Η ιστορία του Καθολικισμού στο Βιετνάμ άρχισε το 16ο αιώνα με τον πατέρα Alexandre de Rhodes, έναν Γάλλο ιησουίτη, τον πρώτοαπόστολο εκείνης της νέας ασιατικής Εκκλησίας.
Το 1645 ο πατέρας αυτός απελάθηκε, όταν ξεκίνησε μια εποχή διωγμών διακοπτόμενη από σύντομες περιόδους ειρήνης και ηρεμίας. Από το 1645 μέχρι το 1886 εκδόθηκαν συνολικά 53 διατάγματα κατά των χριστιανών τα οποία προκάλεσαν τον θάνατο 113.000 ανθρώπων.
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Minh Mang (1821) οι διωγμοί έγιναν περισσότερο ανηλεείς. Αρκούσε μόνον κάποιος να κρύβει χριστιανούς και αμέσως καταδικαζόταν σε θάνατο.
Ο αυτοκράτορας Tu Duc (1847-1883) μισούσε καθετί το ευρωπαϊκό χωρίς να κάνει διακρίσεις εάν επρόκειτο για κάτι το πολιτικό ή θρησκευτικό. Σε όποιον συνεργαζόταν στα βασανιστήρια των χριστιανών ιεραποστόλων έδινε 300 ασημένιες ουγγιές.
Ιερείς και κατηχητές σφαγιάζονταν ενώ στους αυτόχθονες κατηχητές τυπωνόταν στο μάγουλο με ένα πυρωμένο μέταλλο η επιγραφή «Tadao» που σημαίνει ψευδής θρησκεία. Οι απλοί λαϊκοί χριστιανοί είχαν τη δυνατότητα να σώσουν τη ζωή τους αν ενώπιον ενός δικαστή δέχονταν να πατήσουν τον εσταυρωμένο.
Λόγω της σταθερότητας των πιστών που δεν απαρνούνταν εύκολα την πίστη τους, ο αυτοκράτορας διέταξε την δέσμευση των περιουσιών τους, ενώ ολόκληρες οικογένειες διαλύονταν όταν το καθεστώς χώριζε συζύγους και απομάκρυνε παιδιά από τους γονείς και τους εξόριζε σε μακρινά μέρη όπου δεν υπήρχαν χριστιανικοί πληθυσμοί.
Από αυτές τις μυριάδες ηρώων της πίστεως, η Εκκλησία έχει επιλέξει εκείνους για τους οποίους μπόρεσε να συλλέξει στοιχεία ώστε να εξακριβωθεί το μαρτύριό τους. Στις 27 Μαΐου 1900 ο Πάπας Λέων ο 13ος επικυρώνει μια πρώτη ομάδα 64 χριστιανών μαρτύρων. Ο Άγιος Πίος ο 10ος, στις 20 Μαΐου 1906, επικύρωσε το μαρτύριο άλλων δύο ομάδων αποτελούμενης από Δομινικανούς Μοναχούς, ενώ ο Πάπας Πίος 12ος επικυρώνει, στις 29 Απριλίου 1951, μια τελική ομάδα 25 μαρτύρων. Στις 18 Απριλίου 1986 εκδόθηκε το διάταγμα με το οποίο συγχωνεύθηκαν σε μια λειτουργική μνήμη οι 117 μακάριοι μάρτυρες. Με το διάταγμα Designis της 5ης Ιουνίου 1986 επικυρώνεται η διαχρονική αυθεντικότητα των σημείων και θαυμάτων που σχετίζονταν με όλους αυτούς τους μάρτυρες. Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ο 2ος στις 19 Ιουνίου 1988 προέβη στην αγιωνυμία τους. Η ημερομηνία της ενιαίας λειτουργικής μνήμης των είναι η 24η Νοεμβρίου, ημέρα κατά την οποία τρεις από αυτούς βρήκαν φρικτό θάνατο.
Επικεφαλής αυτής της πολυάριθμης ομάδας αγίων τέθηκε ο Ανδρέας Dung Lac. Πρώτα ως κατηχητής και στη συνέχεια ως ιερέας άσκησε τη διακονία του σε διάφορες κοινότητες ταξιδεύοντας συνεχώς και έχοντας συλληφθεί ουκ ολίγες φορές. Τελικά καταδικάστηκε σε αποκεφαλισμό και θανατώθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 1839.
Η ομάδα περιλαμβάνει επίσης 8 επισκόπους, 50 ιερείς και 59 λαϊκούς. Από τους λαϊκούς, πολλοί είναι γονείς και ασκούσαν διάφορα επαγγέλματα όπως του ψαρά, του ιατρού, του στρατιώτη. Όσον αφορά στις εθνικότητες 96 είναι Βιετναμέζοι, 11 είναι Ισπανοί Δομινικανοί και 10 Γάλλοι. Οι 75 καταδικάστηκαν σε αποκεφαλισμό, 22 καταδικάστηκαν σε στραγγαλισμό, 6 κάηκαν ζωντανοί, 5 καταδικάστηκαν σε ακρωτηριασμό και 9 πέθαναν στη φυλακή εξαιτίας των βασανιστηρίων.
πγπ
