28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΙΡΗΝΑΡΧΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΣ

Στην πόλη Σεβάστεια ξέσπασε ένας μεγάλος διωγμός κατά των χριστιανών την περίοδο που διοικητής της πόλεως ήταν ο Μαξιμιανός.

Επτά χριστιανές γυναίκες, κατηγορούμενες για τον προσηλυτισμό των συζύγων τους οδηγήθηκαν ενώπιων του διοικητή. Στον Ειρήναρχο, που ήταν φρουρός, ανατέθηκε η αποστολή να τις φυλάει και να τις παρακολουθεί. Αυτό τον έκανε να ασπαστεί κι εκείνος το χριστιανισμό.

Ο Μαξιμιανός προέτρεψε τις χριστιανές γυναίκες να αποστατήσουν θυσιάζοντας στους θεούς. Εκείνες όμως κατόρθωσαν να πάρουν τα είδωλα των θεοτήτων και να τα πετάξουν σε μια λίμνη. Ακολούθησε, λοιπόν, μια σειρά από σκληρά βασανιστήρια. Οι σάρκες τους ξεσκίζονται, αλλά από τις φλέβες τους αντί για αίμα βγαίνει γάλα. Στη συνέχεια, ρίχνονται σε ένα καμίνι που σβήνει και τελικά αποκεφαλίζονται.

Επόταν η σειρά του Ειρηνάρχου ο οποίος έχοντας αρνηθεί ενώπιον του διοικητού να θυσιάσει στους θεούς καταδικάζετε σε πνιγμό. Όταν όμως ρίχνεται στη λίμνη το νερό τριγύρω του στερεοποιείται ενώ οι δήμιοί του αδυνατούσαν να τον προσεγγίσουν καθώς τα νερά τους απέτρεπαν.

Εν τω μεταξύ ένας ιερέας με το όνομα Ακάκιος βάπτισε τον Ειρήναρχο. Έπειτα της εκ νέου άρνησής του να θυσιάσει στους ξένους θεούς, σύμφωνα με όσα είχε διατάξει ο διοικητής, καταδικάστηκε σε θάνατο δια πυρός και αποκεφαλισμού.

Έτσι, ο ιερέας Ακάκιος, ο Ειρήναρχος και ακόμη δύο νεαροί ρίχνονται στο καμίνι της φωτιάς. Οι νεαροί βρήκαν ακαριαίο θάνατο ενώ οι δύο ενήλικες απομακρύνθηκαν από τη φωτιά ώστε να συνεχιστεί η διαδικασία του αποκεφαλισμού. Το ημερολόγιο έδειχνε 28 Νοεμβρίου.

Τα λείψανά τους περιμαζεύτηκαν από μια ευσεβή γυναίκα, την Ελισαία, η οποία τα ενταφίασε σε εκείνο τον τόπο του μαρτυρίου, στη δυτική όχθη της λίμνης.

Παρότι οι πληροφορίες για τη ζωή αυτών των μαρτύρων δεν μπορούν να αποδειχθούν βασιζόμενες σε ιστορικά στοιχεία, εντούτοις υφίστανται δύο δεδομένα που αποτελούν τη βάση της ευλάβειας προς τα πρόσωπά τους: ο τόπος όπου οι πιστοί τιμούσαν τα λείψανα των αγίων και η ημερομηνία της μνήμης τους.

πγπ