίγυπτο, τη γη του μοναχισμού. Το 386 σταμάτησε στη Βηθλεέμ, όπου, χάρη στη γενναιοδωρία μιας ρωμαίας χριστιανής αρχόντισσας, έχτισε ένα ανδρικό και ένα γυναικείο μοναστήρι καθώς και έναν ξενώνα για τους προσκυνητές των Αγίων Τόπων. Έμεινε στη Βηθλεέμ μέχρι το θάνατό του, συνεχίζοντας να ασκεί έντονη δραστηριότητα: ερμήνευε το Λόγο του Θεού, υπερασπιζόταν την πίστη, αντιτέθηκε σθεναρά σε διάφορες αιρέσεις, παρότρυνε τους μοναχούς στην τελειότητα, δίδασκε κλασικό και χριστιανικό πολιτισμό σε νέους μαθητές, υποδεχόταν τους προσκυνητές που επισκέπτονταν τους Αγίους Τόπους. Πέθανε στο κελί του, κοντά στο Σπήλαιο της Γέννησης, στις 30 Σεπτεμβρίου 419/420.
πγπ
