Παρόλο που υπάρχουν λιγοστά στοιχεία για τους γονείς της Υπεραγίας Θεοτόκου Μαρίας, τα οποία μάλιστα προέρχονται από ανεπίσημα και μη κανονικά κείμενα, η ευλάβεια των πιστών προς εκείνους είναι εξαιρετικά διαδεδομένη τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση.
Η μητέρα της Παναγίας είναι αποδέκτης πολλών αιτημάτων ευλαβών Χριστιανών και αυτό συμβαίνει διότι ήταν εκείνη που έφερε στα σπλάχνα της την ελπίδα του κόσμου.
Το όνομα Άννα προέρχεται από την Εβραϊκή λέξη Hannah που σημαίνει χάρη. Δεν αναφέρεται πουθενά στα κανονικά Ευαγγέλια αλλά στο απόκρυφο του Πρωτοευαγγελίου του Ιακώβου, ένα κείμενο του 2ου αιώνα.
Αν και αυτά τα γραπτά επισήμως δεν έχουν γίνει δεκτά από την Εκκλησία καθώς περιέχουν και αιρέσεις, εντούτοις έχουν επηρεάσει την ευλάβεια και τη λειτουργία, διότι κάποια στοιχεία που παρουσιάζουν θεωρούνται αυθεντικά και σύμφωνα με την παράδοση, όπως για παράδειγμα τα Εισόδια της Θεοτόκου, η Μετάσταση της Παναγίας, το όνομα του εκατόνταρχου που έσκισε την πλευρά του Ιησού, την ιστορία της Βερονίκης κ.α.
Το Πρωτοευαγγέλιο του Ιακώβου αφηγείται ότι ο Ιωακείμ, σύζυγος της Άννας, ήταν ευσεβής και πολύ πλούσιος και ζούσε κοντά στην Ιερουσαλήμ. Μια μέρα, ενώ έφερε τις άφθονες προσφορές του στο Ναό όπως έκανε κάθε χρόνο, ο Αρχιερέας τον σταμάτησε λέγοντας: «Δεν έχεις το δικαίωμα να είσαι ο πρώτος που προσφέρεις, επειδή δεν έχεις απογόνους».
Ο Ιωακείμ και η Άννα ήταν σύζυγοι που αγαπούσαν πραγματικά ο ένας τον άλλο, αλλά δεν είχαν παιδιά και ήταν ήδη προχωρημένοι σε ηλικία. Σύμφωνα με την Εβραϊκή νοοτροπία της εποχής, ο Αρχιερέας θεωρούσε ότι η θεία κατάρα ήταν πάνω τους και γι’ αυτό ήταν στείροι. Και ο Ιωακείμ, επειδή έτρεφε μεγάλη αγάπη για τη σύζυγό του Άννα δεν ήθελε να βρει άλλη γυναίκα για να κάνει παιδί.
Τα λόγια του Αρχιερέα προκάλεσαν πόνο στον Ιωακείμ ο οποίος πήγε στο αρχείο των δώδεκα φυλών του Ισραήλ για να επιβεβαιώσει εάν αυτό που είπε ο Αρχιερέας ήταν αληθινό. Όταν διαπίστωσε ότι όλοι οι ευσεβείς άνδρες είχαν παιδιά, δεν είχε το θάρρος να επιστρέψει στο σπίτι και αναχώρησε για μια ορεινή περιοχή, εκεί όπου για σαράντα ημέρες και σαράντα νύχτες ζητούσε τη βοήθεια του Θεού μέσα από δάκρυα, προσευχές και νηστείες.
Και η Άννα υπέφερε από αυτήν την στειρότητα. Ο πόνος της μεγάλωσε με την απομάκρυνση του συζύγου της. Τότε μέσω έντονης προσευχής ζητούσε από τον Θεό να τους δώσει ένα παιδί.
Κατά τη διάρκεια της προσευχής, εμφανίστηκε στην Άννα ένας Άγγελος και της είπε: «Άννα, Άννα, ο Κύριος εισάκουσε την προσευχή σου και εσύ θα συλλάβεις και θα γεννήσεις και σε όλο τον κόσμο θα μιλούν για το παιδί σου».
Κάποιους μήνες μετά, η Άννα γέννησε. Σύμφωνα με το Πρωτοευαγγέλιο του Ιακώβου αφού πέρασαν οι προβλεπόμενες ημέρες της κάθαρσης δόθηκε στο μωρό το όνομα Μαρία. Ο Ιωακείμ πρόσφερε στο Ναό τα δώρα του: δέκα πρόβατα, δώδεκα μοσχάρια και εκατό ερίφια.
Οι γονείς μεγάλωσαν το βρέφος Μαρία με στοργή και αγάπη μέχρι την ηλικία των τριών ετών όπου και την έφεραν στο Ναό της Ιερουσαλήμ προσφέροντάς την στην υπηρεσία του Ναού, σύμφωνα με την υπόσχεση που είχαν δώσει στον Κύριο.
Έκτοτε το όνομα του Ιωακείμ δεν εμφανίζεται πλέον σε κανένα κείμενο σε αντίθεση με εκείνο της Άννας που αναφέρεται σε άλλα απόκρυφα κείμενα, σύμφωνα με τα οποία πέθανε σε ηλικία 88 ετών, είχε μείνει χήρα και είχε παντρευθεί άλλες δύο φορές αποκτώντας δύο παιδιά.
Η ευλάβεια στους γονείς της Παναγίας εξαπλώθηκε πρώτα στην Ανατολή και έπειτα στη Δύση. Στα χρόνια του Ιουστινιανού κτίστηκε στην Κωνσταντινούπολη Εκκλησία αφιερωμένη στην Αγία Άννα.
Στη Δύση η Αγία Άννα απεικονίζεται σε ψηφιδωτό στη Βασιλική της Αγίας Μαρίας της Μείζονος (5ος αιώνας) και σε τοιχογραφία στην Αγία Μαρία Αντίκα (7ος αιώνας). Κατά τον 10ο αιώνα πέρασε η ευλάβειά της στη Νάπολη ενώ το 15ο αιώνα η αγάπη των Χριστιανών ήταν τόσο μεγάλη, που ο Πάπας Γρηγόριος 13ος εισήγαγε την πανήγυρη της Αγίας Άννας στο Ρωμαϊκό Λειτουργικό, επεκτείνοντας την ευλάβεια στην Παγκόσμια Εκκλησία.
Η ευλάβεια προς τον Άγιο Ιωακείμ κατά το παρελθόν είχε παραμεληθεί και η μνήμη του εορταζόταν σε διαφορετική ημερομηνία από εκείνη της Άννας. Σήμερα πια οι δύο γονείς της Παναγίας χαίρουν της ίδιας ευλάβειας και εορτάζονται με κάθε επισημότητα την ίδια ημέρα.
πγπ
