ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΘΡΟΝΟΥ 28/6/2017

Σεβασμιότατε!

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί!

Σας ευχαριστώ επειδή ήλθατε εδώ, επί τη ευκαιρία της Εορτής των Αγίων Πέτρου και Παύλου, κορυφαίων προστατών αυτής της Εκκλησίας της Ρώμης. Ευχαριστώ θερμότατα την Α.Θ.Παναγιότητα τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο και την Ιερά Σύνοδο, διότι απέστειλαν εσάς, τους προσφιλείς αδελφούς, ως αντιπροσώπους εκείνων, για να μοιραστείτε μαζί μας τη χαρά αυτής της Εορτής.

Ο Πέτρος και ο Παύλος, μαθητές και απόστολοι του Ιησού Χριστού, υπηρέτησαν τον Κύριο με ποικιλία ύφους και διαφορετικό τρόπο. Εν τούτοις, παρά τη διαφορετικότητά τους, και οι δύο έδωσαν μαρτυρία της ευσπλαχνικής αγάπης του Θεού Πατέρα, αγάπης που ο καθένας τους, με τον τρόπο του, βίωσε εις βάθος, ως το σημείο να προσφέρουν θυσία τη ζωή τους. Γι' αυτό, ήδη από αρχαιοτάτους χρόνους, η Εκκλησία στην Ανατολή και τη Δύση συνενώνει σε έναν κοινό εορτασμό τη μνήμη του μαρτυρίου του Πέτρου και του Παύλου. Είναι όντως δίκαιο να εορτάζουμε από κοινού την προσφορά τους χάριν της αγάπης του Κυρίου. Ταυτόχρονα, ο εορτασμός αυτός αποτελεί υπόμνηση της ενότητας εν τη διαφορετικότητα. Όπως πολύ καλά γνωρίζετε, η εικονογραφία παρουσιάζει του δύο αποστόλους να είναι ενωμένοι σε έναν στενό εναγκαλισμό, που αποτελεί προφητεία της μοναδικής εκκλησιακής κοινωνίας μέσα στην οποία οι νόμιμες διαφορές οφείλουν να συμβιώνουν.

Η ανταλλαγή αντιπροσωπειών ανάμεσα στην Εκκλησία της Ρώμης και την Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης, επί τη ευκαιρία των αντιστοίχων θρονικών Εορτών, αυξάνει σε μας τον πόθο να αποκατασταθεί πλήρως η κοινωνία μεταξύ καθολικών και ορθοδόξων, την οποία ήδη προγευόμαστε στην αδελφική μας συνάντηση, στην ένθερμη προσευχή και στην από κοινού διακονία του Ευαγγελίου. Η εμπειρία της πρώτης χιλιετίας, κατά την οποία οι Χριστιανοί της Ανατολής και της Δύσης συμμετείχαν στην ίδια ευχαριστιακή τράπεζα, αφενός διαφυλάσσοντας από κοινού τις ίδιες αλήθειες της πίστεως και αφετέρου καλλιεργώντας ποικίλες παραδόσεις θεολογικές, πνευματικές και νομοκανονικές, συμβατές με τη διδασκαλία των Αποστόλων και των Οικουμενικών Συνόδων, είναι απαραίτητο σημείο αναφοράς και πηγή έμπνευσης για την αναζήτηση της αποκατάστασης της πλήρους κοινωνίας στις σημερινές συνθήκες, μίας κοινωνίας που να μην είναι ομολογοποιημένη μονομορφία.

Η παρουσία σας μου προσφέρει την ευτυχή ευκαιρία να υπενθυμίσω πως εφέτος συντρέχει η πεντηκοστή επέτειος της επίσκεψης του Μακαρίου Πάπα Παύλου του ΣΤ' στο Φανάρι τον Ιούλιο του 1967, και της επίσκεψης του αλήστου μνήμης Πατριάρχη Αθηναγόρα, στη Ρώμη τον Οκτώβριο του ίδιου εκείνου έτους. Το παράδειγμα αυτών των θαρραλέων και διορατικών Ποιμένων, οι οποίοι ωθήθηκαν αποκλειστικά από την αγάπη για τον Χριστό και για την Εκκλησία του, μας ενθαρρύνει να συνεχίσουμε την πορεία μας προς την πλήρη ενότητα. Πενήντα χρόνια πριν, οι επισκέψεις αυτές ήταν δύο γεγονότα  που προκάλεσαν άπειρη χαρά κι ενθουσιασμό στους πιστούς των Εκκλησιών της Ρώμης και της Κωνσταντινούπολης και συνέβαλαν στο να ωριμάσει η απόφαση αποστολής αντιπροσωπειών στις αντίστοιχες θρονικές Εορτές, κάτι που συνεχίζουμε να πράττουμε και σήμερα.

Είμαι θερμά ευγνώμων προς τον Κύριο, διότι και σ' εμένα συνεχίζει να δίνει ευκαιρίες να συναντηθώ με τον προσφιλή αδελφό μου Βαρθολομαίο. Ιδιαιτέρως, διατηρώ την ευχάριστη και ωφέλιμη ανάμνηση της πρόσφατης συνάντησης στο Κάιρο, όπου μπόρεσα να διαπιστώσω ακόμη μία φορά τη βαθειά συμφωνία οπτικής σε ορισμένες προκλήσεις που αγγίζουν τη ζωή της Εκκλησίας και τον σύγχρονο κόσμο.

Τον προσεχή Σεπτέμβριο στη νήσο Λέρο, στην Ελλάδα, θα συναντηθεί το συντονιστικό  Όργανο της Μικτής Διεθνούς Επιτροπής για τον θεολογικό διάλογο μεταξύ της Καθολικής Εκκλησίας και της Ορθοδόξου Εκκλησίας, που συμπροεδρεύεται  από την Υμετέρα Σεβασμιότητα και από τον Καρδινάλιο Kurt Koch, έπειτα από την ευγενή πρόσκληση του Μητροπολίτη Παϊσίου. Εύχομαι αυτή η συνέλευση, μέσα σε ένα πνευματικό κλίμα ακρόασης του θελήματος του Κυρίου και με τη ζώσα επίγνωση της πορείας που πολλοί πιστοί καθολικοί και ορθόδοξοι ήδη διανύουν μαζί σε διάφορα μέρη του κόσμου, να είναι πλούσια σε καλά αποτελέσματα για το μέλλον του θεολογικού διαλόγου.

Σεβασμιότατε, προσφιλείς αδελφοί, η ενότητα όλων των μαθητών του ήταν το εγκάρδιο αίτημα που ο Ιησούς Χριστός παρουσίασε στον Πατέρα λίγο πριν το πάθος και τον θάνατό του (πρβλ. Ιω 17,21). Toαίσιο πέρας αυτής της προσευχής επαφίεται στον Θεό, αλλά περνάει και μέσα από τη δική μας συμμόρφωση και υπακοή στο θέλημά του. Ας προσευχόμαστε οι μεν για τους δε, ώστε ο Κύριος να μας χορηγήσει να είμαστε όργανα κοινωνίας και ειρήνης, εμπιστευόμενοι στις πρεσβείες των Αγίων Πέτρου και Παύλου και του Αγίου Ανδρέα. Κι εγώ ζητώ από εσάς, παρακαλώ, να συνεχίσετε να προσεύχεσθε για μένα.

Φραγκίσκος, Πάπας