18 ΙΟΥΝΙΟΥ ΜΝΗΜΗ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΡΟΡΙΟΥ BARBARIGO
Ο Γρηγόριος Barbarigo γεννήθηκε στη Βενετία το 1625 από ευγενή οικογένεια. Εκπαιδεύτηκε στην επιστήμη και τις αρετές από έναν πολύ πνευματικό πατέρα. Σε ηλικία είκοσι τριών ετών ακολούθησε τον ξάδερφό του Pietro Duodo στο Μίνστερ, ως γραμματέας του Alvise Contarini, πρεσβευτή της Δημοκρατίας Serenissima στο ειρηνευτικό συνέδριο της Βεστφαλίας.
Στη Γερμανία, όπου παρέμεινε για πέντε χρόνια, ο Γρηγόριος έγινε φίλος του Αποστολικού Νουντσίου Fabio Chigiο οποίος τον εισήγαγε στο ασκητισμό του Francesco di Sales και τον μύησε στη μελέτη των λατινικών και θρησκευτικών επιστημών. Εν τω μεταξύ είχε ωριμάσει η κλήση του στην ιεροσύνη.
Δύο μήνες μετά τη χειροτονία του, ο φίλος του Chigi, ο οποίος είχε γίνει Πάπας, με το όνομα Αλέξανδρος 7ος, τον κάλεσε στη Ρώμη. Στην πρωτεύουσα, ο Γρηγόριος ζούσε σε ένα φιλόξενο σπίτι γεμάτο βιβλία, το οποίο σκόπευε να μετατρέψει σε «λογοτεχνικό πανδοχείο».
Ο Γρηγόριος διορίστηκε επίσκοπος του Μπέργκαμο. Εξάσκησε το υπούργημά του με την πιο γνήσια φιλανθρωπία, αναδιοργανώνοντας τη μητρόπολη, εξαλείφοντας τις καταχρήσεις, αποκαθιστώντας την πειθαρχία στους κληρικούς και τα μοναστήρια, φροντίζοντας την κατηχητική εκπαίδευση και την προετοιμασία των υποψηφίων ιερέων. Είχε προγραμματίσει τη δημιουργία ενός μεγάλου ιεροσπουδαστηρίου, αλλά δεν το κατάφερε, διότι εν τω μεταξύ εξελέγη Καρδινάλιος και στάλθηκε στη μητρόπολη της Παδούης.
Στην Παδούη, ο Γρηγόριος ήταν ένας υποδειγματικός και ακούραστος ποιμένας. Επισκέφτηκε αρκετές φορές τις τριακόσιες είκοσι ενορίες της μητρόπολης, εξασφαλίζοντας τη διαδικασία της μεταρρύθμισης της ζωής των κληρικών και οργανώνοντας σχολές κατήχησης για παιδιά και ενήλικες. Η καρδιά της καρδιά του όμως (corcordis) ήταν το Μεγάλο Ιεροσπουδαστήριο: το εγκατέστησε σε ένα παλιό μοναστήρι που αγόρασε με την πώληση όλων των ασημικών αντικειμένων της κουρίας.
Για την συνεχή επιμόρφωση του κλήρου συγκάλεσε μερικές σημαντικές τοπικές συνόδους. Ο μεγάλος επίσκοπος, στα δύο κονκλάβια στα οποία συμμετείχε, κινδύνεψε να εκλεγεί Πάπας, τόσο πολύ ήταν η εκτίμηση που απολάμβανε.
Κατά το θάνατό του στις 18 Ιουνίου 1697 κατά τη διάρκεια μιας ποιμαντικής επίσκεψης, μόνο στην πόλη της Παδούης υπήρχαν σαράντα δύο σχολεία χριστιανικής διδασκαλίας και τριακόσια σχολεία σε ολόκληρη τη μητρόπολη.
Συμπεριλήφθηκε στο αγιολόγιο της Εκκλησίας το 1960 από τον Πάπα Ιωάννη 23ο.
