Για δεύτερη συνεχή χρονιά, η περιπλανώμενη αποστολή των Σκαλαμπρινιανών Ιεραποστολικών Αδελφών, ξεκίνησε στο νησί της Λέσβου για να βοηθήσει και να υποστηρίξει χιλιάδες πρόσφυγες που φτάνουν από τη Μέση Ανατολή και την Αφρική, αναζητώντας ελπίδα και σωτηρία στην Ευρώπη (βλ. Fides 29/7/2020).
Και αυτή τη φορά, η πρωτοβουλία πραγματοποιείται χάρη στη συνεργασία μεταξύ των θρησκευτικών αδελφών και της Κοινότητας του Sant’ Egidio, και σε μια κατανόηση που οδηγεί στην ενεργοποίηση μιας σειράς πρωτοβουλιών στην Ιταλία και στον υπόλοιπο κόσμο.
Η ιεραποστολή της Λέσβου είναι μία από αυτές και η Ευρωπαϊκή Επαρχία των Σκαλαμπρινιάνων Αδελφών είναι ένας από τους πρωταγωνιστές.
“Η υποδοχή και η διαθεσιμότητα της Κοινότητας του Sant’ Egidio είναι εξαιρετικά σημάδια για εμάς και αποτελούν τη δυνατότητα μιας πιο ευκρινούς δράσης για την υπηρεσία μας και την κοινωνία με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Επίσης, χάρη σ’ αυτούς μπορούμε να ξεκινήσουμε ένα ταξίδι προς τους άλλους”, λέει η Αδελφή Neusa de Fatima Mariano, Γενική Ηγουμένη των Σκαλαβρινιανών, μιας Μοναστικής οικογένειας,. της οποίας η αποστολή από την ίδρυσή της είναι να υπηρετεί τους μετανάστες.
“Για δεύτερη συνεχή χρονιά, συνδράμουμε σε αυτή την παραμεθόρια περιοχή, όπου η έκκληση για βοήθεια είναι μεγαλύτερη – συνεχίζει. Καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού θα είμαστε μαζί τους και θα απλώνουμε το χέρι μας σε οικογένειες, μητέρες, πατέρες, παιδιά. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία που προώθησαν οι Αδελφές Ιεραπόστολοι με στόχο μια “εξερχόμενη Εκκλησία”, όπως ζήτησε ο Πάπας Φραγκίσκος.
Οι εννέα Αδελφές θα μείνουν στη Λέσβο για μερικούς μήνες και θα βοηθούν εναλλάξ τους μετανάστες σε αυτή την ακριτική περιοχή του ελληνικού χώρου, απέναντι από την Τουρκία. Το επίκεντρο της προσοχής τους θα είναι οι καταυλισμοί όπου ζουν χιλιάδες πρόσφυγες.
Για την Αδελφή Milva Caro, Επαρχιακή Ηγουμένη της Ευρώπης, “η κατάσταση έκτακτης ανάγκης μας καλεί για άλλη μια φορά όλους να κινητοποιηθούμε για να βοηθήσουμε τους πρόσφυγες που δεν έχουν σταματήσει ποτέ να συνωστίζονται στους δρόμους της Μεσογείου”.
Μπορεί να μην είναι πια είδηση, αλλά στις βάρκες χιλιάδες άνθρωποι, γυναίκες και ασυνόδευτα παιδιά, εξακολουθούν να αναζητούν έναν τρόπο να ελπίζουν”, προσθέτει.
Η Ιεραποστολική δραστηριότητα είναι απαραίτητη όχι μόνο για την κάλυψη βασικών αναγκών, αλλά και για την παροχή παρηγοριάς, απαραίτητη για όσους έχουν αφήσει τα πάντα πίσω τους και έχουν δει συχνά τους αγαπημένους τους να πέφτουν στην πορεία”.
(ΠΗΓΗ :http://www.fides.org/it/news/70595-)
δ. Μάριος Φώσκολος
