Η Θμούις είναι μια πόλη της Αιγύπτου. Το όνομά της σημαίνει αίγα, ίσως επειδή κατά την αρχαιότητα οι κάτοικοί της λάτρευαν αυτό το ζώο. Ο άγιος Σεραπίων ήταν επίσκοπος της πόλεως από το 340 μέχρι το 356.

Για το βίο του ελάχιστα είναι τα διαθέσιμα στοιχεία. Είχε διοριστεί υπεύθυνος στην κατηχητική σχολή της Αλεξανδρείας, έπειτα ακολούθησε το μοναχισμό δίπλα στον Άγιο Αντώνιο το Μέγα, ο οποίος πεθαίνοντας του άφησε έναν δερμάτινο χιτώνα του. Αυτό υποστηρίζει τουλάχιστο μια μαρτυρία του στενού του φίλου Αγ. Αθανασίου.

Ο Σεραπίων κλήθηκε στο επισκοπικό αξίωμα όμως πάντοτε θυμάται με νοσταλγία την εποχή που ήταν μοναχός. Αυτό μαρτυρεί μια επιστολή προς τους μοναχούς, με την οποία επευφημεί την εξαιρετική “επιλογή” τους να απαρνηθούν τις εφήμερες απολαύσεις αλλά και τις πολλές θλίψεις της κοσμικής ζωής. Επίσης, υπογραμμίζει την αποτελεσματικότητα της εξιλεωτικής αποστολής που μιμούμενοι τον Αβραάμ και το Μωυσή ασκούν μέσα στην Εκκλησία αλλά και μέσα στην κοινωνία.

Ως επίσκοπος επικεντρώθηκε στην υπεράσπιση της χριστιανικής διδασκαλίας. Δεν επιβεβαιώνεται ιστορικά η συμμετοχή του στη σύνοδο της Σαρδικής (347). Ήταν υπέρμαχος πολέμιος του μανιχαϊσμού, συνέγραψε μάλιστα και βιβλίο ενάντια στους μανιχαίους. Επίσης πολλά άλλα έργα άφησε ως παρακαταθήκη. Μάλιστα ο άγιος Ιερώνυμος αναφέρει πως ο Σεραπίων έγραψε “χρήσιμες επιστολές σε διάφορα πρόσωπα”. Ο Σωζόμενος υποστηρίζει ότι αποτέλεσε μέλος μιας πενταμελούς ομάδας αιγύπτιων επισκόπων που παρουσιάστηκαν στον Κωνστάντιο Β΄ παρακαλώντας τον για τον Αθανάσιο: η αποστολή απέτυχε με αποτέλεσμα ο ίδιος να εκδιωχθεί από την επισκοπή του από τους Αρειανούς.

Το έτος 362 αποδήμησε και σύμφωνα με το Ρωμαϊκό Μαρτυρολόγιο η μνήμη του εορτάζεται στις 21 Μαρτίου.

πγπ