Στις αρχές του 13ου αιώνα, οι Μωαμεθανοί καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της Ισπανίας. Χιλιάδες χριστιανοί συλλαμβάνονται αιχμάλωτοι ή μεταφέρονται στην Αφρική, όπου πωλούνται ως σκλάβοι. Υποφέρουν τα πάντα, κινδυνεύουν να χάσουν ακόμη και την πίστη τους.
Στα 1218, την παραμονή της εορτής της απελευθέρωσης του Αποστόλου Πέτρου από τον άγγελο, (την 1η Αυγούστου σύμφωνα με το τότε εορτολόγιο), η Παναγία, μητέρα όλων των ανθρώπων, εμφανίζεται σε τρεις ευλαβείς και πιστούς άνδρες ,την ίδια νύχτα και σε τρεις διαφορετικούς τόπους. Τους εκφράζει την επιθυμία της να ιδρύσουν ένα νέο Μοναχικό Τάγμα που θα έχει ως ιδιαίτερο σκοπό την απελευθέρωση και τη σωτηρία (σωματική όσο και πνευματική) των δυστυχισμένων αυτών αιχμαλώτων, με κάθε δυνατό τρόπο, ακόμη και με την προσφορά της ζωής των μοναχών. Οι τρεις αυτοί άνδρες ήταν ο λαϊκός Πέτρος Νολάσκο, ο ιερέας Ραϊμόνδος Ντε Πενιαφόρ και ο βασιλιάς της Αραγωνίας Ιάκωβος.
Πρώτα εμφανίστηκε η Παναγία στον αγνό και γενναίο ιππότη Πέτρο Νολάσκο, που είχε αφιερώσει τη ζωή του στην προστασία της Εκκλησίας από τους αιρετικούς Αλβιήνους. Από αγάπη για τον Χριστό είχε δαπανήσει όλη την περιουσία του για να εξαγοράσει δυστυχισμένους σκλάβους και αιχμαλώτους, τους οποίους πολύ λυπόταν και για τους οποίους πολύ προσευχόταν.
Η Μητέρα του Κυρίου, όμως, είχε μια ωραιότερη αποστολή γι΄ αυτόν τον πιστό και ταπεινό δούλο του Θεού. Τη νύχτα που αναφέραμε και ενώ ο Πέτρος προσευχόταν μπροστά στο εικόνισμα της Θεοτόκου, εμφανίστηκε η Παναγία μέσα σ΄ ένα υπέροχο φως, συνοδευόμενη από αγίους και αγγέλους και του ανήγγειλε ότι το θέλημα του Θεού ήταν να εργαστεί για την ίδρυση ενός νέου Τάγματος μοναχών, που θα είχε ως αποστολή την απελευθέρωση των αιχμαλώτων και των σκλάβων.
Ο Πέτρος, έκπληκτος, τόλμησε να ρωτήσει την Παναγία, πώς αυτός, ένας ταπεινός και ασήμαντος άνθρωπος, θα μπορούσε να πραγματοποιήσει μια τέτοια αποστολή! Εκείνη του απάντησε «Είμαι η Μαρία, η Μητέρα του Θεού, που έφερα στον κόσμο το Λυτρωτή και επιθυμώ να έχω μεταξύ των Χριστιανών μια νέα οικογένεια, η οποία από αγάπη για το Γιο μου θα κάνει το ίδιο έργο για τους αιχμαλώτους».
Αφού είπε αυτά τα λόγια, η Παναγία χάθηκε και ο Πέτρος Νολάσκο πέρασε τη νύχτα προσευχόμενος και σκεπτόμενος την απροσδόκητη ουράνια αυτή επίσκεψη. Το πρωί πήγε στη Μητρόπολη όπου συνάντησε τον εξομολόγο του ιερέα Ραϊμόνδο ντε Πενιαφόρ και του μίλησε για τα συμβάντα. Όταν τον άκουσε ο άγιος ιερέας, με μεγάλη συγκίνηση του είπε «παιδί μου, είχα και εγώ την ίδια οπτασία. Μου φανερώθηκε η Παναγία και μου ζήτησε να υποστηρίξω και να διακηρύξω την ανάγκη της απελευθέρωσης των αιχμαλώτων».
