24  ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΜΝΗΜΗ ΑΓ.ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΜΑΡΙΑ ΚΛΑΡΕΤ
Επίσκοπος

Ο Άγιος Αντώνιος – Μαρία Κλαρέτ υπήρξε γόνος της μεγάλης Ισπανικής χώρας, αλλά ένα μεγάλο μέρος της ιε­ρατικής του ζωής το πέρασε στη Λατινική Αμερική.

Ήταν το πέμπτο παιδί του Ιωάννη Κλαρέτ, υφαντουρ­γού της Καταλωνίας. Πέρασε όλα τα στάδια της ιερατικής ιεραρχίας: ιεροσπουδαστής, ιερέας, εφημέριος και τέλος, το 1850, ονομάστηκε από τον Πάπα Πίο Θ’ Επίσκοπος του Σαντιάγκο της Κούβας.

Από την παιδική του ηλικία έτρεφε ιδιαίτερη ευλάβεια στην Παναγία και προτιμούσε να λέει το ροδάριο παρά να παίζει με τ’ άλλα παιδιά. Ως εφημέριος είχε ιδρύσει, με πέντε συναδέλφους του από το ιεροσπουδαστήριο, την Α­δελφότητα των Ιεραποστόλων «Παιδιά της Αμίαντης Καρδίας της Παναγίας», της οποίας αποτέλεσαν τον πρώτο πυρήνα και που αργότερα θα ονομάζονταν «Κλα-ρετιανοί».

Όταν ο Άγιος αντίκρυζε τη ζωή (1807), η Ισπανία έπε­φτε κάτω από τα πανίσχυρα στρατεύματα του Ναπολέο­ντα, ανίκητου κατακτητή των χωρών, με την επιδεξιότητα της στρατηγικής του ως «Κεραυνός του πολέμου».

Φτάνοντας στην Κούβα, ο ζηλωτής Επίσκοπος Κλα­ρέτ, κάτω από το αθέατο σύμβολο της «Αμίαντης Καρ­δίας της Παναγίας», εγκαινίασε μια πνευματική στρατη­γική, που τον κατέστησε περίφημο στρατηλάτη της χρι­στιανικής ιδέας.

Αναφέρουμε μερικούς χαρακτηριστικούς αριθμούς, που έδωσαν στο στρατήγημα του την πρώτη νίκη της σχε­διασμένης ποιμαντικής, που επρόκειτο να εφαρμόσει στη μακρινή εκκλησιαστική του επαρχία.

Έτσι, κατά την πρώτη του επίσκεψη και επαφή με τους πιστούς στις διάφορες ενορίες, μοίρασε: 97.000 βιβλία, 83.000 Είκονίτσες, κατά προτίμηση της Θεοτόκου, 20.000 ροδάρια και 90.000 μεντάγιες (φυλαχτά) της Παναγίας. Για να εμψυχώνει τους πιστούς έκανε συνολικά 10.000 κη­ρύγματα, έδωσε το χρίσμα σε 300.000 χριστιανούς κάθε ηλικίας και τακτοποίησε 30.000 γάμους, που παρουσία­ζαν κάποια ανωμαλία για διάφορους λόγους. Αναφέραμε αυτούς τους αριθμούς όχι για μια ψυχρή και τυπική στατι­στική, αλλά για να δείξουμε πώς πρέπει να καταδαπανά ο ποιμένας του Χριστού τη ζωή του για τα «πρόβατα του».

Το 1857 ο ακούραστος Επίσκοπος αναγκάζεται να ε­γκαταλείψει την επισκοπή του και να επιστρέψει στην πα­τρίδα του. Διερωτήθηκε ο καλός ποιμένας, αν οι ανώτεροι του 6εν ήσαν ικανοποιημένοι από το ποιμαντικό του έργο. Ο λόγος όμως δεν ήταν αυτός. Τον κάλεσαν να προσφέρει τις καλές και σοφές του υπηρεσίες σε άλλον τομέα. Ανέ­λαβε την πνευματική καθοδήγηση στο βασιλικό παλάτι. Ο καλός Επίσκοπος, στη νέα του αποστολή, που ασφαλώς δεν είχε επιδιώξει, πρόσφερε με τον ίδιο ζήλο τις υπηρεσίες του, σε ανθρώπους που κρατούσαν στα χέρια τους τις τύχες των υπηκόων τους και είχαν ασφαλώς ανάγκη των συμ­βουλών και των κατευθύνσεων αγίων εκκλησιαστικών. Υπό την έννοια αυτή, η αποστολή του Κλαρέτ, εδώ στο παλάτι, δεν είχε μικρότερη σημασία. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, ο Άγιος μας σκόρπισε τις χριστιανικές αρετές μέσα στο βασιλικό χώρο, όπου πριν ήταν άγνωστες. Η βασίλισσα Ισαβέλλα έτρεφε απόλυτο σεβασμό στον πνευ­ματικό άνθρωπο κι άκουε πάντα τις συμβουλές του.

Το 1868 γίνεται επανάσταση και η βασίλισσα εκδιώ­κεται από το θρόνο. Επόμενο ήταν να εκδιωχθεί και ο Επί­σκοπος Κλαρέτ.

Στη σκληρή εξορία, έχοντας ως μόνη παρηγοριά την ουράνια Μητέρα του, δεχόταν καρτερικά τις δοκιμασίες, τα γηρατειά, τους διωγμούς και τις κάθε λογής κακουχίες, περιμένοντας με γαλήνη το θάνατο (1870).

Πηγή: Τ’ αδέλφια μας οι άγιοι