Ο Κλήμεντας είναι ο τρίτος διάδοχος του Αγίου Πέτρου ύστερα από το Λίνο και τον Ανάκλητο. Λέγεται ότι κατά τη νεότητά του ήταν βοηθός του Αποστόλου Παύλου. Για το Κλήμεντα όμως ένα πράγμα είναι σίγουρο: η βαθιά γνώση των Γραφών, ακόμα και των εβραϊκών και απόκρυφων. Πιστεύεται, λοιπόν, ότι προήλθε από τον εβραϊσμό.

Η ποντιφική του διακονία είχε διάρκεια εννέα ετών σε μία περίοδο όπου στη Ρώμη αυτοκράτορες ήταν ο Δομιτιανός, ο Νέρβας και ο Τραϊανός.

Η Εκκλησία τον τιμά ως Αποστολικό Πατέρα λόγω της επιστολής που απέστειλε στην κοινότητα της Κορίνθου, όταν αυτή ταλανιζόταν από εσωτερικά προβλήματα. Η επιστολή αυτή στάλθηκε όταν είχαν παύσει οι διωγμοί του Δομιτιανού, στις ημέρες του Νέρβα και παρουσίαζε τη φωνή της Εκκλησίας της Ρώμης η οποία, έχοντας πλήρη επίγνωση της εξουσίας και της ευθύνης της απέναντι στις υπόλοιπες Εκκλησίες, τη συνέταξε για να βοηθήσει την Εκκλησία της Κορίνθου. Κάνει αναφορά στην θεϊκή προέλευση της εκκλησιαστικής εξουσίας και στους κανόνες για την αποστολική διαδοχή. Καταδικάζει την εκδίωξη των πρεσβυτέρων της Κορίνθου και ενθυμίζει ότι η εικόνα της χριστιανικής κοινότητας θα πρέπει να αποτελεί υπόδειγμα αδελφοσύνης. Το έγγραφο αυτό που διαδόθηκε σε ολόκληρη την αρχαία χριστιανοσύνη είναι πάντοτε επίκαιρο.

Λίγα είναι γνωστά για τα τελευταία χρόνια της ζωής του Κλήμεντα. Σύμφωνα με μια πρώτη εκδοχή θανατώθηκε στην Κριμαία όπου ήταν εξόριστος δια πνιγμού (δεμένος από μια άγκυρα). Ο Ευσέβιος της Καισαρείας και ο άγιος Ιερώνυμος αναφέρονται μόνον στο έτος 101, χρονολογία θανάτου του.

Τον 4^ο αιώνα χτίζεται στο λόφο Celio της Ρώμης μια Βασιλική προς τιμήν του που καταστράφηκε από πυρκαγιά το 1084 και ανακατασκευάστηκε κατά τον 18^ο αιώνα.

πγπ