Τα κείμενα της λαϊκής λογοτεχνίας παρουσιάζουν την Αικατερίνη ως μια όμορφη δεκαοχτάχρονη χριστιανή, κόρη ευγενών, που ζούσε στην Αλεξάνδρεια στην Αίγυπτο.

Εκεί έφτασε το 305 ο Μαξιμίνος Δάιας, ως διορισμένος κυβερνήτης της Αιγύπτου και της Συρίας. Για την περίσταση οργανώθηκαν μεγάλες εορτές που προέβλεπαν ακόμα θυσίες ζώων σε παγανιστικές θεότητες. Μια υποχρεωτική πράξη για όλους τους πολίτες.

Όταν ήρθε η σειρά της Αικατερίνης όχι μόνο αρνήθηκε να θυσιάσει αλλά προσκάλεσε τον Μαξιμίνο να αναγνωρίσει τον Ιησού Χριστό ως τον Λυτρωτή ολόκληρης της ανθρωπότητας.

Τότε ο Μαξιμίνος κάλεσε μια ομάδα διανοουμένων Αλεξανδρινών που ανέλαβαν την αποστολή να πείσουν την Αικατερίνη να λατρέψει τους θεούς. Τελικά ήταν η Αικατερίνη εκείνη που έκανε τους διανοούμενους να ασπαστούν το χριστιανισμό.

Μη μπορώντας να πείσει τη νεαρή γυναίκα να τιμήσει τους θεούς, ο Μαξιμίνος σκοτώνει τους διανοούμενους και κάνει πρόταση γάμου στην Αικατερίνη. Όταν το νεαρό κορίτσι αρνείται ο κυβερνήτης την καταδίκασε σε ένα τρομερό θάνατο μέσω ενός μεγάλου οδοντωτού τροχού βασανιστηρίων.

Ο θρύλος λέει πως όταν τα καρφιά του τροχού πλησίαζαν το σώμα της αγίας έσπαγαν το ένα μετά το άλλο δίχως να την βλάψουν. Έτσι οι βασανιστές αποκεφάλισαν την Αικατερίνη και σύμφωνα με το θρύλο άγγελοι έφεραν θαυματουργικά το σώμα της από την Αλεξάνδρεια στο όρος Σινά.

πγπ