Κι ενώ συνομιλούσαν στο ναό, τους πλησίασε ο βασιλιάς της Αραγωνίας Ιάκωβος και χωρίς να γνωρίζει για τις δυο νυκτερινές εμφανίσεις της Παρθένου Μαρίας, τους λέει «Η Παναγία μου φανερώθηκε απόψε τη νύχτα και μου ανέθεσε να ιδρύσω ένα Τάγμα που να φέρει το όνομα «Παναγία του Ελέους και της Λύτρωσης» και που ως αποστολή του θα έχει την απελευθέρωση των αιχμαλώτων .Γνωρίζω, Πέτρο Νολάσκο, ότι η εξαγορά και η απελευθέρωση των αιχμαλώτων είναι η μεγάλη σου επιθυμία. Για το λόγο αυτό σε επιφορτίζω να φέρεις σε πέρας αυτό το έργο .Εσύ, Ραϊμόνδε, με τη σοφία και την ευφράδειά σου, θα το υποστηρίξεις!»
Στις 10 Αυγούστου 1218, ο βασιλιάς Ιάκωβος, έχοντας στο πλευρό του τον Πέτρο και τον π. Ραϊμόνδο και συνοδευόμενος από τους αυλικούς του, μπήκε στον Καθεδρικό Ναό. Με την παρουσία του κατασυγκινημένου πλήθους των πιστών, τελείται η θεία Λειτουργία στην οποία ιερούργησε ο Επίσκοπος της Βαρκελώνης.
Μετά από το Ευαγγέλιο, ο άγιος ιερέας Ραϊμόνδος ανέβηκε στον άμβωνα και εξιστόρησε την τριπλή εμφάνιση της Παναγίας, καθώς και την επιθυμία της. Το πλήθος, με δάκρυα χαράς ξέσπασε σε ζητωκραυγές υπέρ της Θεοτόκου Μαρίας.
Στο τέλος της λειτουργίας, ο βασιλιάς πλησίασε τον επίσκοπο και του είπε: «Η Παναγία μου εξέφρασε την επιθυμία της να ιδρυθεί ένα τάγμα για την απελευθέρωση των σκλάβων! Σ΄ εσένα τώρα περνάει η ευθύνη να εκπληρώσεις την επιθυμία της!
Ο Επίσκοπος, ευτυχισμένος και δοξολογώντας το Θεό, έντυσε τον Πέτρο Νολάσκο καθώς και δυο παλαιούς ιππότες του με το λευκό μοναχικό ένδυμα που υπέδειξε η Παναγία, ενώ ο λαός επευφημούσε με σθένος την ιερή αυτή στιγμή. Ο βασιλιάς, για να εκφράσει την υποστήριξή του στο νεοϊδρυθέν τάγμα, καρφίτσωσε πάνω στο λευκό χιτώνα το βασιλικό έμβλημα! Τέλος, στους τρεις καθιερωμένους μοναχικούς όρκους (υπακοή, ακτημοσύνη, παρθενία) προστέθηκε και τέταρτος: Η απελευθέρωση των αιχμαλώτων, ακόμη και με τη θυσία της ζωής τους.
Έτσι ιδρύθηκε το τάγμα της «Παναγίας της Λύτρωσης» που κατά τόπους φέρει επίσης το όνομα «του Ελέους», «της Φανερωμένης», «της Χάριτος».
Ο άγιος Πέτρος Νολάσκο δε χειροτονήθηκε ιερέας! ΄Ηταν ο Ηγούμενος όλων των μοναχών του, μεταξύ των οποίων υπήρχαν και ιερείς, αλλά ο ίδιος επέλεξε να μείνει ως το τέλος του ταπεινός δούλος της Παρθένου Μαρίας και ιππότης του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.Στο τέλος της ζωής του, βαριά άρρωστος και σε προχωρημένη ηλικία, αφού έλαβε το Ευχέλαιο και την Αγία Ευχαριστία, παρότρυνε τους αδελφούς του να αγαπούν και να μεριμνούν πάντα για τους αιχμαλώτους και άρχισε να απαγγέλει με χαρά και αγάπη τον Ψαλμό 110 «Θα δοξολογώ τον Κύριο με όλη την καρδιά μου»… ΄Όταν έφτασε στο στίχο «Απέστειλε λύτρωση στο λαό του» παρέδωσε το πνεύμα του στο Θεό με ειρήνη…΄
΄Ηταν μεσάνυχτα της παραμονής των Χριστουγέννων του έτους 1256!
πηγή: episkopisyrou.gr
