2 ΜΑΪΟΥ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ  ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ο Άγιος Αθανάσιος γεννήθηκε το 295 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου όπου μεγάλωσε και σπούδασε. Για κάποιο διάστημα αποσύρεται στην έρημο. Εκεί θα έρθει σε επαφή με μια άλλη μεγάλη προσωπικότητα του Χριστιανισμού, τον Άγιο Αντώνιο τον Μέγα.

Μετά από πρόσκληση του Επισκόπου Αγίου Αλεξάνδρου, επιστρέφει στην Αλεξάνδρεια. Χειροτονείται διάκονος και αναλαμβάνει καθήκοντα βοηθού και γραμματέα του. Υπό την ιδιότητα αυτή ο Αθανάσιος τον συνοδεύει στη Σύνοδο της Νικαίας, η οποία πανηγυρικώς ομολογεί για τον Ιησού Χριστό ότι είναι Θεὸς ἀληθινὸς ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ…ὁμοούσιος με τον Θεό Πατέρα.Με το θάνατο του Αλεξάνδρου το έτος 328, ο λαός της Αλεξάνδρειας αναγνωρίζοντας την ιδιαιτερότητα και το ήθος του ανακηρύσσει τον Αθανάσιο επίσκοπό του. Έλεγε πράγματι ο λαός: «Είναι άνθρωπος έντιμος, ενάρετος, καλός χριστιανός, ασκητής, ένας αληθινός επίσκοπος».

Έκτοτε ξεκινάει για τον Αθανάσιο μια μακρά και δύσκολη πορεία. Η Εκκλησία της Αλεξάνδρειας πλήττεται από αιρέσεις, κυρίως τον Αρειανισμό. Οι υποστηρικτές του Αρείου που δεν αποδέχτηκαν τις θέσεις της Συνόδου της Νικαίας και αδυνατώντας να βασίσουν επάνω στην Παράδοση τις αιρετικές θέσεις τους, προκειμένου να τροφοδοτούν ένταση και διαμάχη και έχοντας σκοπό να εξαλείψουν τους υπέρμαχους της ορθής διδασκαλίας χρησιμοποίησαν ανυπόστατες συκοφαντίες σε προσωπικό πλέον επίπεδο. Ο Αθανάσιος ήταν ένα από τα μεγαλύτερα θύματα αυτής της τακτικής αφού κατηγορήθηκε για κλοπή, απάτη, βιασμό κ.α. Για πέντε φορές υπέμεινε την εξορία εξ αιτίας της αφοσίωσής του στην ορθή χριστιανική πίστη και μαρτυρία. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να κρύβεται πέντε ολόκληρά χρόνια σε ένα ξεροπήγαδο ώστε να αποφύγει την οργή και το μίσος των υποστηρικτών της αίρεσης του Αρείου.  Σε όλες αυτές τις δοκιμασίες είχε ως στήριγμά του το ποίμνιό του και βέβαια τη σθεναρή πίστη στο Θεό.

Άφησε πολλά συγγράμματα που αποτελούν μέρος της ανεκτίμητης Πατερικής Παράδοσης της Εκκλησίας μας, όπως για παράδειγμα τους 4 λόγους κατά των Αρειανών, τον Απολογητικό κατά των Αρειανών, το Βίο του Αγίου Αντωνίου κ.α. Πέθανε στις 2 Μαΐου του έτους 373. 

(π.Γ.Π.)