Το πραγματικό όνομα του Felice da Cantalice ήταν Felice Porro. Γεννήθηκε στο Κανταλίτσε της Ιταλίας το 1515. Ασχολούταν με την κτηνοτροφία και τη γεωργία. Από μικρός είχε έμφυτη κλήση για έναν αυστηρό βίο, σε αυτό συνέβαλε και το ότι διάβαζε τη Ζωή των Πατέρων.
Το 1544 γίνεται δεκτός στο Τάγμα των Φραγκισκανών Καπουκίνων και ένα χρόνο αργότερα, το 1545 δίνει τους επίσημους μοναχικούς όρκους. Το 1548 μεταφέρεται από το Βιτέρμπο στη Μονή του Αγίου Βοναβεντούρα στη Ρώμη όπου θα παραμείνει για σαράντα χρόνια.
Ο Ευτύχιος (Felice) είχε μια μυστική ιδιοσυγκρασία. Αναπαυόταν μόλις δύο με τρεις ώρες την ημέρα, ενώ όλες τις υπόλοιπες ώρες βρισκόταν στην εκκλησία και προσευχόταν. Κατά τις τρεις τελευταίες δεκαετίες της ζωής του οι εμπειρίες ενοράσεως που είχε ήταν καθημερινές. Μέσω της ενόρασης έβλεπε τα Μυστήρια της ζωής του Ιησού.
Κατά τις εορτινές ημέρες συνήθιζε να πηγαίνει για προσκύνημα στις Επτά Εκκλησίες. – Πρόκειται για μια προσκυνηματική πρακτική ευλάβειας κατά την οποία οι χριστιανοί σε ένα 24ωρο επισκέπτονταν της επτά μεγαλύτερες Βασιλικές Εκκλησίες της Ρώμης προκειμένου να προσκυνήσουν τους τάφους των Αποστόλων και των αγίων-. Διαφορετικά επισκέπτονταν τους ασθενείς στα διάφορα νοσοκομεία της Ρώμης.
Έτρεφε ιδιαίτερη ευλάβεια προς την Παναγία η οποία αρκετές φορές του είχε εμφανιστεί. Απετέλεσε τον πνευματικό πατέρα πολλών μελών της ρωμαϊκής αριστοκρατικής τάξης καθώς και πλήθους απλών χριστιανών.
Ήταν φίλος του Αγίου Φιλίππου Νέρι και του Σίξτου του 5ου για τον οποίο είχε προφητέψει την άνοδό του στον παπικό θρόνο.
Πέθανε στις 18 Μαΐου 1587. Καθώς πολλά θαύματα πραγματοποιούνταν με τη μεσιτεία του ακόμα και όταν ήταν εν ζωή, υπήρχε η επιθυμία να αγιοποιηθεί αμέσως μετά το θάνατό του. Εντούτοις η μακαριωνυμία του δεν ήρθε νωρίτερα από τον Οκτώβριο του 1625. Ο Πάπας Κλήμεντας 11ος τον αγιοποίησε στις 22 Μαΐου 1712. Το σκήνωμά του αναπαύεται στον Ιερό Ναό της Αμιάντου Συλλήψεως της Θεοτόκου στη Ρώμη.
πγπ
