Σήμερα η Εκκλησία γιορτάζει σε μια ενιαία γιορτή τον Πέτρο και τον Παύλο, τους δύο στύλους που έκαναν μεγάλη την Εκκλησία της Ρώμης. Δύο μαθητές που ο καθένας με τη δική του ευαισθησία πρόσφεραν μεγάλη υπηρεσία στον Κύριο.

Και βλέπουμε τι φαντασία έχει το Άγιο Πνεύμα! Και τι αίσθηση θάρρους έχει η Εκκλησία βάζοντας μαζί δύο αγίους τόσο διαφορετικούς, οι οποίοι όσο ζούσαν είχαν κάτι περισσότερο από μια έντονη συζήτηση και κάτι περισσότερο από μια ανταλλαγή απόψεων… Ήρθαν σε αντιπαράθεση στις πρακτικές επιλογές, υπενθυμίζοντάς μας ότι η Εκκλησία είναι χώρος συζήτησης, ότι καταλαβαινόμαστε στα ουσιώδη, αλλά μπορούμε να συζητήσουμε πώς αυτά να τα βιώσουμε μέσα στις κοινότητες.

Ο Πέτρος κλήθηκε από τον Χριστό να γίνει φύλακας της πίστης, εγγυητής της ακεραιότητας του κηρύγματος του Κυρίου στους αποστόλους και στον κόσμο. Ρόλος που δεν ταιριάζει ακριβώς σε έναν ταπεινό και αγράμματο ψαρά από τη Γαλιλαία! Όμως ο Κύριος δεν κοιτάζει το «φαίνεσθαι» ή τις ικανότητες, αλλά τον άνθρωπο και την πορεία του. Και ο Πέτρος, με την αυθεντικότητά του και την ικανότητά του να μετανοήσει για την προδοσία του, παραδεχόμενος τα λάθη του, ομολογώντας την αγάπη του στον Κύριο, γίνεται ικανός να υποδεχτεί τους πάντες χωρίς να κρίνει κανέναν. Ο Πέτρος που γίνεται σημείο αναφοράς για τους άλλους μαθητές, καθησυχαστική και σεμνή παρουσία πίστης στον Κύριο.

Ο Παύλος, από την άλλη, ο μορφωμένος και ζηλωτής, ήξερε πώς να αλλάξει ριζικά τις πεποιθήσεις του θέτοντας όλα του τα χαρίσματα στην υπηρεσία της Βασιλείας. Είναι ο άξιος εκπρόσωπος ενός πολιτισμικά ανοιχτού και δυναμικού κόσμου, ικανός να προσλάβει και να συνοψίσει τα καλύτερα από τους πολιτισμούς από τους οποίους προερχόταν. Ο Κύριος τον κάλεσε να γίνει όργανο ευαγγελισμού μεταξύ των ειδωλολατρών και να εξαπλώσει την Εκκλησία έξω από τα σύνορα του Ισραήλ.

Ο Πέτρος και ο Παύλος, τόσο μοναδικοί, τόσο διαφορετικοί, τόσο όμοιοι. Μοναδικοί γιατί βίωσαν την εγγύτητα του Χριστού, τη συμπόνιά Του, το έλεός Του. Μοναδικοί γιατί, τετρωμένοι από αγάπη, έζησαν τη ζωή τους θέτοντας τον χαρακτήρα τους, τις πεποιθήσεις τους, τα όριά τους στην υπηρεσία της Βασιλείας. Γοητευμένοι και σαγηνευμένοι από τον Χριστό, μας παρέδωσαν το Ευαγγέλιό Του και μας έδειξαν τον δρόμο της σωτηρίας.

π. Λέων