Η Κορεατική Εκκλησία έχει ένα σπάνιο χαρακτηριστικό: ιδρύθηκε και υποστηρίχθηκε από λαϊκούς.
Η χριστιανική πίστη εμφανίστηκε στην Κορέα στις αρχές του 1600, μέσω αντιπροσωπειών που επισκέπτονταν κάθε χρόνο το Πεκίνο στην Κίνα, για μια πολιτιστική ανταλλαγή με το έθνος αυτό. Στην Κίνα οι Κορεάτες ήρθαν σε επαφή με τη χριστιανική πίστη. Από εκεί έφεραν στην πατρίδα τους το βιβλίο του πατέρα Ματέο Ρίτσι «Το αληθινό δόγμα του Θεού».
Ένας λαϊκός, ο Lee Byeok, εμπνευσμένος από το βιβλίο του διάσημου Ιησουίτη ιεραπόστολου, ίδρυσε μια πολύ δραστήρια χριστιανική κοινότητα. Γύρω στο 1780 ο Lee Byeok ζήτησε από το φίλο του και μέλος της πολιτιστικής αντιπροσωπείας που έφευγε για την Κίνα, τον Lee-sunghoon, να βαπτιστεί και κατά την επιστροφή του να φέρει μαζί του βιβλία και θρησκευτικά κείμενα κατάλληλα για την εμβάθυνση της νέας πίστης.
Την άνοιξη του 1784 ο φίλος του επέστρεψε με το όνομα Πέτρος, δίνοντας στην κοινότητα μια ισχυρή ώθηση. Μη γνωρίζοντας καλά τη φύση της Εκκλησίας, η ομάδα οργανώθηκε με τη δική της ιεραρχία, τελώντας όχι μόνο το Βάπτισμα αλλά και το Χρίσμα και τη Θεία Ευχαριστία.
Βέβαια, για να υπάρξει Ιεραρχία απαραίτητη ήταν η αποστολική διαδοχή. Για το λόγο αυτό ζήτησαν στον Επίσκοπο του Πεκίνου να στείλει ιερείς το συντομότερο δυνατό. Το αίτημά τους ικανοποιήθηκε με την αποστολή ενός ιερέα, του πατέρα Chu-mun-mo, και έτσι η κορεατική κοινότητα αυξήθηκε γρήγορα σε αρκετές χιλιάδες πιστούς.
Δυστυχώς, στην Κορέα όπως και αλλού, ξέσπασε διωγμός (1785), ο οποίος γινόταν όλο και εντονότερος, μέχρι που το 1801 σκοτώθηκε ο μοναδικός ιερέας της χώρας. Αυτό όμως δεν σταμάτησε καθόλου την ανάπτυξη της χριστιανικής κοινότητας.
Το 1802 ο βασιλιάς εξέδωσε διάταγμα που προέβλεπε την εξόντωση των Χριστιανών, ώστε να πνίξει το μικρόβιο αυτής της «τρέλας», όπως χαρακτήριζε ο ίδιος και η κυβέρνησή του το χριστιανισμό. Ορφανοί και δίχως έναν πνευματικό καθοδηγητή, οι χριστιανοί της Κορέας ζητούσαν συνεχώς από τον επίσκοπο του Πεκίνου και από τον Πάπα να στείλουν ιερείς. Αυτό κατέστη δυνατό μόνο το 1837, όταν στάλθηκαν ένας επίσκοπος και δύο ιερείς από το Παρίσι, οι οποίοι λαθραία εισήλθαν στη χώρα και θανατώθηκαν μαρτυρικά δύο χρόνια αργότερα. Μετά από μια δεύτερη προσπάθεια εγκαταστάθηκαν στην Κορέα ένας επίσκοπος και ένας ιερέας.
Οι διωγμοί εντάθηκαν το 1866 όμως το 1882 η κυβέρνηση χορηγεί στους χριστιανούς την θρησκευτική ελευθερία. Σύμφωνα με τοπικές πηγές προκάλεσαν περισσότερους από 10.000 θανάτους χριστιανών από τους οποίους οι 103 έχουν αγιοποιηθεί.
πγπ
